تریبون مستضعفین – صفیه رضایی
با شکل گیری بحران سوریه بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای براساس منافع و علایق خود جهت گیری های مختلفی را در ارتباط به این کشور اتخاذ کردند.در این میان تلاش پیگیر برخی دولت ها برای اعمال فشار و ساقط کردن حکومت اسد، از جلوه های بارز تحولات سوریه محسوب میشود که بر پیچیدگی اوضاع این کشور افزوده است.گروه دوستان سوریه از این دسته تحولات است که درزیر به مرور نشست های گذشته و در حال انجام آن می پردازیم:
دوستان سوریه یا دوستان سوریه مردم‌سالار مجموعه‌ای از کشورها و نهادهای بین‌المللی برای پیدا کردن راه حلی برای بحران سوریه، خارج از شورای امنیت است. این طرح اولین بار توسط نیکلای سارکوزی رئیس جمهور فرانسه مطرح شد.
دوستان غیرواقعی!؟
اولین کنفرانس «دوستان سوریه» با حضور نمایندگان نزدیک به ۷۰ کشور جهان به منظور یافتن راه‌حلی برای پایان دادن به بحران و ناآرامی‌های مرگبار سوریه در ۲۴ فوریه ۲۰۱۲ (پنجم اسفند ۱۳۹۰) در تونس برگزار شد.در این کنفرانس نمایندگان قطر و تونس پیشنهاد مداخله نظامی کشورهای عرب را مطرح کردند.اجلاس تونس علی رغم این که موفق گردید نمایشی از مخالفان رسمی و غیر رسمی سوریه را به تصویر کشاند، اما واقعیتی را آشکار کرد که از دید ناظران سیاسی پنهان نماند. آن واقعیت این است که اجماع بین المللی مبنی بر یک اقدام جدی علیه سوریه هنوز شکل نگرفته است. اجلاس تونس نشان داد که در صحنه بین الملل بدون حضور طرف های مهمی چون روسیه و چین، و البته مخالفت این دو با این اجلاس، عملا راهکار تعیین کننده ای که بتواند خواسته مخالفین دولت آقای بشار اسد را محقق سازد، وجود ندارد؛ همان طور که در نشست شورای امنیت نیز وجود نداشت .نشستي كه در تونس تحت عنوان دوستان سوريه با حضور نمايندگان آمريكا و، عربستان، قطر و غيره برگزار شد در واقع با هدف يافتن جايگزيني براي مصر در منطقه بود و اين نشست در واقع نشست دوستان اسرائيل بود نه دوستان سوريه!
دومین نشست دوستان سوریه با حضور 83 کشور و نهاد بین المللی در تاریخ ۱ آوریل ۲۰۱۲ در استانبول برای حمایت از اپوزوسیونهای سوری و فشار بر دولت سوریه گرد هم آمدند.کنفرانس دوستان مردم سوریه در استانبول در بیانیه پایانی خود «شورای ملی سوریه» -که در آن طیف‌های گسترده از از مخالفان نظام بشار اسد حضور داشتند -را به عنوان «نماینده قانونی مردم سوریه» به رسمیت شناخت.
گروه موسوم به دوستان سوریه در نشست خود در توکیو پایتخت ژاپن نیز خواهان اعمال تحریم‌های نفتی بیشتر علیه نظام بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه شدند.
نشست دوستان سوریه در مغرب که پنجمین نشست این گروه بود با هدف تحریم‌های بیشتر و کارآمدتر علیه نظام سوریه و نیز گسترش این گروه برگزار شد. پیشتر گروه دوستان سوریه چهار نشست مشابه را در پاریس، واشنگتن، دوحه و لاهه برگزار کرده بود.
در پایان نشست کشورهای حامی مخالفان سوری که در رم پایتخت ایتالیا نیز برگزار شد، اتحادیه اروپا قانون منع صادرات سلاح به سوریه را اصلاح کرد و وعده داد به مخالفان زره‌پوش‌های غیرتهاجمی و تجهیزات نظامی غیرکشنده و کمک‌های فنی نظامی ارائه خواهد کرد و به مخالفان کمک می‌کند تا به طرق غیرکشنده از غیر نظامیان حمایت کنند.
