لکس ماسی 32ساله عکاس مستند و ژورنالیست ایتالیایی است که در حال حاضر در لندن ساکن است. وی در دانشگاه ارتباطات لندن در رشته ژورنالیسم فارغالتحصیل شده و سپس با مسافرت به کشورهای مختلفی به عکاسی مستند از بحرانهای انسانی پرداخته است. ماسی معتقد است عکاسی مستند بیش از آنکه بهعنوان رشتهای هنری دغدغههای زیباشناسی داشته باشد باید بهعنوان ابزاری برای «تغییر جهان» در مسیر اخلاقی شدن و احترام به حقوق انسانی در کنار دیگر ابزارهای فرهنگی مؤثر واقع شود.
این عکاس ایتالیایی در کشورهای مختلفی مانند هندوستان، افغانستان، پاکستان، عراق و … به عکاسی مستند پرداخته و در این راه تمرکزش بیشتر بر اوضاع بحرانی انسانی با توجه خاص به کودکان و شرایط زندگی، سلامت و حقوق انسانی آنهاست. عکسهای مستند الکسی ماسی تاکنون در نشریات معتبری چون «گاردین»، «نیوزویک»، «نیویورک تایمز» و تعداد زیادی از نشریات بینالمللی منتشر شده و تأثیرات زیادی بر مخاطبان داشته است.
در اینجا تعداد معدودی از عکسهای ماسی را که در فلوجه عراق با موضوع تأثیر فاجعه انسانی کاربرد سلاحهای رادیواکتیو بر کودکان فلوجه گرفته شده، به نمایش گذاشته شده است، اما قبل از آن اندکی درباره فاجعه فلوجه!
شهر فلوجه عراق نزدیک بغداد، کماکان با پیامدهای هولناک یورش ارتش آمریکا به این منطقه دستوپنجه نرم کرده است. بر پایه تحقیقی که در نشریه معتبر International Journal of Environmental Studies and Public Health در سال 2010 با عنوان “Cancer Infant Mortality and Birth S.x-Ratio in Fallujah Iraq 2005–2009” به انتشار رسیده است، مردم فلوجه عراق در مقایسه با آمار جهانی بهنسبت بسیار بالاتری، انواع سرطانها بهویژه سرطان خون، مرگ و میر نوزادان و جهش و دگرگونی جنسیتی را در خلال سالهای 2005 تا 2009 میلادی تجربه کردهاند بهطوری که این آمار حتی از وضعیت گزارش شده در هیروشیما و ناکازاکی ژاپن در سالهای پس از بمباران اتمی این دو شهر بسیار نگران کنندهتر و وخیمتر است.
نتایج منتشر شده در این مقاله علمی ما را با یک جنایت جنگی بیسابقه در چند دهه اخیر مواجه میکند. پس از مقاومت مردم فلوجه عراق در برابر نیروهای متجاوز، ارتش آمریکا تصمیم گرفت تا بهخلاف قوانین جنگی، با تنبیه جمعی Collective punishment از این شهر سنینشین یک نمونه و درس عبرت Exemplary بسازد. در این تحقیق علمی که در ماههای ژانویه و فوریه 2010 روی 4843 فرد و در 711 خانه انجام شده است، محققان اعلام کردهاند که میزان سرطان به چهار برابر آنچه پیش از جنگ عراق گزارش شده رسیده است.
در فلوجه بیماری لوسمیا 38 برابر، سرطان در دوره کودکی 12 برابر و سرطان سینه بیش از 10 برابر آن چیزی است که در کشورهای مصر و اردن و کویت وجود دارد. بعد از سال 2005 میزان تولد دختران در شهر فلوجه بهنسبت پسران بهطور چشمگیری افزایش پیدا کرده است بهطوری که نسبت تولد 1050 به 1000 پسر به دختر، به نسبت 860 پسر به 1000 دختر تبدیل شده است. زنان فلوجه از تولد نوزادان جدید هراس دارند زیرا نرخ تولد کودکانی با نقص عضوهای جدی شامل تولد نوزادان بدون سر یا دو سر یا بدون دست و پا و یا نوزادانی با رویش دست یا پا در پیشانی بهطور چشمگیری افزایش پیدا کرده است.
دکتر Busby سرتیم گروه تحقیقاتی علوم زیست مولکولی در دانشگاه Ulster در مصاحبه با شبکه ایتالیایی RAI24 عنوان کرده است که آنچه در فلوجه بر اثر بیماریهای ناشی از مواد رادیو اکتیو مشاهده میشود بسیار وخیمتر از آن چیزی است که پیش از این در هیروشیما و ناکازاکی مشاهده شده است و اگرچه محققان بر این عقیدهاند که اینها عوارض ناشی از مواد رادیو اکتیو است اما گمانهزنی در مورد علل این بیماریها در چنین وضع پیچیده و عجیبی تنها پس از بررسی خاک منطقه قابل بیان است.
