حضور در جلسات و گردهماییهای دانشجویی همواره یکی از مطالبات به حق دانشجویان از مسئولان و مدیران کشوری بوده است. تلاشهای پیگیرانه دانشجویان برای دعوت از مسئولین مختلف در سطوح مختلف مدیرتی کشور برای حضور این افراد در جلسات پرسش و پاسخ دانشجویی همیشه پای ثابت برنامههای تشکلها و گروههای مختلف دانشجویی بوده است. متاسفانه هر مقدار که از طرف دانشجویان این تلاشها بیشتر باشد، از طرف صاحبان منسب لبیک به این دعوتها کمتر دیده میشود.
علی لاریجانی از آن دسته مسئولینی است که دانشجویان همیشه خواستار حضور وی در دانشگاهها و در جمعهای مختلف دانشجویی بودهاند، درخواستی که عموماً عجابت نمیشود. اما راهکار جالب علی لاریجانی برای فرار از این نقیصه و متهم نشدن به عدم حضور در بین دانشجویان و فضای مطالبهگری دانشگاهها مانند دیگر تاکتیکهای رئیس مجلس جالب و درخور توجه است.
داستان از این قرار است که هر از چند گاهی اخباری بر خروجی رسانهها قرار میگیرد که طی آن رئیس مجلس با جمعی از دانشجویان دانشگاه الف و یا بسیجیان دانشگاه ب دیدار داشته است. بدین ترتیب رئیس مجلس میتواند همیشه ادعا کند که در جمعهای دانشجویی حضور دارد و از دغدغهها و نقدهای آنان آگاه است. اما مسئله اینجاست که اصلاٌ مشخص نیست که ساز و کار انتخاب دانشجویان برای حضور در این جلسات به چه نحو است و یا اینکه چرا این جلسات تا این اندازه محدود و نه با حضور در فضای دانشگاهها، بلکه در محل کار رئیس مجلس شکل میگیرد. البته باید گفت این نحوه برگزار کردن جلسات دانشجویی مسبوق به سابقه است؛ تمام جلسات دانشجویی رئیس مجمع تشخیص نیز اینگونه برگزار میگردد.
چندی پیش و در پی برگزاری جلسه علی لاریجانی با ۱۷ نفر از دانشجویان بسیجی دانشگاههای تهران،ضمن انتقادی از نحوه برگزاری اینگونه جلسات، با عینک خوشبینی آنها را فتح بابی برای حضور رئیس مجلس در دانشگاهها دانسته بود، لیکن با گذشت نزدیک به سه ماه هنوز شاهد این هستیم که جلسات علی لاریجانی به همین سبک برگزار میگردد و شاهدی برای تغییر در این روند نیست. جلسه چندی پیش لاریجانی با دانشجویان قمی در حالی که هیچ یک از تشکلهای بزرگ دانشجویی قم از آن اطلاع نداشتند و هم چنین جلسه دیروز لاریجانی با دانشجویان دانشگاههای اردبیل آن هم به همان نحو ذکر شده شاهدی بر این مدعا است.
این گونه رفتار که به نظر میرسد کم کم در حال تبدیل شدن به یک اپیدمی در بین تمام مسئولین است به هیچ عنوان پاسخگوی نیازهای جریانهای دانشجویی و دانشگاههای ما نیست. مشخص نیست که دلیل عدم حضور مسئولین در دانشگاههای کشور- علی رغم تاکیدات بسیار رهبر انقلاب در این خصوص- چیست. حضور در جو واقعی دانشگاهها و برخورد نزدیک با طیفها و تفکرات مختلف دانشجویی قطعاً میتواند فضای بهتری را از دانشگاهها و حتی کشور به دست مسئولان بدهد.
حال با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری باید دید که آیا این نحوه برگزاری جلسات چند نفره و محدود تغییری را به خود میبیند و صاحب منسبان حاضر میشوند که به بهانه انتخابات هم که شده حضور خود را در جمعهای دانشجویی پررنگتر کنند و یا خیر.
Sorry. No data so far.