از زمان آغاز ناآرامی‌ها در سوريه مسؤولان اين كشور بارها بر وجود افراد مسلح در جريان ناآرامی‌ها و حمله آنان با سلاح به مردم و نيروهاى سورى براى افزايش دامنه درگيرى تأكيد و حتى اسناد و گزارشهاى تصويرى نيز در اين ارتباط منتشر مىكردند. در روزهاى اول بسيارى از بدخواهان و دشمنان سوريه چنين مطالبى را با وجود ارايه اسناد نمی‌پذيرفتند تا اين كه حضور افراد مسلح در اين كشور كه ابتدا از سلاحهاى كمرى و اكنون از سلاحهاى انفرادى، نيمهسنگين و سنگين عليه نيروهاى نظامى و امنيتى و مردمى سورى استفاده می‌كنند، گسترش يافت و با اشغال برخى مناطق و تجمع در آنها موجب اطمينان همگان به وجود چنين افرادى در سوريه شد.
برای روشن‌شدن ماهیت دقیق معارضان سوری توجه به این نکته ضروری است که مليت و تابعيت برخی افراد مسلح در سوريه كه اكنون دست به سلاح برده و هر روز سلاح و تجهيزات آنان در سايه حمايتهاى طرفهاى خارجی پيشرفتهتر می‌شود، از اتباع كشورهاى مختلف جهان هستند؛ برخى در اين ارتباط حتى به صورت مبالغهآميز رقمى نزديك به يكصد مليت را مثال می‌زنند ولى تابعيت بيشتر افرادى كه تاكنون در جريان ناآرام‌هاى سوريه دستگير، كشته و يا زخمى و سپس شناسايى شدهاند، به حدود بيش از 20 كشور جهان میرسد. اين افراد از كشورهاى ليبى، الجزاير، تونس، مصر، فلسطين، اردن، تركيه، عراق، پاكستان، بنگلادش، چچن، فرانسه، مالى، سومالى، موريتانى، لبنان، افغانستان، كويت، عربستان، مغرب و يمن هستند و تاكنون عده زيادى از آنها كشته، زخمى و يا دستگير شدند؛ شمار زيادى از اين افراد به صورت غيرقانونى و از طريق تونلهاى حفرشده در مرز بين سوريه با لبنان و يا در پوشش گروههاى مسلح و به دنبال حمله به نيروهاى سورى در مرزهاى اين كشور با تركيه، اردن، عراق و يا لبنان وارد سوريه شدهاند.
بر اساس اعلام برخى منابع خبرى، اين افراد به علت اين كه خارجى هستند، به طور معمول به زبان ديگرى مانند انگليسى، تركى استانبولى، عربى و يا فرانسه سخن می‌گويند و مردم برخى مناطق اشغال شده از سوى آنان نيز بر اين امر اعتراف كردهاند كه در برخى مواقع متوجه گفتگوهاى آنان با يكديگر نمیشوند؛ حضور افراد مسلح سياهپوست و يا با چهرههاى از نژاد مشخص موجب شده است تا دوستان آنان پس از كشته شدن اين افراد براى جلوگيرى از انتشار تصاوير حضور آنان، اجساد اين افراد را با استفاده از اسيد سوزانده تا موجب شناسايى و استفاده رسانهاى قرار نگيرند.
ارتش آزاد
ارتش آزاد یک گروه شبه نظامى و مخالف دولت سوریه است که عمليات نظامى متعددی عليه دولت سوريه انجام می دهد، اين گروه اصل ترين گروه مبارز مسلح در مسائل سوريه به شمار مىرود كه توسط افسران و سربازان جدا شده از ارتش سوريه و با پشتيبانى تركيه و نيز برخى كشورهاى غربى و عرب حاشيه خليج فارس تشكيل شده است، «رياض الاسعد» و «حسين هرموش» از بنيانگذاران و عوامل اصلى اين گروه تروريستى هستند.
