بعد از تلاش‌هايي كه مالك خانه‌ي شيخ بهايي در اصفهان براي حفاظت و نگهداري از اين خانه‌ي تاريخي با وجود بي‌توجهي متوليان سازمان ميراث فرهنگي انجام داد، بالاخره اوايل شهريورماه سال گذشته گفت كه مي‌خواهد اين خانه‌ي تاريخي را از فهرست آثار ملي خارج كند.
به‌نظر مي‌رسد بعد از رسانه‌يي شدن اين موضوع، باز هم مسئولان اداره كل ميراث فرهنگي و گردشگري اصفهان توجه چنداني به اين خانه‌ي تاريخي نكردند، چون اين بار مالك خانه‌ي شيخ بهايي دست به دامان رييس سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري كشور شده است تا شايد از اين طريق، اين بناي تاريخي باقي‌مانده از دوره‌ي صفوي مورد توجه قرار گيرد.
جلالي در نامه‌اي خطاب به سيدحسن موسوي، از او خواسته است تا يا براي حفاظت از اين خانه‌ي صفوي اقدامي انجام دهد يا ديوان عدالت اداري آن را از فهرست آثار ملي خارج كند.
او در اين نامه آورده است: بعد از گذشت حدود 14 سال تلاش براي نجات خانه‌ي شيخ بهايي از تخريب، كه آسيب‌هاي وارده به آن ناشي از پوسيدگي لوله‌هاي آب و فاضلاب با قدمت بيش از 40 سال است و هنوز نتيجه‌اي نگرفته‌ايم، اين‌بار از حضور شما و دادستان محترم ديوان عالي كشور درخواست رسيدگي سريع به اين اثر تاريخي را كه محل زندگي دانشمند پرآوازه‌ي دوران صفويه است، داريم.
خانه‌ي مذكور را كه مخروبه‌اي بيش نبود در شهريورماه 1373 به‌منظور اقامت در آن خريداري و پس از مطمئن شدن از اصالت آن كه مكان زندگي شيخ بهايي بوده با صرف حدود سه سال وقت و بودجه‌اي هنگفت و بدون درخواست كمك مالي از سازمان ميراث فرهنگي مرمت كامل كرديم، تا اين اثر براي ايران و شهر اصفهان به يادگار باقي بماند.
ما نخستين خانواده‌‌اي بوديم كه اقدام به خريد و مرمت يك اثر تاريخي كرديم، بعد از آن حدود 16 مورد ديگر به پيروي از ما تشويق شدند و حتا تعدادي از آن‌ها براي بناهاي خود كاربري‌هايي انتخاب كردند؛ اما ما اين كار را به‌دليل حرمت نام شيخ بهايي كرديم، نه تبديل شدن مكان زندگي او به هتل و چاي‌خانه.
مالك خانه‌ي شيخ بهايي در ادامه‌ي نامه‌ي خود آورده است: خانه در سال 1375 در زمان رياست مرحوم سراج‌الدين كازروني به نام خانه‌ي جلالي (شيخ بهايي) در فهرست آثار ملي به ثبت رسيد كه هم‌زمان با ابلاغ نامه به ما، حق و حقوق مالكان آثار تاريخي و چگونگي مقابله با مخربان آن و تعزيرات و پرداخت خسارات از سوي مجرمان براساس تبصره‌ها و قوانين ميراث فرهنگي به ما اعلام شد.
ما بارها با مراجعه‌ي حضوري و نام و تلفن‌هاي متعدد، مشكل را با مسئولان شركت آبفا و اداره‌ي ميراث فرهنگي اصفهان و حتا سازمان ميراث فرهنگي كشور در ميان گذاشتيم، مدتي پيش نيز از سوي شركت آبفا نامه‌اي به اداره‌ي ميراث فرهنگي اصفهان نوشته شد كه كارشناسان ما تأييد كرده‌اند اطراف اين منزل هيچ لوله‌اي خراب نيست. ما سئوال مي‌كنيم چرا ميراث فرهنگي كارشناسي را نمي‌فرستد كه علت رطوبت را تشخيص دهد؟
جلالي يادآوري كرده است: دو سال قبل و پس از شكايت ما، اسفنديار حيدري‌پور ـ مدير وقت اداره‌ي ميراث فرهنگي اصفهان ـ از خانه بازديد و دستور يك مرمت اضطراري را صادر كرد و در جلسه‌هايي مشكل ما را با استاندار اصفهان و مسئولان سازمان آبفا در ميان گذاشت؛ اما متأسفانه آن مرمت اضطراري هم مرهمي بر زخم خانه نشد.
او در پايان نامه افزوده است: حالا كه ما از نظر مالي و فيزيكي ديگر قادر به حفاظت از اين موزه‌ي زنده كه نمادي از سه دوره‌ي معماري و هنر است، نيستيم، از جنابعالي تقاضاي رسيدگي سريع به اين قضيه را داريم. در غير اين صورت از رياست محترم ديوان عالي كشور استدعاي آن را داريم كه دستور حذف اين خانه‌ي با ارزش تاريخي را از فهرست آثار ملي صادر كند، تا شايد ما كه همه‌ي هستي خود را براي نجات آن از دست داده‌ايم، بهتر بتوانيم آن را تخريب و قسمتي از خسارات خود را كه در اين ايام كهولت به آن احتياج داريم، جبران كنيم.
Sorry. No data so far.