تمیمی امروز از استعفای 17 نماینده خوزستان به دلیل عدم واکنش دولت نسبت به انتقال آب کارون از سرشاخه های آن خبر داده است.
البته تمیمی علت دیگر این استعفا را نبود نگاه عادلانه در تخصیص بودجه عمرانی عنوان کرده است، گرچه هیئت رئیسه هنوز از اعلام وصول این استعفاء دسته جمعی خبر نداده است.
درباره این استعفا- در صورت صحت خبر- و انتقال آب کارون چند نکنه حائز اهمیت وجود دارد:
نمایندگان محترم خوزستان بهتر میدانند که این قسم حرکات نه تنها به حل اصولی موضوع کمکی نمیکند، بلکه موجب قومیتی کردن مسئله، حاشیه دار شدن آن و همچنین دور شدن از یک مسیر منطقی، عقلانی و مدبرانه می شود. به هرحال باید یک حکم کلی را قبول کرد. آب جزء انفال است و درباره انفال دولت تصمیم گیرنده است. این نمی شود که هنگامی که سخن از زاینده رود و حیات چند صدساله آن در اصفهان به میان می آبد، ما از انفال بودن آب صحبت کنیم و اینکه آب متعلق به منطقه یا شهر خاصی نیست و دولت است که طبق نیاز آن را مدیریت میکند، اما به کارون که می رسیم به یکباره فراموش کنیم که چنین حکمی هست و آب را مختص خوزستان بدانیم.
نکته دیگر این است که این موضوع نیاز به بحث کارشناسی، دقیق و با عدد و آمار و اطلاعات دارد، استعفای دسته جمعی گرچه نشان از دفاع از حقوق مردم خوزستان توسط نمایندگانشان دارد و این امر، امر شایسته ایست، اما شیوه و زبان دفاع کردن هم مهم است، چنین شیوه هایی صزفاً موضوع را احساسی کرده و از پیشبرد منطقی و عقلانی مسیر جلوگیری میکند و حتی می تواند به ضرر مردم خوزستان هم تمام بشود.
انتقال آب از سرچشمه های کارون در صورتی که این انتقال باعث ضربه دیدن کارون و ایجاد رنج برای مردم خوزستان بشود، به هیچ عنوان خواسته مردم اصفهان نبوده و نیست. اصفهان خود ضربه خورده چنین اقدامات بی پشتوانه ای است و قطعاً چنین امری را برای دیگر هم وطنان خود نمی پسندد. اما سوال اینجاست که آیا این انتقال واقعاً به کارون و مردم خوزستان ضربه میزند؟ انتقال آب کارون از همان ابتدا که انتقال آب زاینده رود به يزد تصویب شد، در برنامه ها بوده است، اما تا کنون اجرایی نشده است. قطعاً می توان درباره آمار و تحلیل ها بحث های مجددی، در محیط های کاملاً کارشناسی و بدور از احساسات قومیتی و منطقه ای انجام داد، بحث هایی که حتی ممکن است به نتیجه های متفاوتی منجر شود. اما حرکت هایی نظیر استعفا و یا هر حرکت دیگری که از سوی هرکدام از طرفین رخ دهد که نشان از نگاه به مسئله آب با دید منطقه ای، شهری و استانی به جای دید کشوری باشد، تنها موجب بحرانی تر شدن موضوع بیش از آنچه که اکنون هست، خواهد شد و ادامه مسیر را برای رسیدن به راه حلی جامع که در آن حق از کسی سلب نشود مشکل می کند.
به هر حال امیدواریم که در مسیر حل مشکل آب، عقلانیت سر لوحه حرکت تمام مسئولان امر باشد و حرف ها و حرکات احساسی باعث ایجاد کدورت های بیجا و عدم اتحاد بین مردم عاقل و مهربان کشور بزرگ ایران نشود. اتحادی که بزرگ ترین سرمایه ایران در طول تاریخ چند هزار ساله خود بوده و هست.
Sorry. No data so far.