حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا زائری- ماه مبارک رمضان که تمام می شود دیگر صحبتی از روزه و ماه رمضان نیست تا سال بعد در حالی که اتفاقا باید برای سال بعد از همین حالا برنامه ریزی و تدبیر کرد و یکی از چیزهایی که از الان باید برایش فکر جدی داشت تغییر برنامه کاری شهروندان برای ماه رمضان سال آینده است.
روزه گرفتن در گرما و اشتغال به کار تا جایی قابل تحمل و طبیعی است و از آن به بعد یا افراد باید کارشان را تعطیل کنند و یا روزه را کنار بگذارند و با افزایش گرما و شرایط کار در ایام تابستان تقریبا عموم مخاطبان با همین وضع روبرو هستند.
اگر کسی از فقها بپرسد بخواهم کار کنم نمی توانم روزه بگیرم ولی اگر توی خانه بنشینم و استراحت کنم می توانم روزه بگیرم، همه می گویند واجب است استراحت کند و روزه بگیرد و این شرایط را باید سیاست گذاری عمومی برای مردم فراهم کند و حاکمیت خردمند باید در این موارد قبل از دخالت قانونی نیروی انتظامی و قوه قضاییه به صورت واقع بینانه به تسهیلات طبیعی و عینی بیندیشد.
برای این موضوع فکری جدی لازم است و نمی شود گفت مسأله‌ای حاشیه‌ای و بی‌اهمیت بوده زیرا همان طور که امسال دیدیم روزه خوری علنی زیاد بود .این موضوع جای تعارف ندارد ، معلوم است کسی که زیر آفتاب از صبح تا غروب کار می کند تا یک جایی تحمل دارد و این روزه خوری علنی کارگر ساختمان و مجری نمای اتوبان و باغبان فضای سبز و کارگر پمپ بنزین معلوم است چه اثر تخریبی در فضای اعتقادی و عمومی خواهد داشت و در واقع ناقض همان هدفی است که از تحریم تجری به روزه خوری هست.
به یقین غالب این افراد خودشان هم تمایلی به ترک روزه ندارند و باید شرایطی فراهم کرد که مردم بتوانند در ساعات روز استراحت کنند و در ساعات شب به کار مشغول باشند و ماه مبارک رمضان را ماهی متفاوت و غیر عادی برای عبادت و مطالعه و رسیدگی به خانواده و بستگان و فراگیری معارف دینی بدانند . شاید کسی بگوید با خوابیدن و استراحت روزه‌داری سخت نخواهد بود ، پاسخ اتفاقا این است که قرار نیست روزه‌داری شکنجه باشد!
برخی به غلط فکر می‌کنند برای روزه گرفتن باید زجر بکشند وگرنه روزه‌شان قبول نخواهد بود. در حالی که بر عکس عبادت باید آرامش بخش و مطبوع باشد. باید اعتراف کنیم که این تلقی نادرست ما از برخی تعالیم دینی است که باعث شده فکر کنیم برای عبادت باید زجر کشید. برعکس عبادت باید شوق‌انگیز و طراوت بخش و نشاط آفرین باشد.
مسجد باید در تابستان خنک و در زمستان گرم باشد، فرش مسجد و حسینیه نباید بوی بد بدهد، نظافت محل عبادت باید بالاتر و بیشتر از همه جا باشد و مؤمنان بیش از دیگران شایسته‌اند از امکانات رفاهی و آسایش برخوردار باشند، هر چند این موضوع به معنای راحت‌طلبی و عافیت‌جویی نیست. افراط در این موضوع همان قدر خطرناک است که تفریط و البته عبادت خدا با رفاه‌طلبی و لذت‌جویی سازگار نیست.
