حامد عباسی – ماجراهای داخل دیگ افتادن مسئولین هول زده کشور انگار تمامی ندارد! شنیدن مکرر این حرف‌ها که «تحریمیم»، «گران شده»، «احتکار می‌کنند»، «بیست و چند نفر مقصر این بحران‌ها هستند» و… واقعاً همه مارا به حالت سرگیجه انداخته است. اما درد و ناراحتی از اینست که مسئولین با افتخار ثروتمندان را ثروتمند‌تر و مردم فقیر را هم ضعیف‌تر می‌کنند.
نمی‌خواهیم آسمان و ریسمان ببافیم اما ۱خبر آنقدر برایمان سخت آمد که کسی نبود که طعنه‌ای به هزینه کردنهای مدیران نالایق نزند. یاد دارید عملکرد نامناسب تیم‌ملی فوتبال به جایی رسیده بود، که بالاخره بازیکنان (بعد از چندین سال) شرم کردند و برای اولین بار عذرخواهی کردند؟ شاید انتظار داشتیم این بار، دیگر غیرت آن‌ها تا آخر حقیقی باقی بماند و اگر هم پیروز شدند مقدار کمی از دیونشان به ملت را ادا کرده باشند؟ ملتی که سالیانی است از شکمشان (اجازه دهند و ندهند) زده‌اند تا شاید این نمایندگان شایسته، نام کشورشان را بالا ببرند (!).
«نفری ۲۰ میلیون پاداش برد از تیم کره جنوبی در تهران است!» این خبر قصه جایزه به یک دانش‌آموز همیشه تنبلی را به یاد می‌آورد، زمانی که ۱بار همه ضعیف عمل می‌کنند، او به نسبت خودش، نتیجه خوبی به دست می‌آورد و مورد تشویق معلمانش که حول شده‌اند قرار می‌گیرد. اما تنها و تنها چند سؤال از وزیر محترم ورزش:
۱- در اقتصاد مقاومتی هدیه ۲۰ میلیونی چه معنایی دارد؟
۲- در شرایطی که مردم نیازمند توجه اقتصادی بیشتر مسئولین هستند، هزینه کردن ۴۰۰میلیون تومان برای ۱بازی، رواست؟ اصلا این تشویق، نیاز جامعه ورزش است یا نیاز ۱تیم فوتبال؟ به واقع چه تعداد از این بازیکنان و چه تعداد از مردم نیازمند چنین مبلغی هستند؟
۳- به نظر شما نباید این وزارت خانه به وزارت تیم‌های ملی تغییر نام دهد؟ ورزش و جوانان چه جایگاهی دارند؟
۴- آیا شما (و حتی مجموعه دولت) به جای کار مبنایی، تنها رویه تهیه گزارش برای بستن دهان سایرین را در پیش نگرفته‌اید؟
۵- فکر می‌کنید (علیرغم ادعاهای مجری برنامه۹۰) امروز چند درصد از مردم هم و غمشان تیم‌ملی فوتبال است؟ آیا تا به حال به فکر انجام ۱نظرسنجی از مردم عادی، در نقاط مختلف کشور افتاده‌اید؟
۶- آیا شما که تصمیم گیری در مرکز برای کل کشور، برایتان عادی شده، به سرنوشت دولتهای پیشین دچار نشده‌اید؟
۷- یادتان هست گزارش برنامه نگاه۱ تلویزیون از کلاس‌های دانش‌آموزان کرمانی را که در چادر برگزار می‌شد؟ پس از گذشت ۳۰ سال از انقلاب، وجود چنین مشکلاتی و هم صرف چنین هزینه‌هایی، هردو مایه سرافکندگی ما حامیان انقلاب است. آیا همه مشکلاتمان مرتفع شده و ورزش ما مانده و آن هم تنها وابسته به صرف چنین هدیه‌هایی؟
۸- بدین شکل، اگر به جام‌جهانی هم صعود کنیم، حتما قسمتی از کشور باید به نام دست اندرکاران تیم ملی بخورد!؟
۹- شما در قبال امید بخشیدن به اکثریت مردمی وظیفه دارید که همیشه با نگاه بخشنده خود از این انقلاب عزیز حمایت کرده‌اند. این نقش بازی کردنهای رسانه‍‌ای و آن فشار‌ها مایهٔ امید واری نیست.ای کاش حداقل شما دم از عدالت نزنید!
Sorry. No data so far.