بی. بی. سی در گزارشی با عنوان «مسلمانان چگونه فوتبال انگلستان را تغییر دادند» نوشت: پنجم فوریه سال 2012، اتفاقی در بازی نیوکاسل مقابل آستون ویلا در ورزشگاه سنت جیمز پارک به نمادی از تاثیر بازیکنان مسلمان بر لیگ برتر انگلستان تبدیل شد.
در دقیقه 30 بازی، دمبا با مهاجم پیشین نیوکاسل، پس از باز کردن دروازه تیم میهمان همراه با هموطن سنگالی‌اش پاپیس سیسه به نزدیکی پرچم کرنر رفت و هر دو سجده کردند.
یکی از علت‌های اصلی افزایش تعداد بازیکنان مسلمان، جهانی شدن فوتبال است.
استعدادیاب ها تور خود را برای یافتن بازیکنان بااستعداد در همه جا پهن کرده‌‌اند و همین باعث می‌شود که لیگ برتر تبدیل به لیگ متفاوت با فرهنگ‌های گوناگون شود.
مردان جوانی که ریشه آنها از دهکده‌ای دوردست در غرب آفریقا و یا محله فقیرنشین در پاریس است تبدیل به ستاره‌های جهانی می‌شوند.
آنها شاید با حضور در لیگ برتر به شهرت و ثروت برسند اما بسیاری ریشه‌های فرهنگی و هویت خود را فراموش نکرده و به آن پایبند می‌مانند. چیزی که باعث تسلی و آرامش این بازیکنان در زمانی که مشکلات و سختی‌ها می‌شود، باور اسلامی آنها است.
زمانی که بازیکنی در حد و اندازه‌های دمبا با که سال گذشته به باشگاه متمول چلسی پیوست می گوید در مورد مسائل مذهبی خود جدی است، شاید افرادی این بحث را مطرح کنند که باشگاه ها دیگر نمی توانند این موارد مذهبی را نادیده بگیرند.
مسئله مهم این است که در برخی از باشگاه‌های لیگ برتر، مربیان و باشگاه نیازهای مذهبی بازیکنان را درک کرده و آنها را مد نظر قرار می‌دهند.
بازیکنان مسلمان نیاز به غذای حلال، داشتن امکان دوش گرفتن جدای از سایر اعضای تیم و همچنین اختصاص محلی برای به جا آوردن شعائر مذهبی خود دارند.
تا همین چند وقت پیش، به تمام بازیکنانی که به عنوان بازیکن برتر زمین انتخاب می‌شدند بطری شامپاین اهدا می‌شد.
نوشیدن الکل در برای مسلمان منع شده است برای همین وقتی پس از بازی منچسترسیتی و نیوکاسل یحیی توره با احترام از گرفتن بطری شامپاین از مجری تلویزیون شبکه اسکای خودداری کرد، مسئولان برگزاری مسابقات را مجبور کرد که به این موضوع توجه کنند.
پس از این رخداد، شامپاین به تدریج کنار گذاشته شد و در حال حاضر بازیکنانی که به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شوند به جای شامپاین، یک جام کوچک دریافت می‌کنند.
زمانی که باشگاه لیورپول در سال 2012 موفق شد قهرمان جام اتحادیه شود، بازیکنان این تیم در رختکن مراقب بودند در هنگام خوشحالی مشروبات الکلی را به لباس و یا به سمت دکتر مسلمان این تیم نپاشند.
یکی از مواردی به طور عمده تیم ها را دچار مشکل می‌کند، بحث مدیریت بازیکنان مسلمان در ماه رمضان است.
چگونه بازیکنی که بیش از 18 ساعت در روز، نه آبی می‌نوشد و نه غذایی می‌خورد، قادر خواهد بود عملکردی عالی در طول 90 دقیقه داشته باشد؟
برخی از بازیکنان اصرار دارند که در طول ماه رمضان هر روز روزه بگیرند و گروهی دیگر ترجیح می‌دهند در زمان تمرین تیم روزه داشته باشند و در روز مسابقه روزه نگیرند.
باشگاه‌ها تمایل دارند این دوره را همراه با مدارا سپری کنند ولی این یک ماه دروه سختی هم برای مربیان و هم برای بازیکن است.