اما به هر حال روایاتی چون ” أفضل الأعمال أحمزها ” بیشتر برای امید بخشی به مکلف است که بداند اگر مثلا در شرایطی مثل مسلمانان مقیم کشورهای غیر اسلامی روزه گرفت یا نماز خواند و به سختی افتاد ثواب بیشتری دارد و خداوند زحمت و رنج او را نادیده نمی‌انگارد نه اینکه کسی عمدا خود را به سختی بیندازد یا وسیله آسایش را برای مردم فراهم نکند.
واقعیت این است که اگر کسی از روزه آزار دید نه تنها شیرینی و لذت عبادت را نخواهد چشید بلکه چه بسا از خدا رنجیده و آزرده خواهد بود و مهمترین هدف از عبادت چشیدن شیرینی و خوشی مناجات و ارتباط معنوی با خداست و گرنه اگر عبادتی مثل روزه موجب آسیب دیدن افراد باشد شرعا هم جایز نیست، به همین جهت باید شرایط لازم برای ادای این تکلیف الهی به شکل مناسب فراهم گردد.
از سوی دیگر ماه مبارک رمضان اساسا قرار است ماه تغییر سبک زندگی باشد و مردم احساس کنند فرقی جدی و اساسی با بقیه ماه‌های سال دارد . این احساس تفاوت اساسی زمینه توجه معنوی به اهمیت این ماه و شب قدری را فراهم می‌سازد که از هزار ماه بهتر است . سیره و روش علمای بزرگ و صلحا نیز چنین بوده که در ماه مبارک رمضان سبک زندگی‌شان تغییر می‌کرده است و با کاهش جدی برنامه‌های روتین و روزانه عادی خود بیشتر به عبادت و دعا و مطالعه می‌پرداخته‌اند.
این گونه تغییر روتین‌های زندگی و متفاوت کردن برنامه‌های ثابت یکی از راه‌های پیشگیری از آلزایمر در دوران کهنسالی است و دانشمندان برای جلوگیری از ابتلای به این مشکل در پیری توصیه می‌کنند که افراد گاهی برنامه‌های ثابت خود را که بدان عادت کرده‌اند تغییر دهند تا ذهن و جسم آنها دچار روند ثابت نگردد.
چه بسا یکی از حکمت‌های روزه نیز ایجاد چنین تغییری در برنامه ثابت زندگی باشد. ایجاد این تغییر جز با برنامه‌ریزی و هماهنگی عمومی در جامعه ممکن نیست. اگر برنامه و ساعت کار ادارات و بانک‌ها و مراکز خرید تغییر نکند و اگر شرایط استراحت در طول روز برای همه فراهم نگردد ممکن است فقط عده اندکی از مردم بتوانند به راحتی روزه بگیرند.
بدین جهت لازم است عزم عمومی برای تحقق این هدف جزم شود و شرایط اجرای آن توسط همه نهادهای مرتبط از دستگاه‌های دولتی تا ارگان‌های خدماتی و نهادهای امنیتی و نظامی مهیا شود . باید بعد از همه شعارها به طور جدی باور کنیم هدف خلقت انسان و جهان عبادت بوده است و همه این تلاش‌ها و زحمت‌ها از وقوع انقلاب و برپایی جمهوری اسلامی تا کار اداری و شغلی ما همه برای تحقق آن هدف معنا پیدا می‌کند و باید دور از همه تعارف‌ها به طور جدی بپذیریم با تحقق این هدف بسیار ی از مشکلات اجتماعی و تربیتی نیز برطرف خواهد گردید.
باور کنید دینداری مردم و رابطه آنها با پروردگارشان اولویت نظام ماست. بگذارید سال آینده مردم روزهای گرم را بخوابند تا بتوانند شب‌ها به عبادت و استراحت بپردازند ، تا مسجدهایی را که سنگر اصلی است زنده کنند ، تا به جمع صمیمی و گرم خانواده که کانون حل مشکلات اخلاقی و اجتماعی است رونق دهند و بشود از آنها توقع داشت فرصتی برای یادگیری معارف دین شان بگذارند.
Sorry. No data so far.