مجتبی احمدی، پایان نامه کار‌شناسی ارشد خود را با موضوع «جایگاه و کارکردهای جماعت اسلامی در نظام اجتماعی اسلام، مطالعه موردی سیره جماعت‌سازی امام موسی صدر» ارایه و از آن دفاع کرد.
روز چهارشنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۱ جلسه دفاعیه پایان‌نامه کار‌شناسی ارشد مجتبی احمدی با عنوان «جایگاه و کارکردهای جماعت اسلامی در نظام اجتماعی اسلام، مطالعه موردی سیره جماعت‌سازی امام موسی صدر» در دانشگاه امام صادق (ع) برگزار شد.
این پایان نامه که دکتر محمدهادی همایون، استاد راهنما و دکتر حسام الدین آشنا استاد مشاور آن بودند، تلاش کرده است با رویکردی جماعت‌گرایانه و روش داده بنیاد به مطالعه و تبیین تجربه جماعت‌سازی امام موسی صدر در لبنان بپردازد و در نهایت الگوی جماعت سازی امام موسی صدر مبتنی بر مفهوم کنش ولایی را تبیین کند.
مجتبی احمدی معتقد است: «مجموعه فعالیت‌های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و تبلیغی امام موسی صدر در لبنان در قالب یک جماعت ایمانی نظم و نسق یافت.»
به عقیده این پژوهشگر «امام موسی بر این باور بود که بدون طراحی و تحقق یک جماعت ایمانی که بتوان از طریق آن نیروهای اجتماعی و ظرفیت‌های مردمی را بسیج و سازمان‌دهی کرد، نمی‌توان روندهای موجود در جامعه را تغییر و یا بهبود داد. از این رو، ایشان تلاش داشت تا با تحقق این ایده بتواند سیر و روند حرکتی جامعه لبنان را تغییر دهد. از این رو، امام موسی صدر تمرکز فعالیت‌های خود را بر ایجاد روابط پیوندی و ساخت یابی این روابط در قالب جماعت ایمانی قرار داده بود.»
بر اساس این دیدگاه، «جماعت و جماعت‌گرایی یکی از رویکردهای نظام بخشی اجتماعی است که عمدتاً پس از گسترش بحران‌های مدرنیسم همچون بحران فردگرایی، بی‌اعتمادی، مشارکت، هویت و… بیشتر مورد توجه قرار گرفتند. جماعت یک ساخت ارتباطی و اجتماعی است که با تمرکز بر سطوح خرد و عینی اجتماع به ایجاد فضای تعامل و مشارکت هدفمند کمک و در نتیجه تعلق و هویت اجتماعی را تقویت می‌کند. جماعت‌ها عموماً زندگی محورند و در پاسخ به نیازهای اساسی زندگی شکل می‌گیرند.»
این پایان نامه که دکتر افتخاری استاد داور آن بود، با درجه «بسیار خوب» قبول شد.
Sorry. No data so far.