به دنبال تجاوز رژیم صهیونیستی به لبنان در 14 مارس 1978 ، امام موسی صدر رهبر ایرانی تبار شیعیان لبنان، برای ایجاد اجماع منطقه ای بر علیه تجاوزات آشکار رژیم اشغالگر، سفرهای متعددی را به کشورهای عربی منطقه از جمله سوریه، اردن، الجزایر و… پیش بینی نمود.
یکی از این سفرها – که می توان به تراژدیک ترین سفر تاریخ تعبیر نمود- سفر به قلمرو دهشتناک سرهنگ قذافی بود. روز 25 آگوست 1978، امام موسی صدر به همراه 2 تن به نامهای محمد یعقوب و عباس بدرالدین(رئیس خبرگزاری لبنان) وارد طرابلس شدند و در هتل «الشاطی» اقامت گزیدند، این درحالی بود که ورود این شخصیت مهم سیاسی، طبق برنامه ریزی از قبل تعیین شده، تحت بایکوت رسانه ای قرار گرفت.
طبق برنامه پییش بینی شده قرار بود امام موسی صدر روز 31 آگوست با سرهنگ دیدار و ملاقاتی داشته باشد. تقریباً بعد از ورد امام موسی صدر به لیبی، ایشان برخلاف عادت همیشگی خود هیچ تماسی با خانواده خود نداشتند و این بود که سفر ایشان به دیار «عمر مختار» در هاله ای از ابهام قرار گرفت و تا به امروز جهان تشیع را داغدار نموده است.
به دنبال پیگیرهای دولت لبنان و همچنین امام خمینی(ره) مبنی بر روشن نمودن وضعیت ایشان، دولت قذافی اعلام نمود که امام موسی صدر و همراهانشان درشامگاه 31 آگوست 1978 با پرواز 881 خطوط هواپیمایی ایتالیا، طرابلس را به قصد «رم» ترک کرده اند و دولت لیبی هیچ مسئولیتی در قبال این مساله ندارد.
به دنبال سقوط رژیم اقتدارگرای لیبی به ریاست سرهنگ قذافی، تلاشها و رایزنهای دیپلماتیک و حقوقی زیادی جهت تعیین سرنوشت امام موسی صدر از سوی دولتهای لبنان ، ایران و همچنین بیت معظم ایشان صورت گرفت ؛ پیگیرهایی که بیشتر از شهادت مظلومانه این عالم شهیر شیعی حکایت دارد.
این درحالی است که اکثر تحلیل گران و ناظران سیاسی بر این باورند که اگر امام موسی صدر تاکنون زنده بود و دربند رژیم قذافی بود؛ بی گمان تاکنون محل اختفای وی کشف شده بود و دست کم غبار ابهام از سرنوشت وی زدوده می شد.
چندی پیش مصطفی عبد الجلیل ، رئیس شورای انتقالی لیبی، از کشف لباسهای امام صدر در لیبی خبر داد و ادعای رژیم قذافی مبنی بر خروج ایشان از لیبی به مقصد رم را تکذیب نمود و اعلام کرد که افرادی که خود را در هتل «هالیدی» ایتالیا امام موسی صدر و محمد یعقوب معرفی کرده اند؛ از افراد سازمان اطلاعاتی قذافی بوده اند. وی در عین حال از کشف جنازه امام موسی صدر در یک قبر دسته جمعی خبر داد. عبدالجلیل علت شهادت احتمالی امام صدر را بحث و جدل ایشان در جلسه ملاقات با قذافی بر سر برخی مفاهیم اسلامی عنوان نمود.
در یکی دیگر از اظهارنظرهای مقامات لیبی، «عالی عاشور» وزیر دادگستری لیبی ، در گفتگو با شبکه تلویزیونی «الجدید» لبنان از احتمال زنده بودن امام صدر خبر داد و عنوان کرد که وی تا سال 1997 در زندان «ابوسلیم» طرابلس زندانی بود ه اند. «نوری مسماری» رئیس کل تشریفات قذافی نیز از نقش «عبدالله السنوسی» رئیس سازمان اطلاعات دولت قذافی پرده برداشت.
به گفته وی سنوسی در سال 1978 از افسران جوان سازمان اطلاعات لیبی بود و در آن زمان پیگیر اخذ ویزا و پاسپورت به نامهای امام موسی صدر و محمد یعقوب بود. بدون شک در صورت واقعی بودن هویت این افراد، وظیفه گرفتن ویزا از دولت ایتالیا برای امام موسی از وظایف استخبارات لیبی به شمار نمی آید. از طرفی طبق تحقیقات اولیه دادستانی کل ایتالیا و بازجویی های به عمل آمده از از مسافران پرواز شماره 881، افرادی با خصوصیات ظاهری امام موسی صدر در پرواز مشاهده نکرده اند.صرف نظر از تمام این روایتها و ادعاهای مقامات مختلف ایرانی ، لبنانی و لیبیایی، ذکر چند نکته در بازخوانی پرونده این ربایش ضروری به نظر می رسد.
الف) سکوت و تجاهل معنادار مجامع بین المللی و برخی دولتهای غربی منادی حقوق بشر در قبال این مساله، و البته صدها مساله مبتلابه جهان اسلام نظیر( سرکوب آزادیخواهان بحرین، کشتار مسلمانان میانمار و فلسطین و …) از دوگانگی رفتاری غرب و امریکا در مواجه با حقوق بشر حکایت دارد.
ب) تعین تکلیف و ابهام زدایی از این پرونده، می تواند تنش ناشی از این مساله در روابط لیبی – لبنان و لیبی – ایران را کاهش دهد و این کشورها را به همگرایی منطقه ای بیشتر سوق دهد. به هر حال دولت جدید لیببی با دسترسی به سیف الاسلام و عبد الله السنوسی می تواند به روشن ساختن زوایای پنهان این ربایش کمک زیادی نماید.
ج) صیانت و حمایت ازحقوق اتباع ایرانی در سرتاسر کره خاکی، در قالب «حق حمایت دیپلماتیک»، از وظایف حاکمیتی دولتهای لبنان و ایران به شمار می آید و برابر اصل 22 قانون اساسی، این حق به هیچ وجه قابل مسامحه و تعطیل بردار نیست.
د) امام موسی صدر، یک شخصیت جهانی متعلق به عموم مسلمین جهان است و بی گمان فقدان ایشان ضربات زیادی بر جان اسلام و عالم تشیع وارده نموده است و دشمنان با آگاهی از نقش این مصلح انقلابی؛ اقدام به حذف فیزیکی وی نمودند و این مساله خود به خود سناریو ی دخالت رژیم صهیونیستی در این ربایش را قوی تر می کند. اما غافل از اینکه تشیع با ماهیت پویای خود، همواره فرزندانی را در دامن خود پرورانده است که جانشین خلفی برای سلف خود می باشند و رهبری آیت الله خامنه ای در ایران و «سید حسن نصرالله» در لبنان، شاهدی بر این مدعاست؛ رهبری که خواب از چشمان دولتمردان غربی و اسراییلی ربوده است.
Sorry. No data so far.