مصطفی عمانیان–
برای اوج گرفتن مگر پری برسد
نشسته فاطمه(س) تا اینکه حیدری برسد
اگر نبود علی(ع) کی برای مادر(س) ما
چو آب و آینه می شد برابری برسد
بهشت ِ قرب ِ علی فاطمست… باید هم
برای رفع عطش هاش کوثری برسد
سری که زیر نگاهش بهشت و معراج است
فقط به انسی ِ حورا به هم سری برسد
برای وصلت بابای خاک و مادر آب
خدا اراده نموده که دفتری برسد
که ثبت ِ لوح کند خاک و آب را باهم
و با گِلش خلقوا طین ِ دیگری برسد
و بعد تحت ِ کِسا … در مراتب هستی
به سیر ِ قرب ِ نوافل … به دلبری برسد
دوباره عهد ببند حسین (ع) با عباس (ع) -با زینب(س)-
برای روضه ی مکشوفه مادری برسد
…
کجا کشیده شد این واژه های سر در گم
کجا قلم به فنای فراتری برسد ؟!
مگر که مادرمان(س) دست گیرد از ماها
و با نگاه پدر(ع) شوق و باوری برسد
به ارتقای غزل های ناب ِ مطلع ِ مهر
چه شعرهای ملیحانه و تری برسد
Sorry. No data so far.