شعر: مامن فتنه و از اهل ضرارید شما

مامن فتنه و از اهل ضرارید شما
غیرت و مردی و اخلاق، ندارید شما

کرده ی سیّئه بر قلب شما چیره شدست
بعد آن دیده ی حق بین شما تیره شدست

لشکر شام! به ناورد خدا آمده اید
کوفه و شام صفت، بین قبا آمده اید

لشکر شام! که صد شعبه به تیغ آمده اید
شمروش، حرمله گون تیغ به مردم زده اید

باغی و مفسد و با چوب و چماقید شما
بنده ی فتنه گر غاصب قدسید شما

جمله ی روح خدا بود که «فرقان نفاق
روز قدس است» نشان دادید با چوب و چماق

ما که غلطیده به خونیم به ما حمله کنید
تا علم داری اسرائیل را زنده کنید

از سر دست، که بر خون کسان آلودست
شکوه و دغدغه ای نیست که دشمن بودست

جزو صهیون شدگانید، مسلمانی تان
رفته و نیست به جا بعد دغل بازی تان

نیزه و تیغ ببارید غلامان یزید
شیوه ی بردگی خویش به جا تا آرید

جبهه ی غزّه و شیراز، همان کرب و بلاست
ریخته روی زمین خون سوارن خداست

وجهه جبهه به تاریکی تان تیره نشد
جبهه ی باطلتان بر حق ما چیره نشد

جلوه ی جبهه ی حق از شهدا مانده به جاست
سرخی خون کسان، ضامن پیروزی ماست

محمدصادق شهبازی