«به شدت توجه کنید که چهره‌پردازى‌هاى منفى و ناصالح در صدا و سیما انجام نگیرد. من گاهى دیده‌ام انسانهایى که هیچ ارزش علمى و هنرى ندارند، در صدا و سیما با پول مردم چهره‌پردازى مى‌شوند؛ چرا؟ البته من نمى‌خواهم خیلى مطلب را باز کنم؛ اما مى‌بینم کسى‌که در رشته‌ى خودش این‌قدر ارزشمند نیست و انسان متوسطى است، او را مى‌آورند و یکى دو ساعت از وقت تلویزیون را به زندگى او، به خانواده‌ى او و به گذشته‌ى سرتاپا کم‌ارزش او مصروف مى‌کنند؛ چرا؟ به‌نظر من علاوه بر اینکه این «چرا» وجود دارد، «منفى» هم هست. این کار، الگوسازى است؛ ما چه کسى را مى‌خواهیم الگوى جوان‌ها قرار دهیم؟ این‌طور آدمهایى را؟!» (مقام معظم رهبری ۸۳/۹/۱۱ دیدار با مسئولان سازمان صداوسیما)
رسانهٔ ملی مدتی است که روزهای سختی را می‌گذراند؛ از اعتراضات فراوانی که به «یک خانوادهٔ محترم» شد و حتی پای رئیس صداوسیما را به کمیسیون سوت وکور فرهنگی مجلس کشاند، تا اعتراضات فراوان به «راستش را بگو» و حتی مشکلات مالی که این روز‌ها دامن‌گیر تمام نهادهای فرهنگی کشور است، همه و همه باعث شده تا «بزرگ‌ترین دانشگاه عمومی کشور» چندان سرحال به نظر نرسد. اما در همین روزهای سخت رسانهٔ ملی هم، می‌توان برنامه‌هایی را یافت که نکات مثبت آن‌ها، در میان جنجال‌های رسانه‌ای و خیل نقاط ضعف، دیده نمی‌شوند. جنگ شبانهٔ «زنده‌باد زندگی» یکی از همین برنامه‌هاست.
مدت‌هاست که جنگ‌ها و برنامه‌های گفتگومحور صداوسیما، برای جذب مخاطب بیشتر تنها به دعوت از چهره‌های مشهوری از اهالی سینما و ورزش روی آورده‌اند و بازیگران به مهم‌ترین برگ برنده‌های برنامه‌های تلویزیونی –حتی برنامه‌های مذهبی ماه مبارک رمضان و ماه محرم- تبدیل شده‌اند. تا جایی که یک زوج بازیگر به عنوان مه‌مان یکی از برنامه‌های تلویزیون، با صراحت از اینکه در سن شصت سالگی هنوز فکر می‌کنند موقعیت بچه‌دار شدن را ندارند، سخن می‌رانند! آن هم درست در روزهایی که بیش از هرزمان دیگری «سبک زندگی» اسلامی مورد هجمه قرار گرفته است. اما در همین سیمای جمهوری اسلامی، بارقه‌های امیدی هم وجود دارد.
دست‌اندرکاران جنگ شبانهٔ «زنده‌باد زندگی» با تهیه‌کنندگی و اجرای «محمد جعفر خسروی» و با یک تیتراژ متفاوت در شبکهٔ دو سیما، موفق شده‌اند بدون دعوت از چهره‌های همیشه حاضر در تلویزیون و بیشتر با دعوت خانوادگی از چهره‌های ارزشی و گمنام، یک برنامهٔ سالم و نسبتاً مخاطب‌پسند را روانهٔ آنتن کنند.
همین عدم حضور مداوم چهره‌های مشهور هنری و ورزشی در «زنده باد زندگی»، باعث شده است تا بعد از مدت‌ها، نوبت به خانواده‌های «رضا برجی» -مستندساز- «سید ناصر حسینی‌پور» -نویسندهٔ کتاب «پایی که جا ماند» -، «سید ابوالفضل کاظمی» –راوی کتاب پرفروش «کوچه نقاش‌ها» – و دیگر چهره‌های ارزشی برسد؛ گرچه همین افراد نیز، خود از مشهور‌ترین مهمانان این برنامه هستند و عموم مدعوین در برنامه، حتی به اندازهٔ این افراد نیز شناخته شده نیستند.
یک خانوادهٔ شهید موفق، خانوادهٔ قربانی یکی از جنایت‌های وحشیانهٔ منافقین و یک دانشجوی جامعه‌شناسی منتقد وضعیت اخلاقی سینما، برخی از این مهمانان گمنام اما مملو از حرف‌های جدید و شنیدنی این برنامه هستند که معمولاً در صداوسیمای جمهوری اسلامی، آنتن به آن‌ها نمی‌رسد.
البته مهم‌ترین برگ برندهٔ «زنده باد زندگی» نه صرفاً داشتن رنگ و بوی مذهبی، انقلابی و خانوادگی توأمان، که حفظ جذابیت در کنار این موارد است. «زنده باد زندگی» برنامهٔ جذابی است؛ هر چند مهمانان برنامه چشم آبی و موبور نیستند، اما هر کدام حرف‌ها و روایت‌های جذابی از زندگی دارند که برنامه را تماشایی می‌کند. در این میان، اجرای قوی «خسروی» و نیز استفاده از کار‌شناسان قوی در حوزه‌های فرهنگی، از دیگر نقاط قوت این برنامه است.
در کنار دعوت خانوادگی از چهره‌های ارزشی، معرفی کتاب و نیز استفاده از احادیث و پیام‌های مذهبی در زیرنویس برنامه، از دیگر ابتکارات سادهٔ این برنامهٔ شبانه است. مواردی که به نظر بسیار ساده و سردستی به نظر می‌رسند، اما در عمل، حضور همین موارد ساده در یک برنامهٔ تلویزیونی، به یک آرزو تبدیل شده است.
از سوی دیگر، برنامه «زنده باد زندگی» که یکشنبه تا چهارشنبهٔ هر هفته ساعت ۲۳ و ۳۰ دقیقه از از شبکه دوم سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش می‌شود، هر روز با محوریت خاصی روی آنتن می‌رود. به طور مثال، یکشنبه شب‌ها محوریت برنامه، به بررسی فیلم‌های سینمایی در حوزهٔ مسائل خانوادگی اختصاص دارد. دوشنبه شب‌ها معرفی کتاب و جایگاه مطالعه در کشورمان محور برنامه است و سه‌شنبه‌ها، با حضور «فاضل نظری» به بحث «عشق‌ورزی و آداب عاشقانه زندگی کردن در ادبیات فارسی» پرداخته می‌شود. چهارشنبه‌ها نیز، دکتر «صدر الدین شریعتی» به مباحث خانواده و رازهای بقای زندگی می‌پردازد.
به هر حال، در روزهایی که همه مشغول شعار دادن در مورد «سبک زندگی» هستند، به نظر می‌رسد برنامهٔ «زنده باد زندگی» با شعار «افتخار ایرانی، خانوادهٔ ایرانی» به صورت عملی و هر چند با ضعف‌های فراوان، مشغول ترویج نوع سالمی از سبک زندگی ایرانی اسلامی است که این در جای خود و در برهوت برنامه‌های این چنینی، حقیقتاً جای تقدیر دارد.
Sorry. No data so far.