نشست به اصطلاح دوستان سوریه روز شنبه (20 آوریل2013) در استانبول هم با حضور وزرای خارجه یازده کشور عربی و خارجی برگزار شد. در این نشست جان کری، وزیر خارجه آمریکا وعده کمک 250 میلیون دلاری به معارضان سوری را داد. اما این نشست در هدف اصلی خود که بررسی امکان تسلیح معارضان بود، بی نتیجه پایان یافت.پیش از این نشستی در اردن نیز برگزار شده بود.
ارمغان هایی که دوستان سوریه برای سوریه داشتند
نشست های دوستان در حالی در کشورهای مختلف برگزار میشود که تروریست ها به بمب گذاری وکشتار مردم بیگناه سوریه مشغول هستند. این درحالی است که این دوستان! در مورد اقدامات تروریستی علیه مردم هیچ اظهار نظر شفافی ندارند.موضع امریکا هم درباره سوریه نوعی نفاق سیاسی است زیرا این کشور بطورکامل از وضع سوریه و تروریست ها اطلاع دارد اما ادعای طرفداری از حقوق بشر می کند،آمریکا همان کشوری است که دراوایل بحران سوریه، سه مرکز سری در ترکیه و فلسطین اشغالی و قطر برای سازماندهی مخالفان مسلح و تروریست ها تشکیل داد. سوریه و مردم بی گناه غیرنظامی آن، اکنون قربانی دروغ های دیپلماتیکی می شوند که از سوی کشورهای به اصطلاح متمدن جهان گفته می شود؛ دروغ هایی که از یکسو بر راه حل صلح آمیز و گفتگوهای سیاسی تاکید می کند و از جانب دیگر، بر تجویز رسمی ارسال سلاح و تقویت مالی، نظامی و آموزشی گروه های ضد سوری، پافشاری دارد.از جانب دیگر، گروه به اصطلاح دوستان سوریه، اکنون دچار اختلافات و تناقضات درونی عجیبی شده است؛ تناقضات و اختلافاتی که هیچکس نمی داند نهایتاً به کجا خواهد کشید و چه سرنوشتی را برای سوریه، منطقه و جهان، رقم خواهد زد.
یکی از این تناقضات، دردسری است که غرب و اعراب را در میانه دوگزینه دشوار تروریزم یا لیبرال دموکراسی قرار داده است. تروریزمی را که امروزه غرب و اعراب در سوریه پرورش می دهند؛ به هیچ عنوان پتانسیل ایجاد یک دولت حتی برپایه تفکر افراطی و بنیادگرایانه را ندارد؛ بلکه به مثابه سرطانی عمل خواهد کرد که به سرعت در سراسر منطقه گسترش خواهد یافت.در سوریه کنونی تروریست های وهابی و لیبرال های غرب گرا دوشادوش همدیگر می جنگند و مشخص نیست، به فرض محال، در صورت از میان رفتن هدفی به نام حکومت بشار اسد، آنها براساس کدام اصول مشترک، حکومت آینده سوریه را در فضایی صلح آمیز و بدون تنش و تشنج بنا خواهند کرد!از سوی دیگر، کشورهای مخالف بشار اسد نیز در حمایت از گروه های بنیادگرا، تروریست، سکولار، لیبرال، میانه رو وغیره در جبهه مخالفان اسد، اهداف استراتژیک متضاد و مخالفی را دنبال می کنند که این تضاد شدید منافع می تواند وضعیت صلح و ثبات در سوریه و آینده ای که آنها در پی آن هستند را به شدت به خطر اندازد.
