به گزارش تریبون مستضعفین، چند‌ی است به همت جمعی از اندیشکده‌ها و کانون‌های تفکر سیاست‌پژوهی با حمایت فکری شبکه تحلیل‌گران فناوری ایران (ایتان)سایت عیار آغاز به کار کرده است. این پایگاه با هدف کمک به نخبگان و کارشناسان، جهت ارزیابی دقیق برنامه‌های نامزدهای محترم با عنوان «عیار» و با شعار «محکی بر عیار برنامه‌های نامزدهای ریاست جمهوری» پایه‌گذاری شده است. در اولین گزارش تحلیل عیار از مواضع کاندیداهای احتمالی انتخابات ۹۲ به مساله اشتغال پرداخته شده است.
مساله اشتغال از جمله مسایلی است که صرفا اقتصادی نبوده و ابعاد اجتماعی و فرهنگی مهمی نیز دارد. رهبر انقلاب پیرامون مساله اشتغال می‌فرمایند: «البته اساس قضیه، امروز عبارت است از تولید ملى. علاج اصلى و بنیانى، عبارت است از تولید ملى؛ همانى که ما در شعار سال عرض کردیم: تولید ملى، کار و سرمایه‌ى ایرانى. گرانى را این از بین میبرد، تولید را این افزایش می‌دهد، اشتغال را این به وجود مى‌آورد، بیکارى را این از بین میبرد، سرمایه‌هاى ملى را به کار مى‌اندازد، روحیه‌ى استغناء ملت ایران را تقویت می‌کند.»
در این گزارش نظرات هر یک از نامزدهای محترم ریاست جمهوری را پیرامون این مساله بررسی خواهیم نمود. برای مطالعه بیشتر می‌توانید به شرح مساله اشتغال رجوع کنید. در گزارش حاضر مواضع نامزدهای انتخاباتی در موضوع اشتغال از مهرماه تا ۲۰ اسفند به ترتیب حروف الفبا بررسی می‌شود.
آل‌اسحاق (یک موضع):
چکیده: وی با اشاره به مشکل بیکاری و فرصت‌هایی همچون «منابع مالی درآمد ارزی»، «رشد نیروی انسانی بارور شده» و «توان توسعه نیروی انسانی» کشور، میزان جمعیت بیکار در میان فارغ التحصیلان به توصیف مشکل بیکاری پرداخته است. لینک خبر
جمع‌بندی: در مواضع آل‌اسحاق تا کنون گزارهای که بیان‌گر نوع نگرش ایشان و یا برنامه‌ای برای حل مساله اشتغال باشد، دیده نشده و تنها توصیف مشکل بیکاری بوده است.
رضایی (چهار موضع):
چکیده: وی در لرستان از شعاری بودن اقدامات دولت انتقاد کرده و از دولت خواسته تا بودجه و اعتبار لازم را به «مردم» اختصاص دهد. وی در صحبت دیگری بیکاری را ” ام‌المفاسد” و منشا وقوع بزهکاری، اعتیاد، قاچاق و بداخلاقی دانسته است. رضایی همچنین در چند مورد به تجربه کشور چین اشاره و سئوالی این چنین طرح کرده است: «در حالی که کشوری مانند چین با یک میلیارد جمعیت با این پویایی اقتصاد خود را اداره می‌کند ولی ما نمی‌توانیم معیشت ۷۵ میلیون نفر را تأمین کنیم؟» راهکار ارائه شده از سوی وی تبدیل شدن خانه‌ها به واحد تولیدی است اما جزییات بیشتری از این راهکار ارائه نداده‌اند.
جمع‌بندی: در مواضع رضایی نگرش خاصی به مساله اشتغال مشخص نشده و راهکار ارائه شده از سوی ایشان نیز کلی بوده و نیاز به مشخص شدن جزییات دارد تا بتوان آن را ارزیابی نمود.
روحانی (سه موضع):
چکیده: روحانی در صحبتی رونق تولید ملی را راه‌حل مساله اشتغال دانسته و در جای دیگری بیکاری را یکی از مصادیق اسراف می‌داند. در یک اظهار نظری دیگر، روحانی موضوع اشتغال را به مثابه نمادی از پی‌ریزی یک اقتصاد صحیح و عادلانه و منطبق بر ضوابط اسلامی دانسته و مفهومی با عنوان «کار شایسته» را بیان نموده و ضمن اشاره به اسناد بالادستی کشور، مشکل را نه در اسناد و قوانین بلکه در مدیریت اجرایی کشور می‌داند.
تعریف اشتغال از سوی روحانی مورد نقد قرار گرفته و با بررسی آمارهای مربوط، وضعیت بیکاری را بسیار نگران کننده توصیف می‌کند. وی در بیان راهکار می‌گوید: «ابتدا در مورد هر یک از مفاهیم «کار شایسته» و «مزد منصفانه» [باید] فرهنگ‌سازی و بسترهای اجرایی آن را فراهم کرد و بعد در سایه یک برنامه‌ریزی منسجم و هدف‌مند به آنها در کشور واقعیت بخشید.»
جمع‌بندی: تعریف مفاهیم کار شایسته و مزد منصفانه و پررنگ دانستن نقش مدیریت اجرایی رئوس نظرات روحانی است. برای مشخص شدن نوع نگاه او به مساله اشتغال نیاز به اظهارات بیشتری است چرا که ارائه راهکار مستقیم برای اشتغال با عدم قایل بودن به اصالت مساله اشتغال قابل جمع به نظر نمی‌رسد.