ارتش آمریکا در خلال حمله به فلوجه از بمبها و گلولههای ضعیف شده اورانیومی استفاده کرده است. این گلولهها از آن روی که بیش از دو برابر گلولههای سربی چگالتر هستند مورد استفاده قرار میگیرند و بهمجرد آنکه در منطقه عملیاتی منفجر میشوند قریب 40 درصد اورانیوم حامل را در ناحیه منتشر میکنند. اورانیوم منتشر شده تا سالها در آن ناحیه باقی میماند و بهراحتی وارد گردش خون انسان میشود و بهطور اخص در غدد لنفاوی انسان سکنی میگزیند و به DNAهای حاصل از اسپرم و تخمکهای انسانی اثر میکند و در نتیجه باعث به دنیا آمدن کودکانی ناقصالخلقه تا نسلهای متمادی میشود.
تنها در سپتامبر 2009 بیمارستان شهر فلوجه شاهد به دنیا آمدن 170 کودک بود که از آن میان 24 درصد تنها در 7 روز اول زندگی مردند. کودکانی که بیش از 75 درصد آنها ناقص الخلقه به دنیا آمده بودند. پیش از این پنتاگون اعلام کرده بود که هیچ گزارش و یا تحقیقی مبنی بر نقص عضو یا بیماریهای مرتبط با عملیات نیروهای آمریکایی منتشر نشده است. سخنگوی وزارت دفاع آمریکا در ماه مارس در گفتوگو با شبکه بیبیسی با تکرار این مطلب، نیروهای آمریکایی را از چنین فاجعه زیست محیطی و انسانیای تبرئه کرد.
در زیر عکسهایی از کودکان متولد شده پس از فاجعه انسانی فلوجه را که توسط الکس ماسی گرفته شده میبینید؛
سعدی عثمان، کودک 3ساله مبتلا به آسیب مغزی و فلج؛ تحت درمان که بهصورت تعلیق مایع یا گاز در هوا تنفس میکند. خانواده عثمان در طول هر دو جنگ بهرهبری ایالات متحده در سال 2004 در شهر بودند. پدر و مادر و بستگان او هیچ سابقه نقص مادرزادی نداشتند.
عکس بالا نوزادی را نشان میدهد که دارای اختلال شدید عصبی و در یک دستگاه پرورش نوزادان زودرس در بخش کودکان بیمارستان عمومی فلوجه، بستری است. در حال حاضر حدود 15 درصد از کودکانی که در این بیمارستان به دنیا میآیند به نوعی نقص مادرزادی مبتلا هستند که بهطور متوسط در نقاط دیگر جهان این رقم بین 2 و 4 درصد است.
خدیجه، کودک 27روزه با یک نقص شدید قلبی است که از طریق تعلیق مایع یا جسم بهصورت گاز در هوا تنفس میکند. او در آغوش مادر خود در یکی از اتاقهای بخش کودکان بیمارستان عمومی فلوجه عراق است. خانواده او عاری از هرگونه سابقه بیماری مادرزادی هستند.
عبدالله کدهوم، کودک 4روزه تحت تأثیر یک مورد شدید از بیماریهای «هیدروسفالی» و «اسپینا بیفیدا» است. او در اتاقی در بخش کودکان بیمارستان عمومی فلوجه، عراق خوابیده است. او نیز جزو 15 درصد کودکانی است که با نقص مادرزادی متولد شده است، در حالی که این آمار در نقاط دیگر جهان بین 2 تا 4 درصد است.
منعم عدنان عبدالله، 37ساله است و محمد 4ساله، یکی از دو فرزند معلول خود را در دست گرفته است. منعم عدنان عبدالله همچنین فرزند معلول دیگری بهنام ایوب دارد که 5ساله است. محمد و ایوب دو برادر سالم هم دارند، علی 10ساله و عمر 9ساله که هردو قبل از وقوع دو جنگ بهرهبری ایالات متحده (در سال 2004) برای گرفتن شهر به دنیا آمدهاند. ایوب و محمد به اختلالات عصبی و نقص مادرزادی در ستون فقرات مبتلا هستند. پدر و مادر و بستگان آنها نیز هیچ سابقه نقص مادرزادی نداشتهاند.
زهرا محمد، 5ساله است و تحت تأثیر یک اختلال نورولوژیکی و وجود شش انگشت در هر دست و پا است، در حالی که در خانه واقع در فلوجه عراق نشسته کتابی در دست دارد. پدر و مادر و بستگان زهرا هم تاکنون سابقه نقص مادرزادی نداشتهاند.
Sorry. No data so far.