یکشنبه 26 آگوست 12 | 15:26
پرونده‌ای درباره ثریا/۴

داستان یک دانشجوی سینما و ثریا

مجید آسودگان

هروقت می‌خواهد دست به قلم بشود و چیزی بنویسد و یا وقت‌هايي که پشت دوربین دارد چیزی می‌سازد، مدام به این فکر می‌کند که راهش، قلمش و دوربینش در مسیر درستی هست یا نه؟ یا اصلاً باید آن کار را انجام بدهد یا نه؟ شک و تردید درباره‌ي مسیر، مثل خوره، همدم همیشگی او شده بود و دانشجوی سابق تا مدت‌ها نتوانسته بود برای این پرسش‌ها جواب کاملی پیدا کند، تا اینکه  ثریا از راه رسید.


تریبون مستضعفین- یادداشت زیر با عنوان «دانشجوی سینما» به قلم مجید آسودگان(کارگردان هنری برنامه ثریا) در شماره ۴۴۶ ماهنامه سینما رسانه منتشر شده است. در این شماره سینما رسانه پرونده‌ای راجع به برنامه تلویزیونی ثریا که به بررسی فرصت‌ها و چالش‌های علم و تکنولوژی در ایران می‌پردازد و توسط تیمی دانشجویی آماده و اجرا می‌شود کار شده است.

سال‌ها پیش دانشجوي سینما بود. با شنیدن و خواندن حرف هنرمندها و فیلم‌سازهایی که از هنر متعهد و تکلیف و وظیفه حرف می‌زدند، حس خوبی به او دست نمی‌داد و آن حرف‌ها را یك جور شعار و تظاهر تصور می‌کرد.

گذشت و گذشت و دوران دانشگاه تمام شد. آن دانشجو به سختی وارد حرفه‌اش شد و از آن مهم‌تر شروع کرد به زندگی‌کردن و جداشدن از فضای استریلیزه‌ي خانواده و دانشگاه. به مرور، زندگی به او یاد داد که به جز خواندن کتاب و غرق‌شدن در جهان رؤیاگونه‌ي فیلم‌ها چیزهای دیگر را هم ببیند؛ جهان پیرامونش و مردم کوچه و بازار. او فهمید که فاصله‌ي زیادی است میان کتاب‌ها و فیلم‌ها با چیزی که اطرافش می‌گذرد؛ فاصله‌ای تا ثریا حتی فراتر از ثریا. از آن موقع به بعد هروقت می‌خواهد دست به قلم بشود و چیزی بنویسد و یا وقت‌هايي که پشت دوربین دارد چیزی می‌سازد، مدام به این فکر می‌کند که راهش، قلمش و دوربینش در مسیر درستی هست یا نه؟ یا اصلاً باید آن کار را انجام بدهد یا نه؟ شک و تردید درباره‌ي مسیر، مثل خوره، همدم همیشگی او شده بود و دانشجوی سابق تا مدت‌ها نتوانسته بود برای این پرسش‌ها جواب کاملی پیدا کند، تا اینکه  ثریا از راه رسید.

ثریا بهانه‌ي خوبی شد تا او بتواند به حوزه‌ي دانش و فناوری سرک بکشد و با مشکلات و مسائل آن بهتر آشنا شود. از نظر او حرف‌زدن و اعتقادداشتن به تکلیف و وظیفه در کار فیلم و برنامه‌سازی شعار نیست، زيرا در شرایط کنونی با مشکلاتی که مردم با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند، هیچ‌کاری والاتر و ارزشمندتر از تولید ثروت برای جامعه نیست. به نظر او دانش و فناوری می‌تواند این کار را به بهترين و سریع‌ترین شکل انجام بدهد و برای مردم کار و سرمایه ایجاد کند.

دانشجوی سابق، اكنون که به گذشته فکر می‌کند می‌بیند کلی معذرت‌خواهی به همه‌ي هنرمندان متعهدی که درباره‌شان بدقضاوت کرده بود، بدهکار است. هرچند هنوز مطمئن است که بخشی از فیلم‌سازها و برنامه‌سازان، بیشتر برای منفعت شخصی از این مفاهیم دم می‌زنند، نه به‌خاطر انجام وظیفه یا تکلیف.

شما فکر نمی‌کنید خود دانشجوی سابق یکی از آن‌ها باشد؟

ثبت نظر

نام:
رایانامه: (اختیاری)

متن:

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.