سونیتا سراب‌پور- این روزها اینترنت و تحولات شگرف دنیای دیجیتال، بسیاری از حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و… را با تغییرات بزرگی همراه کرده است. عالم سیاست نیز به دور از این تحولات نمانده، به طوری که حالا سیاستمداران سنتی به دنبال رشد استفاده اینترنت در میان جوانان و بزرگسالان مجبور به روی آوردن به این دنیا و همگام شدن با آن شده‌اند.
بسیاری از آنها با راه‌اندازی سایت‌های اینترنتی مخصوص خود در زمان انتخابات یا حضور در شبکه‌های اجتماعی به راحتی با شهروندان خود ارتباط برقرار کرده و با کمترین هزینه از خواسته‌های یکدیگر با خبر می‌شوند.
در واقع رسانه‌ای همچون اینترنت و سرویس‌های گوناگون مانند شبکه‌های اجتماعی، اپلیکیشن‌ها و… طی چند سال گذشته به یکی از اصلی‌ترین ابزارها برای کاندیداهای مختلف در کشورهای گوناگون از انتخابات ریاست جمهوری گرفته تا انتخابات پارلمانی و… تبدیل شده است.
شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی نیز یکی دیگر از ابزاری است که به دنبال استقبال کاربران اینترنتی برای بیان نظرات یا اعتراضشان مورد بهره برداری سیاسی قرار گرفته است. بسیاری از سیاستمداران دنیا با استفاده از این فضا اقدام به معرفی، ارائه برنامه‌های خود و جلب نظر شهروندانشان می‌کنند.
اگر از استفاده سیاستمداران کشوری چون آمریکا از سرویس‌های اینترنتی فاصله بگیریم به کشوری مانند هند می‌رسیم که در حال حاضر از این فضا به بهترین نحو ممکن برای انجام کارهای سیاسی استفاده می‌کند.
هند سرزمین رهبران تجاری و سیاستمداران مسن است، اما در عین حال کشوری است که بیش از هفتاد میلیون کاربر در حوزه رسانه‌های اجتماعی دارد. بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد که رسانه‌های اجتماعی بر انتخابات پارلمانی هند که در سال آینده برگزار می‌شود اثر بسیار چشمگیری خواهند داشت. این تحقیق که از سوی اتحادیه اینترنت و موبایل هند حمایت مالی شده و از سوی بنیاد علوم IRIS انجام شده است، بر این حقیقت تاکید دارد که نتیجه ۲۸۷ کرسی از ۵۴۳ کرسی پارلمانی هند از رسانه‌های اجتماعی، خصوصا فیس‌بوک تاثیر خواهد گرفت.
اما ژاپن کشوری با جمعیت ۱۲۸ میلیونی هم با وجود صنعتی و مدرن بودن اخیرا توجه بیشتری به اثر گذاری رسانه‌های اجتماعی روی سیاست نشان می دهد.
اخیرا پارلمان ژاپن ممنوعیت تبلیغات سیاسی از طریق اینترنت را حذف کرده و به کاندیداها و طرفداران آنها اجازه داد از طریق توییتر یا فیس بوک، دست به تبلیغات بزنند. ژاپن با وجود معروفیتش برای پیشرو بودن در زمینه تکنولوژی، اغلب تمایل دارد تا تکنولوژی را از سیاست دور نگاه دارد و قالب برگزاری انتخابات در چند دهه گذشته تغییر چندانی نداشته است. سیاستمداران این کشور هنوز با برگزاری سخنرانی و صحبت با عابرین پیاده در معابر عمومی دست به تبلیغ می‌‌زنند، ولی بسیاری قوانین خشک کشور را کنار گذاشته و به توئیتر روی آورده‌اند. در فیس‌بوک طرفدار جمع می‌کنند یا ویدئو روی یوتیوب قرار می‌‌دهند.
سیاستمداران در کشوری مانند فرانسه نیز به تازگی به استفاده از سرویس‌های اینترنتی و مخصوصا شبکه‌های اجتماعی روی آورده‌اند. به طوری که شاید جرقه استفاده از این سرویس‌ها به انتخابات سال ۲۰۰۹ این کشور و ملحق شدن نیکولاس سارکوزی یکی از کاندیداهای انتخابات این کشور به شبکه اجتماعی توئیتر بازگردد.
شاید بعد از این اتفاق بود که سیاستمداران مختلف این کشور به سمت استفاده از اینترنت و جاذبه‌های آن برای انجام امور سیاسی و جلب نظر شهروندان روی آوردند. برای مثال و به گزارش رویترز فرانسوو بایرو، یکی از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۲ استفاده از توییتر را برای تبلیغات و پاسخ به سوالات خبرنگاران انتخاب کرده بود، به طوری که او بعد از حضور در دفتر کارش جواب هیچ خبرنگاری را نمی‌داد، اما به سوالات پرسیده شده از طریق توییتر پاسخ می‌گفت. همچنین در این سال یوتیوب یک کانال تبلیغاتی برای انتخابات ۲۰۱۲ فرانسه به وجود آورد. در این کانال، مصاحبه با کاندیداهای مختلف پخش می شد.
به باور بسیاری از کارشناسان چنین رسانه‌هایی اجازه برقراری ارتباط با مردم را با کمترین هزینه می‌‌دهند و سیاستمداران می‌‌توانند اخبار را به شکل آنی به روزرسانی کنند؛ بنابراین سیاستمداران به مردم نزدیک‌‌تر خواهند شد.
Sorry. No data so far.