ابو دیابی بازیکن 27 ساله باشگاه آرسنال درباره ماه رمضان و روزه می‌گوید: «آرسنال ترجیح می دهد که من روزه نگیرم، ولی آنها متوجه نیستند که این ماه برای من خاص و محترم است، آنها سعی می کنند که با شرایط من کنار بیایند تا من وضعیت راحت تری داشته باشم.»
از سوی دیگر دمبا با تاکید می‌کند که در زمان فرا رسیدن ماه رمضان مشکلاتی را با مربیان خود داشته ولی در نهایت روزه گرفته است.
او می گوید: «هر وقت من مربی داشتم که با روزه گرفتن من مشکل داشت، به او می‌گفتم، ببین من روزه می گیرم و اگر عملکرد و بازی من همچنان با وجود روزه دار بودن، مناسب و خوب بود، بازی می کنم و اگر بد بود، تو حق داری که من را روی نیکمت بگذاری.»
ممدی سید به مهاجم پیشین باشگاه استوک هم درباره روزه گرفتن در روز مسابقه می‌گوید: بازیکنانی هستند که در روز مسابقه روزه دارند و خوب هم بازی می‌کنند و مشکلی هم در آن نیست. اما من مراقب هستم که روز بازی روزه نگیرم و بهانه به دست مردم ندهم.
البته امسال ماه رمضان، روز 7 اوت به پایان می‌رسد، 10 روز پیش از آغاز فصل جدید لیگ برتر فوتبال انگلستان.
حامیان مالی هم یکی دیگر از مشکلات بازیکنان مسلمان با تیم‌های لیگ برتری بوده است. تیم هایی که روی پیراهن خود شرط بندی و یا شرکت‌های وام کوتاه مدت با بهره های بسیار بالا را تبلیغ می‌کنند، بازیکنان مسلمان را در شرایط دشواری قرار می‌دهد چرا که این به معنی تبلیغ بازیکنان مسلمان برای فعالیت شرکت‌‌هایی است که با آموزش‌های اسلام تناقض دارد.
ماه پیش پاپیس سیسه مهاجم نیوکسل گفت که قصد دارد با این باشگاه درباره اسپانسر جدید تیم که یک شرکت ارایه دهنده وام‌های کوتاه مدت است صحبت کند، چرا که او نگران این است که عقاید اسلامی او با تبلیغ برای این شرکت خدشه دار شود.
اما ناتهان الینگتون مهاجم سابق تیم‌های ویگان و وست برام نظر دیگری دارد، او معتقد است که اسپانسرهای باشگاه‌های مختلف، تاثیری بر عقاید اسلامی بازیکن نمی‌گذارند.
او می گوید: «فکر می کنم این مسئله‌ای است که بازیکنان مسلمان روی آن کنترلی ندارند، در عین حال بر اساس قوانین اسلام بازیکن مسلمان حق قمار کردن را ندارد، فکر می کنم این مسئله‌ای است که شما نمی توانید تاثیری روی آن بگذارید.»
علی الحبسی، دروازه‌بان عمانی باشگاه ویگان موافق این نگاه است، او می‌گوید: «ما بازیکن هستیم و معمولا این جور چیزها جزیی از فوتبال است. ما نمی توانیم درباره آنها کاری انجام دهیم، ما فقط باید کار خود را بکنیم.»
هواداران تیم ها هم درباره آداب اسلامی آموزش می بینند.
زمانی که آلن پاردیو سرمربی نیوکاسل عملکرد دمبا با در آغاز فصل 12-2011 را مرتبط با روزه گرفتن او دانست، هواداران این باشگاه با استفاده از این اظهار نظر شعاری با مضمون گلزنی او پس از ماه رمضان ابداع کردند.
کودکانی که در پارک‌های شهر نیوکاسل فوتبال بازی می کنند، به تقلید از بازیکنان مسلمان این تیم پس از زدن گل سجده می‌کنند.
این کودکان شاید دقیقا ندانند که سجده چه معنایی دارد ولی مفهوم آن این است که این حرکت تبدیل به بخشی از فرهنگ بریتانیایی شده و امروزه این جامعه بیشتر آداب مسلمانان را می‌شناسد.
Sorry. No data so far.