رياض الاسعد
حسين هرموش
آرم ارتش آزاد
شوراى ملى سوريه
گروههاى مخالف حكومت سوريه، جبههاى به نام شوراى ملى سوريه را در استانبول تركيه عليه رژيم بشار اسد، رئيس جمهورى اين كشور تشكيل دادهاند. شوراى ملى سوريه گروههاى مختلفى از ميان تشكلهاى گوناگون اپوزيسيون را در بر می‌گيرد. برهان غليون، رئيس سابق اين شورا، میگويد شوراى ملى سوريه «نيروهاى اپوزيسيون و طرفداران انقلاب مسالمتآميز» را زير يك چتر جمع می‌كند. اكنون «عبدالباسط سيدا» كه از كردهاى معارض است، اين شورا را رهبرى می‌كند. ناهماهنگیهاى داخلى در اين شورا، به اختلافات شديد در ميان اعضاى آن دامن زده است.
عبدالباسط سيدا
شوراى هماهنگى ملى
اين شورا که در سپتامبر 2011 ميلادى و از ميان گروههاى سياسى مخالف درون خود سوريه تشكيل شده، منادى دگرگونى مسالمتآميز است، این گروه با مداخله نظامى مخالفت می‌كند و علیالظاهر معتقد است اعضاى حكومت فعلى مىتوانند در دوران گذار نقش مثبتى ايفا كنند. بنا به گفته اعضاى اين كميته، آنان نگران اين هستند كه سرنگونى حكومت موجب آشوب در كشور شود.
احزاب كُرد
گروههاى كردى كه به دنبال استيفاى حقوق مدنى اقليت كرد كشور بودند، اما مقامات حكومتى خطر بالقوه بدل شدن آنان به يك نيروى سياسى اثرگذار را با حبس رهبران و ساكت كردن طوايف كرد پاسخ دادند. گروههاى حقوق بشرى مىگويند كردهاى سوريه تحت «تبعيض سازمان يافته» قرار دارند و دهها هزار تن از آنان با گذشت سالها از تغيير قوانين تابعيت سوريه در 1960 ميلادى هنوز تبعه كشورى به شمار نمىروند.
نشست گروه هاي كرد مخالف سوريه
اخوان المسلمین
گروهى كه به دنبال تغيير بنيادى در حكومت هستند، در واقع اين گروه ارتباط مستقيمى با سلفی‌های القاعده و تفاوت ماهوى و گفتمانى با اخوان المسلمون مصر و فلسطين دارند.
شوراي اخوان المسلمين سوريه
چهرههاى مطرح در ميان معارضان
با نگاهى جستجوگر در ميان اعضاى شوراى ملى سوريه كه تمامى مخالفان سوريه را در بر دارد و به مانند چترى بر روى تمامى گروههاى مخالف حكومت بشار اسد قرار گرفته است، اشخاصى را می‌شود نام برد كه آشنايى با سوابق آنها جالب به نظر میرسد.
بسمه قضمانى
خانم قضمانى در سال 2005 مدير برنامههاى همكارى بينالمللى موسسه آمريكايى فورد در قاهره بوده است، سالى كه در پى تنش در روابط سوريه و آمريكا منجر به فراخوانى سفير آمريكا از دمشق توسط دولت جرج بوش شد و از آن زمان به بعد دولت آمريكا، پول‌هاى هنگفتى در اختيار اپوزيسيون دولت بشار اسد قرار داد. در پى تشكيل پروژه «ابتكار اصلاحات عربى» (ARI) از سوى شوراى روابط خارجى آمريكا كه لابى بسيار قدرتمندى در آمريكا است، خانم بسمه به سمت مديريت اجرايى اين پروژه منصوب شد. يكى ديگر از اعضاى اين شورا «جورج سوروس» سرمايهدار معروف است كه گفته می‌شود در پس پرده اكثر تغييرات سياسى در كشورهاى جهان قرار دارد.
