مسئله آب برای اصفهان چند سالی است که جزء دغدغه های اصلی مردم و مسئولان شهر شده است اما شاید اگر به این مسئله از زاویه دیگری نگاه کنیم به نتایج بهتری برسیم و این اختلاف های چند وقت اخیر کمی فروکش کند.در حال حاضر و با ادامه روند خشک سالی که در کشور فراگیر شده است، مسأله آب و خشکسالی یک معضل ملی است و برای حل آن همه مسئولان کشوري و استاني باید اقداماتی جهادگونه داشته باشند و دست و پازدن هاي جسته و گریخته محلی و استاني قابل تقدیر نخواهد بود.
ما همه ایرانی هستیم و اصفهاني ها و چهار محالي ها و خوزستاني ها و يزدي ها به خودي خود همچون قطره اي از درياي با شكوه غيرت ايراني هستند كه اگر سازشان صداي خودمحوري بدهد ديگر نه دريايي خواهد ماند و نه قطره!
فرهنگ اصيل و ريشه در اسلام داشته ي ايراني، ايجاب مي كند كه به سبک اقوام جاهلی بر سر آب، این مایع حیات، این گونه به جان هم و به جان وطن نیفتیم. روزی با تهدید و تجمع و روزی هم با استعفای دسته جمعی و روز ديگر با تحقير و شكست لوله هاي آب آشاميدني استان مجاور!
اگر مشكل آب و خشكسالي، ملي نگريسته شود، اظهارنظرهاي نسنجيده از رسانه ها سر در نمي آورند و صحبت هاي عجيب وغريب از دهان مبارك مسئولين بيرون نمي تراود! اما استاني برخورد نمودن با اين معضل، باعث مي شود هر از چندگاهی مسئولی، نماینده مجلسی و برخي رسانه ها با ارائه یک مطلب علیه استان مجاور جنجال به پا می کند که حکم همان سنگی است که یک جاهل در چاه انداخته و صد عاقل از درآوردن آن عاجز هستند.
مشکل آب مشکلی نیست که نتوان بر آن فائق آمد، ما مردم غیور ایرانی نشان دادیم که وقتی در کنار هم باشیم و این چنین مسائلی را مشکل همه بدانیم،به سادگی می توانیم آن را شکست دهیم.
مگر نبود مشکلاتی که جلوي به ثمر نشستن انقلاب را گرفته بود؟ و یک به یک به همراهی و همدلی هم کمر آن ها را به خاک مالیدیم و در مقابل آن پیروز میدان بودیم.
مگر فراموش مي كنيم رشادت هاي سرداراني اصفهاني و غيورمردان خوزستاني و شهيدان چهارمحالي را در هشت سال جنگ تحميلي؟ از ابتدا تا انتهاي جنگ، همه مردم ايران با هم و براي هم مي جنگيدند و در پايان همه با هم پيروز شدند.
مگر مشكل تقسيم آب سخت تر از انقلاب و جنگ تحميلي است؟ به اميد خدا نمي گذاريم در جنگ با كمبود آب،خون از دماغ كسي بريزد و اگر كسي بخواهد اين موضوع را به اختلافات قوميتي و تعصبات استاني تبديل كند، مسئول باشد يا نباشد، نماينده باشد يا نباشد، رسانه باشد يا نباشد، سرجايش مي نشانيم!
منابع آبي يك سرمايه براي استان هاست تا صنايع خود را شكوفا سازند و آب شرب مردم را تأمين كنند و زيبايي شهر را ارتقا بخشند، پس اين سرمايه ارزش زيادي براي مردم و مسئوليتن هر استاني دارد، اما ارزش اين اين سرمايه در برابر اتحاد و همدلي مردم استان هاي مجاور بسيار ناچيز است و اين واقعيتي است كه همه بايد به آن علم داشته باشيم.
من اصفهاني قلم خبرنگار و رسانه اي را كه بخواهد به هموطنان خوزستاني و چهار محالي ام توهين كند مي شكنم! و جلوي مسئولي كه بخواهد تعصبات قوميتي را رواج بدهد، سد مي كنم، حال تفاوتي نمي كند اين رسانه و خبرنگار و مسئول، اصفهاني باشد يا خوزستاني يا چهار محالي!
سخن آخر- مردم، رسانه ها، مسئولین، نمایندگان محترم مجلس وهمه كساني که در حال مطالعه این مطلب هستید! ما باید به هوش باشیم که مشکل آب، مشکل همه مردم ایران است و چنین مشکلی فقط با حضور همه ما در یک جبهه حل خواهد شد. نکند به خاطر آب، برادری و همدلی و حتی حق همسایگی را پشت سر گذاشته و کاری کنیم، حرفی بزنیم و یا حتی اقدامی کنیم که موجب فشار و سختی مردمی باشد که آن ها هم از همین آب و خاک هستند و مطمئنا گردن ما حق دارند. و البته در اين چند ماه برخي نمايندگان عزيز مجلس و مسئولين محترم و برخي رسانه ها نشان داده اند كه اين حساسيت را با تمام وجود دريافته اند و در پي حل مشكل هستند و از حاشيه هاي بي ثمر دوري مي كنند.
مشکلات اصلی زاینده رود، صنعت در حال گسترش بدون برنامه ریزی است که اغلب آن در استان اصفهان است.
ذوب آهن اصفهان قرار بود در بندرعباس و کنار خلیج فارس ساخته شود ولی نمایندگان بدون برنامه ریزی این طرح را به اصفهان انتقال دادند.
سپس کنار این طرح ، چند کارخانه بالا دستی و پایین دستی از جمله فولاد ساخته شد.
اصفهان دیاری با جاذبههای بیبدیل طبیعی است که در کنار زاینده رود متولد شده و بخشی از شهرتش را وامدار مولفههای طبیعی و محیط زیستی خود است، اما در سالهای گذشته سوء مدیریت و عدم نگاه ملی به این استان موجب شده تا محیط زیست آن با چالشهای جدی مواجه شود. “توسعه صنعت”، “مهاجرت بی رویه”، “صدور مجوز بهرهبرداری از معادن” و “تغییر کاربری اراضی” همه و همه دست در دست هم دادهاند تا رودخانه زاینده رود و طبیعت این استان ازبین برود.