محمدحسین جعفریان – لابد شما هم اخبار جشنواره مردمی فیلم عمار را شنیدید. یک عده جوان باحال و دلسوز وقتی دیدند از مسوولان فرهنگی مملکت برای پرداختن به دغدغه‌های آنان آبی گرم نمی‌شود، خودشان آستین بالا زدند و از دو سال قبل جشنواره فیلم راه انداختند. بعد هم یک حلقه تمام عیار شدند. عده‌ای به کمکشان آمدند و آثارشان را تا دورترین شهرها و روستاها برای مردم نمایش دادند.
در دو سال گذشته رسانه ملی خیلی اینها را جدی نمی‌گرفت. به اخبار و آثارشان کاری نداشت. این بار اما صداوسیما هم انصافا مساعدت کرد. همین جا یک نکته و یک گلایه را پیوست کنم! نمی‌دانم چند ماه پیش یا کمتر و بیشتر بود. در نمایشگاه مطبوعات، طبق رویه معمول که اگر چهار نفر بشناسندت، این نشریه و آن سایت تو را به غرفه خود برده و مصاحبه‌ای می‌گیرند، یکی از خبرگزاری‌های خوب و معتبر در کنار انبوهی دیگر سوالاتی از من پرسیدند.
بعد هم گویا تلفنی تکمیلش کردند. یکی از سوال‌ها درباره جشنواره عمار بود. هنوز سومین دوره کار آنها آغاز نشده بود، من از رسانه ملی گلایه کردم که چرا این بچه‌ها را تحویل نمی‌گیرند و به آنها توجهی ندارند. حالا عدل در اوج خبرهای اخیر جشنواره سوم، با یک تیتر جنجالی از این بخش صحبتم، آن سایت و خبرگزاری بزرگوار، گفت‌وگوی مدت‌ها قبل مرا منتشر کرده! حال آنکه این بار رسانه ملی هم پای کار آمد و جای تقدیر دارد، نه اعتراض.
این کارها درست نیست به خدا. جماعت که نمی‌دانند این مصاحبه کی انجام شده! هر چند هنوز انتقاداتی هست؛ مثلا اگر رسانه ملی به سادگی حاضر می‌شود کرور کرور پول برای پخش مسابقات فوتبال لیگ یک و برتر و لیگ‌های اروپایی و… بدهد تا خلق‌ا… آنها را تماشا کنند، چطور مجانی حاضر به پخش آثار این بچه‌ها نمی‌شود؟ یا اصلا چرا آثار آنها را برای شبکه مستند نمی‌خرد؟ هم کمک به رسانه ملی است، هم به آنها.
بگذریم. جشنواره عمار خوب بود. اما تا کامل شدن راه بسیاری دارد. این بچه‌ها به هیچ‌کس و هیچ کجا مدیون نیستند. لذا به نظرم نباید اجازه بدهند از بلندگوی آنها عده‌ای بهره برده و سنگ خودشان را به سینه بزنند. خاصه چهره‌هایی که امتحانشان را برای مردم این دیار پس داده‌اند.
این طوری انگ می‌خورند. نباید عمار را نردبان مطالبات آدم‌هایی کرد که اگر دستشان به پروژه‌های پروپیمان برسد، همه چیز فراموششان می‌شود و همین بچه‌ها را هم دیگر نمی‌شناسند! بچه‌های عمار با دست خالی بهترین آثار را ساختند. نشان دادند لنگ بودجه و گوشه چشم مسوولان برای ترسیم علائق و آرمان‌های انقلابی‌شان نمی‌مانند.
اما جناب آقای سلحشور که برای رهنمودات به چنین جمعی به آنجا دعوت شده و برای این چنین آدم‌هایی سخنرانی کرده، گفته است: «هر جای این مملکت مراجعه کردیم، حاضرند برای تونل و فاضلاب فلان جا، میلیاردها تومان خرج کنند، اما برای طرح تلویزیون که 13میلیارد تومان خواستیم، قبول نکردند.» با این پول‌ها فیلم انقلابی ساختن هنر نیست.
اگر مثل عمارها با دست خالی باز هم به میدان آمدی و مدافع این آمال بودی و از خودت مایه گذاشتی هنری کرده‌ای!
Sorry. No data so far.