آیت الله العظمی عبدالله جوادی آملی در جلسه تفسیر سوره قصص، اظهار داشت: مطلب مهم آن است که ما تا در دنیا نفس می‌کشیم نباید بگوییم همه کارها از راه غیب باید حل بشود برای اینکه دنیا دار عمل است.
وی با اشاره به مباحث تفسیری سوره مریم افزود: خدای سبحان به حضرت مریم (سلام الله علی‌ها) از راه‌های غیب نعمت‌های فراوانی داد تا اینکه از راه غیب درخت خشک خرما را به هر وسیله‌ای که هست پر بار کرد، اما اینجا خدای سبحان به مادر عیسی (سلام الله علیهما) می‌گوید تو هم دستی دراز کن این شاخه را تکان بده این خرما بریزد.
آیت الله جوادی آملی با ذکر این سئوال که چرا خداوند این دستور را به مادر حضرت عیسی می‌دهد افزود: برای اینکه انسان بداند تا زنده است ولو انبیا، اولیا، ائمه (علیهم السلام) باشند مسئولیتی دارند.
مفسر بزرگ قرآن کریم سپس به داستان مادر حضرت موسی اشاره کرد و گفت: این خدایی که با امر حاضر به مادر موسی می‌گوید بینداز در دریا، به امر غایب به خود دریا می‌گوید ببر درِ خانه فرعون، از این به بعد نمی‌تواند از راه غیب بدون زحمت خواهر و مادر، این بچه را به مادر برگرداند؟ خب یقیناً می‌تواند. اما مادر هم باید تلاش و کوششی بکند به دخترش بگوید برو ببین این صندوقچه کجا رفته است.
وی با ذکر اینکه تلاش و کوشش مادر و خواهر حضرت موسی بهانه‌ای شد تا این فرزند به مادرش برگردد، اظهار داشت: تا زنده‌ایم یک کار باید از طرف ما باشد این‌چنین نیست که انسان دست روی دست بگذارد ولو پیغمبر هم که است همه کارها از راه غیب باشد و هر اندازه کاری از انسان ساخته است باید آن را انجام بدهد.
Sorry. No data so far.