تریبون مستضعفین- محمد مهدی شیخ صراف- انتشار خبر در خصوص جدی شدن احتمال انتصاب محمد آفریده به عنوان یکی از مدیران سازمان سینمایی در این روز‌ها موجب بازگشایی پرونده ساخت و انتشار یک فیلم ضد ایرانی و خاطرات تلخ مربوط به آن است. اما عدم تکذیب این خبر از سوی مسئولین سینمایی و حتی خود آفریده موجب شد تلخی این ماجرا بیش از پیش کام اهالی سینما تلخ شود. این فیلم «یک خانواده محترم» نام داشت که به تهیه‌کنندگی محمد آفریده در ایران ساخته شد و در اروپا اکران!
ای کاش مدیران اعتدال‌گرای سینمایی دولت یازدهم اگر در سالهای گذشته در جریان فضای سینمایی کشور نبوده‌اند حداقل یک جستجوی اینترنتی درباره فیلم «یک خانواده محترم» انجام دهند تا به یاد بیاورند که چه اتفاقاتی حول اکران این فیلم در فضای داخلی و بین المللی افتاده است؛ تا بدانند این فیلم به تعبیر شهریار بحرانی «خیانت آشکار به مقدسات کشور» بود، نادر طالب‌زاده آن را اثری دانست که «روی «سنگ‌سار ثریا» و «بدون دخترم هرگز» را سفید کرده است»، مسعود فراستی آن را «وطن فروشی و سیاه نمایی» خوانده بود و حتی واکنش بنیاد شهید و امور ایثارگران را هم برانگیخت.
واقعا تهیه کننده فیلمی که در یک سال گذشته بیشترین صدمه را از ناحیه سینمای ایران برای آبروی بین المللی این کشور و نظام اسلامی آن به همراه داشته است چطور می‌تواند در زمره گزینه‌های مدیران سازمان سینمایی وزارتی قرار بگیرد که عنوان فرهنگ و ارشاد «اسلامی» را بر خود دارد؟
عجیب اینجاست که همین آقای محمد آفریده همان زمان در مصاحبه‌هایش قول داده بود فیلم در ایران منتشر نشود و اکران بین المللی آن را هم «مدیریت» کند! گویا اکران گسترده در اروپا و حضورش به عنوان تنها نماینده ایران جشنواره شصت و پنجم کن، نتیجه همین مدیریت ایشان بوده است! احتمالا در راستای همین مدیریت بوده است که سایت پایگاه اطلاع‌رسانی جشنواره فیلم آمستردام با تمجید از فیلم ضدایرانی «یک خانواده محترم» نوشت: «این فیلم به طرز ماهرانه‌ای تصویر ایران را بعد از ۳۰ سال به تصویر می‌کشد؛ ظهور یک جامعه فاسد که فساد و جرم در آن شیوع پیدا کرده است!»
هرچند این تهیه کننده سینما، در دولت نهم رییس مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی بوده است اما مگر می‌توانیم تحلیل سایت جشنواره ابوظبی را در باره یک خانواده محترم از یاد ببریم که:» فیلم مسعود بخشی روایتگر زندگی تاریک و بدون آینده روشن این روزهای ایرانیان است «و داستان آن را درباره جوانی عنوان کرده بود که» می‌خواهد در جامعه پر از دروغ و تقلب ایران، اعتبار اجتماعی کسب کند؟»
مگر می‌شود فراموش کرد که در جراید معتبر کشورهای دیگر این فیلم را نشان دهنده تصویری واقعی از وضعیت امروز ایران توصیف کردند؟ یادمان نمی‌رود شبکه فرانس ۲۴ این فیلم را که اکران سراسری در کشور فرانسه داشت را اثری دانست که» تناقض مضحکی از یک خانواده (شهید) محترم و در عین حال فاسد را به تصویر می‌کشدو فیلمی سیاسی است که از یک جامعه درگیر خشونت سخن می‌گوید. «و در جای دیگر گفت» این فیلم زنانی را به تصویر کشیده است، که هر کدام نمادی از زن ایرانی هستند، یکی نماد وسواس و دیگری نماد ناخالصی است.»
حتی اگر آفریده را در ساخت این فیلم فریب داده یا دور زده باشند، اتفاقا همین مسئله صلاحیت ایشان را برای تصدی پست مدیریتی در سینمای ایران بیشتر زیر سوال می‌برد. این هم از عجائب است که تهیه کننده‌ای که تازه کار هم نبوده با بودجه سیما فیلم، اثری را ساخت که بیشترین توهین را نه فقط به خانواده معظم شهدا کرد که حیثیت و اعتبار مردم این سرزمین را با بی‌خیالی به حراج گذاشت. چطور امکان دارد کسی که سازمان سینمایی وقت، به خاطر مسائل ملی قصد شکایت و پیگیری قضایی از او به خاطر ساخت این فیلم را داشت اکنون جزو گزینه‌های مدیریتی در همین سازمان قرار گرفته است؟
باید به این سوال جواب داده شود که اگر مدیریت ایشان منجر به ساخت آثار دیگری از این دست شود چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ و نفس رایزنی و قوت گرفتن احتمال به مدیریت رسیدن چنین کسی، با کدام قسمت برنامه‌هایی که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای رای اعتماد به مجلس شورای اسلامی ارائه دادند همخوانی دارد و در راستای کدام» تدبیر و امید «ی است که رئیس جمهور محترم در دوران انتخابات از آن دم می‌زدند؟
Sorry. No data so far.