در سال‌های آغازین دهه‌ی هشتاد و ابتدای دهه‌ی چهارم انقلاب اسلامی نظریه‌ی مردم‌سالاری دینی، ضرورت مشاركت سیاسی مردم مسلمان ایران را در قالب یك تئوری بومی، كه توانایی توضیح تمام ابعاد مربوط به نظام‌سازی سیاسی را داراست، مطرح نمود. این تئوری در مقابلِ دیدگاهی بود كه از سوی جهان غرب در فضای مدرنیته، دائماً به چالش‌های دین و دموكراسی دامن زده می‌شد و در طول سال‌های پس از دوم خرداد 1376، غربی‌ها و عناصر داخلی آنان كوشیدند تا بر وسعت این تعارض فرضی بیفزایند.
از حیث عمل سیاسی، حتی دشمنان به این امر واقف و معترف بودند كه در جمهوری اسلامی آرای مردم در انتخاب حكومت‌گران و كارگزاران نقش اول را دارد. اما این كنش مهم سیاسی فاقد پشتوانه تئوری و نظری بود. وجود یك نظریه‌ی قوی در این زمینه می‌توانست به شكل پایدار از مشاركت سیاسی مردم متدین حفاظت كند.
آنچه دموكراسی را نزد تئوری‌پردازان و سیاستمداران، به‌رغم مباحث انتقادی همچنان جذاب و تعیین‌كننده نگه داشته است، تأثیر آن در مفاهیم دیگر است. دموكراسی در آزادی، رفاه و عدالت تأثیرگذار است و حتی الگویی برای توسعه‌ی اجتماعی است. مفاهیم فوق جملگی در دین مبین اسلام به‌عنوان الگوی دنیوی و حیات طیبه مورد توجه قرار گرفته‌اند. از این رو در مردم‌سالاری دینی، سازگاری كامل دین با آرای مردم یك حقیقت دوسویه را شكل می‌دهد.
در كتاب حاضر، نویسنده به تبیین مردم‌سالاری دینی از منظر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای پرداخته است كه امید است انتشار آن علاقه‌مندان به مطالعات انقلاب اسلامی را یاری رساند.
کتاب مردم سالاری دینی از منظر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، توسط مهدی سعیدی تالیف شده است و باقیمت ۹۵۰۰۰ ریال به فروش میرسد.
Sorry. No data so far.