به گزارش تریبون مستضعفین، شعار «نه غزه نه لبنان» در نگاه برخی از ناظران سیاسی در ایران شعار گروه‌های غیرمنسجم و غیرتشکیلاتی متفرقه‌ای است که معمولاً در هر تجمعی شعاری پرت می‌کنند و آن شعار ریشه تئوریک یا پشتوانه تشکیلاتی ندارد. بررسی اسناد تاریخی نشان می‌دهد این شعار حداقل ده سال عقبه تاریخی دارد. روزنامه خرداد در شماره ۲۹ دی ۷۷ می‌نویسد: «… تا آنجا که حافظه ما یاری می‌دهد برخی محافل و جناح‌ها در گذشته و اکنون برای کسب وجهه انقلابی مخالفت با روند صلح را باعنوان اساس سیاست خارجی ایران معرفی کرده‌اند و می‌کنند امری که باعث اعمال فشار بی‌سابقه قدرت‌های بزرگ جهانی علیه ما شد و زیان‌های اقتصادی نیز بر کشور تحمیل کرد. ظاهراً دستگاه وزارت خارجه کشور فراموش کرده است که دوم خرداد نقطه پایانی بود بر دیپلماسی زیان‌باری که داعیه‌داران و مجریان‌ش در داخل کشور برای کسب مشروعیت چنان شعارهای افراطی مغایر با روندهای بین‌المللی می‌دادند که گویی شیر ژیان‌اند و یک تنه در برابر عالم قد علم کرده‌اند.»
عبدالله نوری در دادگاه رسیدگی به اتهامات مدیر مسئول خرداد در مقام دفاع از خود و این نوشته چنین می‌گوید: «امروز اکثر حکومت‌های جهان در جهت منافع و مصالح ملی خود گام بر می‌دارند و فقط ما نیستیم که ملاک حق و خیر می‌باشیم… سخنان امام خمینی درباره اسرائیل را نیر باید در ظرف زمانی خاص خود مثل آفریقای جنوبی مورد بررسی و امعان نظر قرار داد. سخنان مذکور به دورانی که ملت فلسطین و رهبران ان و اغلب کشورهای عربی و اسلامی در حالت دشمنی و جنگ مسلحانه با اسرائیل بسر می‌بردند، تعلق داشت… وقتی جامعه بین‌المللی خواهان تحقق صلح در منطقه خاورمیانه است و کشورهای اسلامی همسایگان اسرائیل و ملت فلسطین و بسیاری از مبارزان ان ناچار به پذیزش صلح تحمیلی شده‌اند و هیچ یک از آن‌ها این صلح را خواست ابتدایی و قلبی خویش نمی‌دانند و لکن مصلحت منطقه و فلسطینی‌ها را در مذاکره دیده‌اند. مخالفت ما چه نفعی عاید ملت ایران می‌کند، جز اینکه به عنوان حامی تروریسم معرفی می‌شویم؟ جز انکه باید هزینه‌های سنگین اگر ما به ع اتخاذ چنین مواضعی را در عرصه‌های سیاسی و بین المللی و اقتصادی بپردازیم؟ با کدام قدرت اقتصادی سیاسی و نظامی می‌خواهیم در مقابل این تصمیم قد علم کنیم؟… من فکر می‌کنم به عنوان جمهوری اسلامی می‌خواهیم در جهان امروز در کنار دیگر کشور‌ها زندگی کنیم باید به قواعد مقررات و حقوق بین الملل حاکم بر نوع روابط کشور‌ها احترام بگذاریم، اگر چه مورد پسند و علاقه ما نباشد…. باید به واقعیات موجود و شناخت قدرت و توانایی خودمان نیز در این راه توجه داشته باشیم و خودمان را کاسه داغ‌تر از آش نشان ندهیم… آنچه در [روزنامه] خرداد در قالب مقاله‌ای آمده است نقد کسانی است که از دور دستی بر آتش دارند و هر روز رهبران ملی آنان را مورد هجمه و هتک قرار داده و پیش از آن‌که به نفع فلسطین و فلسطینیان کاری بتوانند بکنند، منزلت جهانی و منطق حضور بین‌المللی ایران را دچار خدشه و هتک قرار داده‌اند و به اصطلاح دایه مهربان‌تر از مادر شده‌اند. مقاله مذکور در صدد بیان این حقیقت برآمده است که نمی‌توان بالای گود ایستاد و با شعارهای تند برای مصالح و منافع ملت فلسطین نظر داد.»
Sorry. No data so far.