تریبون مستضعفین؛ مسعود براتی
مستند زیبایی است، «آخرین روزهای زمستان»، داستان اعجازهایی که توسط یک جوان بیست و چند ساله معروف به حسن باقری رخ داده است. شاید این سئوال به ذهن بیاید که چگونه افرادی مانند حسن باقری رشد کردند؟ به نظرم مهمترین جواب را باید در فضای جنگ و احساس تکلیف جستجو کرد. همچنین دوراندیشی و درایت ایشان نیز در شکلگیری اقدامات او موثر بود. شهید حسن باقری فهمیده بود که در جنگ، دشمن با ما تعارف ندارد و تمام تلاش خود برای ضربه زدن بسیج میکند. برنامهریزی میکند، سناریویهای مختلف را میچیند و بر اساس آنها دست به عملیات میزند. لذا شهید باقری همت خودش را برای شناسایی دشمن و شناخت برنامههای او، توانمندیهای او و … گذاشت، تا خدایی ناکرده جبهه اسلام از برنامههای دشمن غافلگیر نشود.
اما حکایت امروز، حکایت نبود باقریهاست. چرا ؟ به دلایل روشن و متعدد. خبر بررسی طرح شکلگیری قرارگاه فراقوهای اقتصادی برای مقابله با آثار تحریم، چند روزی است که شنیده میشود. (برای نمونه ببینید) در این طرح گویا قرار است تمام قوا حضور داشته باشند و برای مقابله با تحریم تدبیر نمایند. در نگاه اول خواننده احساس خوشحالی مینماید که مسئولین به فکر تدبیر کردن هستند. اما اگر کمی عمیقتر نگاه کنیم و کمی اطلاعات جانبی داشته باشیم، احساس متفاوتی به ما دست خواهد داد و اینجاست که به کمبود باقریها پی خواهیم برد.
مهمترین قانون تحریم علیه ایران که توسط دولت آمریکا تصویب شده استقانون جامع تحریم علیه ایران[1] است که در تیر ماه 1389 (جولای2010م) توسط اوباما امضا شده است. ترکیبی از قانون داماتو و سایر قوانین تحریم علیه ایران است. بسیاری از مسایل ناشی از تحریم، ریشه در این قانون دارد. سئوال این است: بیش از دوسال از تصویب این قانون گذشته است و افرادی که تحلیلگر باشند به راحتی میتوانند آینده را برای خود و دیگران ترسیم کنند، چرا تشکیل قرارگاه الان باید بررسی شود؟
همه میدانند که تحریمهای اخیر تحریمهای بیسابقه است و دولت آمریکا نیز اصطلاح فلج کننده استفاده میکند و همه اینها نشان دهنده وسعت جنگی است که برپا شده است. به طور قطع و یقین ملت ایران در این جنگ از حقوق خود کوتاه نخواهد آمد و مسیر عزت مدارانه خود را به ذلت تغییر نخواهد داد، در نتیجه باید فکر کرد که چرا تدبیر در مقابله با حمله دشمن اینقدر دیر در حال انجام است؟
البته میدانیم که کمیته تدابیر ویژه از گذشته تشکیل شده است،اما با توجه به وسعت جنگ لازم است تا تمامی نیروهای داخل برای مقابله با این جنگ و خنثی نمودن برنامه های دشمن فعال شوند، یعنی قرارگاه فراقوهای خیلی زودتر از اینها باید تشکیل میشد و حداقل اثرات تشکیل آن را در بودجه نویسی امسال مشاهده مینمودیم.
به نظر نگارنده این سطور باور وجود جنگ اقتصادی علیه نظام اسلامی و ملت ایران، تازه در حال درک شدن است، هرچند دیر اما بسیار لازم است. یکی از مهمترین اقداماتی که این قرارگاه باید انجام دهد، استفاده از ظرفیتهای مردم در این جنگ نابرابر است تا انشالله دشمن در این جنگ نیز عزت ملت ایران را به خوبی بچشد.
[1]– CISADA (Comprehensive Iran Sanctions, Accountability, and Divestment Act)
Sorry. No data so far.