حجت الاسلام علی نصیری در مورد مهمترین دستاوردها و آسیب های فرهنگی سال 91 گفت: برخی حوادث و رخدادهایی که امسال اتفاق افتاد را مرور کردم متوجه شدم که امسال را می توانیم یکی از سال های تأثیرکذار از نظر فرهنگی به حساب آوریم.
وی افزود:پایان سال 91 تقریباً سال پایان دو دوره ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد بود که نوعی نگاه به این 8 سال فعالیت بوده، بعلاوه اینکه در برخی عرصه ها ما برگزاری سی امین جشنواره کتاب سال را داشتیم. یا برگزاری جشنواره ها فرهنگی در عرصه مطبوعات و کتاب و رسانه ها را داشتیم. به نظر می رسد این 34 سال بعد از انقلاب همه اش حرکت رو به جلو داشتیم فرصت اینکه یک مقدار برگردیم یا توقف کنیم و به گذشته بنگریم و این تحولاتی که در منطقه و جهان رخ داده بازنگری کنیم کم داشته ایم.
رئیس مؤسسه “معارف وحی و خرد” ادامه داد: در سال 91 جامعه نخبه ما در عرصه های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی به یک گفتمان جدیدی نزدیک شدند، زیرا ما باید اکنون وضعیت فراز و فرودها این 34 سال را در همه عرصه ها بسنجیم. از کند روی ها یا تفریط ها و یا تندروی ها و افراط ها در همه عرصه ها باید فاصله بگیریم. یک گفتمان نرم و آرام و منطقی و روشمندی را باید در همه عرصه ها پی بگیریم. برای مثال داشتن یک برنامه منسجم و منظم برای حرکت های آتی ضروری است.
این محقق و پژوهشگر علوم اسلامی تصریح کرد:در مورد بازنگری، تلاش های خوبی انجام گرفت اینکه بتوانیم تحولات بنیادی در این عرصه ها پیدا بکنیم. در بحث مهندسی فرهنگی داشتن یک مهندسی فرهنگی در کشور بسیار ضروری است و خبرهای مربوط به آن به زودی منتشر خواهد شد. در بعد فعالیت های قرآنی اینکه این فعالیتها را نهادینه کرده و بودجه برای این مؤسسات در نظر بگیریم و حتی ارتقای آنها تا حد معاونت وزارتخانه از کارهای خوبی بود که خود را نشان داد.
این کارشناس فقه و علوم قرآنی ادامه داد: یک مقدار فضای فعالیت های پژوهشی هم از نظر کمی و هم کیفی باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد. یعنی باید کارها را بنیادی تر و ریشه ای تر انجام دهیم. از این جهات سال 91 را پلکانی برای رشد و ارتقای کشور در دهه آینده می بینم. یعنی معتقدم امسال حتی مسائلی که در حوزه سیاسی مطرح شد تحلیل ها توضیحات و تفصیل هایی که از انتخابات 88 از زبان افراد انجام گرفت بسیار مطلوب بود. حتی این نظریه که ریاست جمهوری توسط پارلمان یا مجلس خبرگان و نه با انتخاب مستقیم مردم معین شود معنایی بدست می دهند که ما را برای یک دهه دیگر علی القاعده که ریاست جمهوری ها دو دوره طول می کشد آماده می کند و جهت دهی می دهد.
نصیری تصریح کرد: از این جهت سال 91 را سال فوق العاده تأثیر گذار می دانم به جهت گذشته یعنی مثل قطاری که در ایستگاهی توقف می کند باید درنگ کنیم و به عقب نگاه کنیم و یک نگاهی هم به آینده داشته باشیم. دلم می خواست این اتفاق در کشور می افتاد یعنی یک تعاطی فکر توسط صاحب نظران در عرصه های مختلف و یک نشست علمی بی سرو صدای منطقی و پربار که یک جور گذشته را واکاوی کنیم و به آینده هم نگاهی بیفکنیم ضروری بود.
وی افزود: این واکاوی خیلی طبیعی است ولی می توانیم آن را خیلی علمی تر و عالمانه تر و با روش پیش ببریم. نگاه به گذشته و نگاه به افق آینده در تنظیم برنامه بهتر و عالی تر خیلی به ما مدد می رساند.
رئیس مؤسسه “معارف وحی و خرد” عنوان کرد: سال 91 سالی است ک دنیا پس از 10 سال فشار مضاعف بر ما به این نتیجه رسید که نمی تواند با ایران با تحریم برخورد کند. از هرجهت امسال را سالی تأثیرگذار برای یک دهه آینده کشور می دانم.
این پژوهشگر درباره فضای علمی و اندیشه ای حاکم بر کشور هم گفت: هنوز نتوانسته ایم فرهنگ را دغدغه اول کشور قرار دهیم. یعنی مشکلی که داریم این است که اقتصاد حرف اول در کشور را می زند. ما سه نوع رنجنامه داریم. اینها با هم هماهنگ نیست. مدیران جامعه دغدغه مسائل سیاسی دارند، مردم دغدغه مسائل اقتصادی دارند و فرهیختگان و نخبگان دغدغه مسائل فرهنگی را دارند. ما باید از این پراکندگی و تشتت دغدغه ها بیرون بیاییم. باید بتوانیم سهم هر کدام از اینها را درست بپردازیم. هر وقت مشکلات اقتصادی پیدا کردیم به شدت عرصه فرهنگ آسیب دید. مصداقش کاهش بودجه فرهنگی سازمان ها و نهادهای فرهنگی بود. انتشار کتاب و تیراژ آن چقدر پایین آمد و مراکز پژوهشی کارمندانشان را تعدیل کردند و اینچقدر در مطالعه و پژوهش تأثیر گذاشت. ما باید برنامه بریزیم که مشکلات اقتصادی کمترین آسیب را به عرصه علم و فرهنگ و پژوهش بزند و این طور کشور را اداره کنیم. این کار می تواند مدیریت بشود. آشفتگی در این حوزه یکی از ضعف های فاحش فرهنگی بود که امسال شاهد آن بودیم.
Sorry. No data so far.