نشست هایی که در قبال سوریه برگزار شده شبیه نشست های جنگ جهانی دوم بوده که متفقین با هدف تامین اهداف خود یعنی اشغال و ترانزیت سلاح در کشور مورد نظر برگزار می کردند. در چنین فضایی چگونه میتوان عنوان دوستی به این نشست ها از سوی این کشورها را برای مردم سوریه داد؟!
دوستان واقعی
نشست دوستان سوریه روز چهارشنبه هفته گذشته در تهران برگزار شد.هدف از این نشست کمک به حل بحران سوریه بود. این دومین نشست بین المللی است که جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با بحران سوریه برگزار می کند. در نشست اول 30 کشور و نهاد بین المللی و در این نشست قریب به 44 کشور و سازمان بین المللی حضور داشتند.روسیه، چین، لبنان، تونس و ایران از جمله کشورهایی هستند که طی دو سال گذشته در جهت حل بحران سوریه قدم برداشته اند ولی دولت اوباما یک استراتژی دوگانه را در باره بحران سوریه اتخاذ کرده است، در حالی که از تلاش‌‌های صلح‌آمیز و سیاسی برای پایان دادن به این بحران حمایت می‌کند، همزمان خود را برای دخالت نظامی مستقیم آماده می‌کند.در واقع این دوستی نشان از دشمنی آنها داشته است چرا که در بررسی نتایج نشست های یاد شده چیزی جز غارت منابع سوریه، ویران شدن این کشور و کشتار زنان و کودکان در بر نداشته است.
اما در تهران نشست متفاوتی در حال شکل گیری است چرا که ایران تا کنون در قالب طرح هایی که ارایه داده به دنبال قرار گرفتن تمامی گروه های درگیر پشت میز مذاکره و شکل گیری سازوکاری برای اعلام آتش بس و تشکیل گروهی برای تدوین قانون اساسی جدید است. درمقابل تا کنون نشست های دیگری که در خصوص سوریه برگزار شده ارسال سلاح و پول بیشتر و ترانزیت تروریست ها و امکانات آنها به خاک سوریه را به دنبال داشته است.
اکنون آمریکا و کشورهایی که تا کنون نشست دشمنان سوریه را تشکیل داده اند ایران، چین و روسیه را به عنوان واقعیات تاثیرگذار بر تحولات سوریه پذیرفته اند.آنها دوستان سوریه را در نشست های جدید خود در رابطه با سوریه از جمله ژنو 2 دعوت کرده اند. نشست تهران مقدمه ای برای همسوسازی نظرات ایران چین و روسیه است.ایران همواره برنامه و طرح مشخصی را درباره بحران سوریه ارایه داده است .دو نشست برگزار شده در تهران مبتنی بر دوستی واقعی با سوریه، پایان دادن به جنگ و تصمیم گیری در مورد جنبه های جدید و جبهه های درگیر و اثرات مزمن آن است .دوستان سوریه در تهران می توانند به سازو کار جدی و ابتکاری برای ارایه در ژنو 2 دست پیدا کنند.
در مقابل دو برابر شدن کمک‌های آمریکا به مخالفان سوری، نتیجه نشست «دوستان غیرواقعی سوریه» است!دوستان غیرواقعی سوریه فقط می خواهند به معارضان خارج نشین و مردم سوریه القاء کنند که آنها دوستان سوریه هستند و تحولات سوریه در نظر آنها مهم است. در حالی که سه کشور تاثیرگذار در صحنه خاورمیانه یعنی آمریکا، ترکیه و عربستان همواره با کارشکنی و کمک نظامی به مخالفان دولت سوریه با هدف مقابله و دشمنی با ایران برآمدند. آمریکا بدنبال تضعیف مقاومت به نفع رژیم صهیونیستی است، عربستان نیز بدنبال جلوگیری از نقش آفرینی ایران در خاورمیانه است و در نهایت نیز ترکیه به دنبال نفوذ در خاورمیانه و سیاست نو عثمانی گری است.فصل مشترک این جهت گیری ها جلوگیری از گسترش قلمرو ژئوپولوتیکی ایران است.
Sorry. No data so far.