یادبود عمرانی در دانشگاه تهران برگزار شد

عصر امروز مجلس یادبودی برای خلیل عمرانی، شاعر آیینی و انقلابی کشورمان در مسجد دانشگاه تهران برگزار شد.

در ابتدای این مراسم دکتر قربانی، مسئول قرآن و عترت سازمان بسیج دانشجویی آیاتی چند از کلام الله مجید تلاوت کرد، سپس سلیمانی از شاگردان استاد عمرانی به شعرخوانی پرداخت.

وی قبل از قرائت شعر خود خصوصیات عمرانی را دارای سه وجه دانست و گفت: اولین وجه استاد، در موضوع توجه به خانواده بود؛ چرا که که هیچ کدام از فعالیت‌های استاد مانع از پرداختن به امور خانواده خود نشد.

سلیمانی ادامه داد: بخش بعدی آثار استاد است و بخش سوم که عمده‌ترین بخش و وجه مرحوم عمرانی محسوب می شود، اما کمتر به آن پرداخته شده، بحث آموزش وی است که شایسته بود به این بحث نیز بیشتر پرداخته می‌شد.

در ادامه این مراسم طراوت‌خو، مشاور وزیر ارشاد پیام حسینی به‌ مناسبت فوت مرحوم عمرانی را قرائت کرد و سپس شعری را به این مناسبت خواند.

همچنین در این مراسم ایمان عمرانی، فرزند خلیل عمرانی از حضور مردم در این مراسم تشکر کرد.

در ادامه این مراسم حسین اسرافیلی از شاعران برجسته کشورمان نیز به ایراد سخنرانی و شعرخوانی در خصوص مرحوم عمرانی پرداخت و این بیت از اشعار مرحوم عمرانی را خواند؛ «هر چه می‌آید به آغوش سکوتی می‌رود، آنچه می‌ماند صدای مهربانی‌های ماست.»

اسرافیلی در ادامه به ویژگی‌های مرحوم عمرانی اشاره کرد و گفت: وی از شاعران نسل جوان انقلاب بود و عشق به امام و اهداف انقلاب را پاسداری می‌کرد.

این شاعر بزرگ انقلابی اضافه کرد: عمرانی کار شعر را در حاشیه قرار داده بود تا مانع مسئولیت‌هایش نشود، گرچه اشعار بسیاری از وی باقی مانده است.

وی با اشاره به برخی افراد که راه خویش را در سال‌های بعد از انقلاب تغییر دادند، ادامه داد: مرحوم عمرانی هیچ‌گاه راه خویش را تغییر نداد و همواره در مسیر انقلاب ثابت قدم ماند.

اسرافیلی افزود: دوستی‌ها و مراوده‌ها هیچ گاه باعث نشد از خط امام فاصله بگیرد و همواره نام و یاد امام را در ذهن و روح خود می‌پروراند که این نوع خدمت به امام و انقلاب جزو سرمایه‌های این کشور هستند. این شاعر بزرگ انقلابی با با تاکید بر اینکه ویژگی‌های مثبت مرحوم عمرانی باید به نسل جوان انتقال یابد، گفت: وی از کسانی بود که هرگز صحبت‌های خلاف واقع نمی‌گفت.

وی در پایان گفت: با آنکه مرحوم عمرانی موسسه انتشاراتی داشت، هرگز در مخیله‌اش نیز این امر خطور نکرد که از طریق مراوده‌های فرهنگی رونقی به نشر خویش دهد.

سپس اسرافیلی شعری در خصوص مرحوم عمرانی قرائت کرد.