اسامه منجد
«اسامه منجد» يكى از مهمترين سخنگوهاى شوراى موسوم به شوراى ملى سوريه است كه اكثر در شبكههاى خبرى مثل بى بى سى و الجزيره و العربيه ظاهر می‌شود و مرتبا فرياد بر مى‌آورد كه سوريه در حال نابود شدن است و درخواست مداخله نظامى آمريكا و غرب در سوريه را مطرح می‌كند. وى چندى پيش هم با درج مطلبى در سايت آمريكايى «هافينگتون پست» به لزوم مداخله نظامى در سوريه و كمك نظامى به مخالفان سورى پرداخت. وى مشاور شوراى موسوم به شوراى ملى سوريه و موسس شبكه تلويزيونى مخالفان سورى به نام «برده» در لندن است؛ او در سال 2008 چند ماه بعد از شركت در كنفرانس «سوريه در انتقال» به آمريكا برگشت و به همراه برخى از مخالفان دولتهاى معارض آمريكا در جهان، ميهمان «جورج بوش» رئيس جمهور سابق آمريكا به صرف ناهار شد. از اين زمان به بعد وزارت امور خارجه آمريكا «اسامه منجد» را به عنوان مدير روابط عمومى «جنبش عدالت و توسعه» در انگليس می‌شناخت، جنبشى كه خواستار تغييرات در سوريه بود. شايان ذكر است جنبش عدالت و توسعه كه مديريت روابط عمومى آن را اسامه منجد عهدهدار بود، بر اساس اسناد منتشرشده توسط «ويكى ليكس»، پول‌هاى هنگفتى از وزارت خارجه آمريكا دريافت كرده بود. همچنين شبكه تلوزيونى اين جنبش «برده» در لندن نيز 6 ميليون دلار پول از وزارت خارجه آمريكا دريافت كرده است، مطلبى كه «اسامه منجد» آنرا رد نكرده، اما مدعى شد که این گروه تعامل مستقيم با وزارت خارجه آمريكا ندارد.
رضوان زياده
رضوان زیاده يكى ديگر از اعضاى شوراى موسوم به شوراى ملى سوريه است كه حرف و حديثهاى زيادى از او شنيده می‌شود. او جزء افرادى است كه بههمراه «جيمز ولسى» رئيس سابق سيا (سازمان اطلاعات مركزى آمريكا) در ماه فوريه امسال با امضاى نامهاى از «باراك اوباما» رئيس جمهور آمريكا خواستند تا در سوريه مداخله كند. «رضوان زياده» كه مدير روابط بينالملل شوراى موسوم به شوراى ملى سوريه به شمار میرود، داراى سوابق تاثيرگذارى است؛ او عضو ارشد انديشكده واشنگتن در مؤسسه، صلح آمريكا است كه توسط دولت فدرال حمايت مى شود و مديران اين مؤسسه، تركيبى از نيروهاى وزارت دفاع آمريكا و شوراى امنيت ملى آمريكا هستند كه در حال حاضر رئيس آن «ريچارد سلومان» مشاور هنرى كسينجر در شوراى امنيت ملى است. روزنامه انگليسى گاردين، زياده را فردى بی‌رحم در بازارهاى سهام و داراى ارتباطات قوى با انديشكدههاى مختلف در آمريكا معرفى كرده و می‌نويسد نفوذ او فقط به آمريكا ختم نمی‌شود، او درسال 2009 در انگليس هم به عضويت انديشكده «چتم هاوس» در آمد و ژوئن همان سال به عضويت پروژه «آينده سياسى سوريه» در اين انديشكده در آمد.
حمزه فاخر و ميخائيل ويس
حمزه فاخر و ميخائيل ويس دو تن از همكاران اسامه منجد در پیش‌برد طرح‌های غربی علیه سوریه است. حمزه فاخر دستيار نويسنده مقاله انقلاب در خطر در «مؤسسه هنرى جكسون» است كه يكى از مؤسسات افراطى وابسته به نومحافظه كاران است. نويسنده مقاله فوق ميخائيل ويس است كه هر دو زير نظر اسامه منجد در مركز ارتباطات و پژوهشهاى راهبردى كه توسط منجد راه اندازى شده، مشغول به فعاليت هستند. ميخائيل ويس خود يكى از مشتاقين براى واردشدن غرب در فاز نظامى به سوريه، مدير روابط عمومى و ارتباطات انديشكده انگليسى هنرى جكسون است كه افرادى مانند «جميز وولسى» رئيس اسبق سيا در آن فعاليت مىكنند.
Sorry. No data so far.