سیداحمد موسوی- در هر رسانه‌ای سردبیر و سایر دست‌اندرکاران همواره در جنب و جوشند تا حرفهای خود را از طریق مدعوین به مخاطب منتقل کنند و این یکی از راه‌های بهره‌وری از «سرمایه»ای است که به آن رسانه اختصاص داده شده است.
رصد رفتار رسانه‌ها در سر «بزنگاه‌ها» یا همان «پیچ‌های تاریخی»، دسترسی به هستۀ آن‌ها را میسور می‌سازد. الجزیرۀ عربی که ۱۰ سال تلاش کرد خود را در میان مردم جا کند، در هنگامۀ تغییرات سوریه، دیگر با توجه به نیاز کارفرمایان خود توان عدم موضع گیری نداشت و از آن روز بعنوان یک شبکه سرتاسر آمریکائی/اسرائیلی به فعالیت پرداخت.
BBC هم از این قاعده مستثنی نیست، در زمانی که «بنیامین نتانیاهو» در منزوی‌ترین حالت خود در دهه‌های گذشته قرار گرفته است، BBC فارسی او را دعوت می‌کند و تلاش می‌کند هر چند مأیوسانه یک پل ارتباطی میان او و مردم ایران بزند که حتی این پل هم بواسطۀ «شلوار جین» جدای لطایف و مضحکه‌های دیگر این نمایش، به جوک و سرگرمی دیگری برای مردم تبدیل می‌شود.
دریده شدن خویشتنداری این شبکه در اجتناب از عدم نمایش چهرۀ اسرائیلی‌اش، نشانۀ نیاز به نجات رسانه‌ای است که از چنین شبکۀ کوچکی سر می‌زند. اینکه BBC ملکۀ انگلیس، در این «پیچ تاریخی» احساس می‌کند نیاز است یکی از منفور‌ترین سران دولت‌ها را از انزوا خارج کرده و پای حرفهای او بنشنید، به خوبی روشن می‌کند رسالت پنهان فعالیت BBC چیست و گوئی از زمان بالفور تا کنون، چیزی تغییر نکرده است و خیال خام است که تصور کنیم که انگلیس، یا گروهک سیاسی بهائی تحت مالکیت انگلیس «آدم» شده باشند.
Sorry. No data so far.