حمید داوودآبادی-منو باش به کی ها گیر دادم سر تشییع جنازه مرحوم سیدابراهیم بحرالعلومی!
که چی؟ چرا هنرمندان، همکاران و دوستانش حتی آقای کارگردان “سیدضیاءالدین درّی” که اتفاقا سریال کلاه گشادِ بر سر بیت المال و صدا و سیما رفته! “کلاه پهلوی” با بازیگری بحرالعلومی همچنان درحال پخش است، نیامدند تا زیر جنازه اش را بگیرند.
چرا؟ چون سوپر استار نبود!
چرا چون … نبود …
ولش کن.
دلم خیلی سوخت.
نه برای کسی، که برای خودم.
چون خودمم شدم از جنس همون جماعت بی معرفت.
قدیما می گفتن “جماعت مُرده پرست”
کاشکی مُرده پرست بودیم. اونم دیگه تومون پیدا نمیشه!
اصلا دیگه همدیگر رو چال نکرده، میریم سراغ کار و زندگی خودمون.
بعضی جماعت ها و صنوف! هرچی به سرشون بیاد حقشونه!
میخوای هنرپیشه باش، کارگردان باش، تهیه کننده یا فوتبالیست!
آره فوتبالیست.
چند روز پیش، یه هنرپیشه و فوتبالیست، در غربت جان داد، ولی در کجای سینمای ما ازش خبری دیدیم جز تسلیت برنامه هفت و یه خبر کلیشه ای ناقص که همه سایتها زدن!
هیچی در موردش نمیگم چون خودمم اونقدر بی معرفت بودم که باوجود ارتباط فامیلی و علاقه ای که بهش داشتم، شاید ده – پونزده سال از خودش و برادرش “محمدابراهیم سلطانی فر” کارگردان “فیلم تویی که نمی شناختمت” سراغی نگرفتم که حالا تا شنیدم سعید براثر استنشاق گازهای شیمیایی شهید شده، دربدر افتادم دنبال شماره تلفنش که مثلا بهش تسلیت بگم!
عجب. اینم از من و معرفت نداشته ام.
آره. اتفاقا در بین ما بچه رزمنده ها هم بی معرفت زیاد پیدا میشه!
مگه سر ماجرای سردار شهید “احمد پاریاب” ندیدید و نخوندید؟!
جدا اگر احمد پاریاب و سعید سلطانی فر “عسل” بودند، چه می کرد ضرغامی با همه شبکه های جعبه جادوش!!!
با همه این اوصاف، وقتی در اینترنت درباره شهید سعید سلطانی فر جستجو کردم، درکمال تعجب مطلبی در سایت “بی.بی.سی” فارسی دیدم که بدجور حالم رو گرفت.
نه اینکه مطلب بدی باشه، که اتفاقا عالیه.
ولی سوختم که چرا ما بی محلی و بی معرفتی کردیم، ولی بی.بی.سی که اتفاقا چندشب پیش برنامه ای داشت که می گفت “بعد از 25 سال که از پایان جنگ ایران و عراق می گذرد، سازمان سیا اسنادی منتشر کرده که اعتراف می کند آمریکا در جنگ شدیدا از عراق و صدام بخصوص در مقطع بمباران شیمیایی حمایت می کرده!”
از سعید این گونه می نویسد.
واقعا با دیدن این مطلب، از خودم و خودمان خجالت کشیدم.
از رزمندگان اسلام!
از هنرمندان، کارگردانها و هنرپیشه ها!
از فوتبالیست ها!
از سردارانی که سکان میلیاردی باشگاه های فوتبال کشور را در دست دارند!
که تعدد و تنوعشون، ناخواسته آدم رو یاد عملیات خیبر می اندازه!
حالا امروز بی.بی.سی برای شهید شیمیایی ما سعید سلطانی فر می نویسه:
“از مجروحان شیمیایی جنگ بود زیرا ترجیح داد جای پا به توپ شدن، دو سال از بهترین دوران فوتبالش را در مناطق جنگی، دست به دوربین شود. او در بیمارستانی در کوالالامپور بر اثر سرطان درگذشته. به خاطر عوارض بمبهای شیمیایی مدتها گرفتار شیمی درمانی بوده. میگویند برای معالجه عازم آمریکا شده و به دلیل هزینههای بالای درمان، سر از مالزی درآورده و همانجا جوابش کردهاند. چند روزی مقاومت کرده و سرانجام، در غربت دیده از جهان فرو بسته.”
Sorry. No data so far.