سعیدی‌کیا (یک موضع):
چکیده: وی به به آثار ایجاد اشتغال پایدار اشاره کرده و بیان داشته است که «علی‌رغم ایجاد شغل‌های جدید اما ضریب نرخ بیکاری رشد کرده است».
جمع‌بندی: اظهارات سعیدی‌کیا پیرامون اشتغال به حدی نرسیده که بتوان نوع نگرش وی را به مساله اشتغال استخراج کرد. علاوه بر اینکه هنوز راهکاری هم برای حل مسله ارائه نکرده است.
شریعتمداری (دو موضع):
چکیده: وی در یک اظهار نظر حل مساله اشتغال را در سایه آرامش و وفاق در کشور دانسته و بیکاری را به دلیل جوان بودن جمعیت طبیعی، اما رشد بیکاری را غیرطبیعی می‌داند. نقد وضعیت موجود اشتغال نیز در صحبت دیگری از طرف وی مطرح شده است.
جمع‌بندی: شریعتمداری تا کنون گزارهای که بر اساس آن بتوان نوع نگرش وی به مساله اشتغال را استخراج کرد، مطرح نکرده است و برنامه‌ای نیز برای حل مساله اشتغال نیز ارائه ننموده است.
فلاحیان (یک موضع):
چکیده: وی در اظهارنظری پیرامون مساله اشتغال، به اولویت داشتن ایجاد اشتغال برای فارغ‌التحصیلان دانشگاه اشاره کرده است. همچنین عنوان کرده است که برای اشتغال ۴ میلیون دانشجوی مشغول تحصیل نیز برنامه دارد.
جمع‌بندی: در مواضع فلاحیان تنها گزاره ای که بیان‌گر نوع نگرش ایشان به مساله اشتغال باشد، اولویت دادن ایجاد شغل برای فارغ التحصیلان دانشگاهی است. لازم است تا جزییات بیشتری از راهکار ایشان منتشر شود تا بتوان نگرش ایشان را استخراج کرد.
مشایی (یک موضع):
چکیده: وی در اظهار نظری اشتغال را مشکل اساسی کشور دانسته و تاکید کرده که «با تمهیدات دولت در سال‌های اخیر و برنامه‌های آینده به یقین حل خواهد شد».
جمع‌بندی: مشایی تنها توصیف مساله نموده و در مواضع وی تا کنون گزارهای که بیان‌گر نوع نگرش ایشان و یا برنامه‌ای برای حل مساله اشتغال باشد، مشاهده نشده است.
نصیری‌زاده (یک موضع):
چیکده: وی در اظهار نظر خود پیرامون اشتغال این جمله را بیان کرده است که: «ما باید هرساله ۷۵۰ هزار مسکن، فرصت ازدواج و شغلی برای جوانان فراهم کنیم و اگر ۱۸ ماه شخصی سراغ بنده بیاید و بگوید من دنبال کار بودم و کار پیدا نکردم، من و کابینه‌ام استعفا می‌دهیم».
جمع‌بندی: در مواضع ایشان تا کنون گزاره ای که بیان گر نوع نگرش ایشان و یا برنامه ای برای حل مساله اشتغال باشد، یافت نشده است.
پورمحمدی (یک موضع):
چیکده: وی توجه به مساله اشتغال را در رونق تولید ملی مهم دانسته و مساله اشتغال را مشکل جدی جامعه در زمان حال دانسته است.
جمع‌بندی: پورمحمدی اشتغال و تولید را مرتبط با یکدیگر می‌داند، اما تحلیل خود از این ارتباط و نیز راهکار خود را بیان نکرده است، لذا نمی‌توان نوع نگرش وی را به این مساله استخراج کرد.
کمالی (سه موضع):
چکیده: وی در اظهار نظری با انتقاد از وضعیت موجود بیان می‌کند که اگر منابع اختصاص یافته در هدفمندی یارانه‌ها به صنعت پرداخت می‌شد، فرصت‌های شغلی بسیاری پدید می‌آمد. در جایی دیگر وی طرح بنگاه‌های زودبازده را دارای ایراد دانسته و دخالت دولت تا این حد را درست نمی‌داند و تاکید می‌کند: «به این معنا که دولت تصمیم می‌گرفت که چه چیزی تولید شود یا تولید نشود و این مغایر با یک اقتصاد پویا و رقابتی است». وی بر این اعتقاد است که وام باید به کارگر پرداخت می‌شد در حالیکه به کارفرما داده شد. وی راه‌حل را در واگذاری مدیریت به مردم دانسته و نقش دولت را حمایت و نظارت می‌داند. کمالی به مبنای تعریف شغل نیز انتقاد دارد و ۲ ساعت کار در هفته را صحیح نمی‌داند.
جمع‌بندی: از اظهارات کمالی مشخص می‌شود که وی به عدم دخالت دولت در تولید عقیده دارد. راهکار اشاره شده از سوی وی کلی بوده و نیاز دارد تا جزییات آن تبیین شود تا نوع نگرش وی دقیق‌تر شود. کمالی تاکنون از یک سو مدافع حمایت از بنگاه‌ها بوده و از سوی دیگر توسعه اشتغال را در تخصیص منابع مالی به کارگر می‌داند.
شخصیت‌های زیر نیز دربازه مورد رصد اظهار نظری پیرامون مساله اشتغال نداشته‌اند.
الهام، باهنر، جلیلی، حدادعادل، حسن خمینی، حیدرپور، زاکانی، سبحانی، عارف، قالیباف، لاریجانی، لنکرانی، متکی، مهر علیزاده، میرکاظمی، نهاوندیان، نیکزاد، هاشمی‌رفسنجانی، ولایتی، پزشکیان، کواکبیان.
Sorry. No data so far.