شنبه 18 ژانویه 14 | 15:53

فرانسه روباهی مکار در آفریقاست

فينيان کانينگام نويسنده و کارشناس ايرلندي مسائل خاورميانه و شرق آفريقا است. پيش‌تر وي در بحرين سکونت داشت و شاهد تحولات سياسي اين کشور پادشاهي در سال 2011 و همچنين سرکوب اعتراضات دموکراسي خواهانه از سوي نيروهاي عربستان سعودي بود. فينيان به دليل انتقاد شديد از موارد نقض حقوق بشر از سوي رژيم بحرين، از اين کشور اخراج شد. مقالات فينان به بيش از 17 زبان ترجمه شده است. وي اهل بلفاست ايرلند است و هم اکنون در شرق آفريقا مستقر و مشغول نگارش کتابي درباره بحرين و بيداري اسلامي مي‌باشد. فینیان از مقاله نویسان دایمی پرس تی وی است.


سرانجام فرانسه به آن چیزی که در جمهوری آفریقای مرکزی به دنبالش بود، دست یافت؛ تغییر رژیم.

میشل جوتودیا، رئیس جمهور موقت جمهوری آفریقای مرکزی و نیکولاس تینگایه، نخست وزیر این کشور استعفا کرده‌اند و مستعمره سابق فرانسه اکنون قرار است تحت نظارت مستقیم پاریس دولتی جدید تشکیل دهد.

رسانه‌های غربی، از نیروهای فرانسوی حاضر در جمهوری آفریقای مرکزی به عنوان نیروهایی خیرخواه یاد می‌کنند.

فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه به تازگی گفته است: «ما برای نجات جان مردم آنجا هستیم.»

این ماجرا درست مانند آن است که روباهی به لانه مرغ‌ها بزند و شما از آن قدردانی کنید.

حقیقت ماجرا آن است که در پی مداخله غیرقانونی فرانسه در این کشور آفریقایی تنها بر خشونت‌ها و رنج مردم افزوده شده است.

افزون بر این، می‌توان گفت که این خشونت‌ها به عنوان پوششی برای هدف حقیقی فرانسه و به عمد بر انگیخته شده است؛ هدف اصلی پاریس تغییر رژیم در این کشور آفریقایی است.

جوتودیا مجبور به کناره گیری شد، دیگر رهبرانِ فرانسه دوست آفریقایی در نشست ویژه‌ای که اواخر هفته گذشته در منطقه چاد برگزار شد، به لحاظ سیاسی برای جوتودیا نقشه‌هایی داشتند و او را مجبور به این کار کردند.

پیش از این نشست، دیپلمات‌های فرانسوی در رسانه‌ها در مورد آن خبر دادند و دیگر کشورهای آفریقایی و جوتودیا نیز «ناچار بودند در آن شرکت کنند». فرانسه با اعلام اینکه «ما اینجا نیستیم که موافقت و یا مخالفت خود را اعلام کنیم» سعی کرد نیت خود را پنهان کند؛ اما در نهایت با اعلام مخالفت خود کار را تمام کرد.

فرانسوا اولاند، رئیس جمهور و لوران فابیوس، وزیر خارجه فرانسه برای چندین هفته درباره رهبر جمهوری آفریقای مرکزی شکایت و قدرت وی را تضعیف می‌کردند. ناگفته پیداست که آنها می‌خواستند از شرّ جوتودیا و دولتش خلاص شوند.

درست پیش از آغاز این کنفرانس بود که جوتودیا شایعات مربوط به استعفای قریب الوقوع خود را رد کرد. در کمتر از ۲۴ ساعت، وی از سمت خود کناره‌گیری کرد.

روز جمعه، زمانی که جوتودیا در گیر و دارِ کناره‌گیری از قدرت بود و حتی اندکی پیش از آنکه وی از چاد بازگردد، تانک‌های ارتش فرانسه کاخ ریاست جمهوری را در بانگوئی محاصره کرد. وزیر دفاع فرانسه نیز با صدور بیانیه‌ای از جوتودیا خواست هرچه سریع‌تر جا به جا شود.

اردیس دبی، رئیس جمهور چاد یکی از افرادی است که قویا کناره‌گیری جوتودیا را خواستار بود. وی که به عنوان یکی از حامیان سرسخت فرانسه (و به بیان دیگر دست نشانده این کشور) شناخته می‌شود، در راستای خواسته پاریس چنین چیزی را مطرح کرد.

رسانه‌های غربی تحت رهبری فرانسه می‌گویند جوتودیا برای مهار خشونتی که جمهوری آفریقای مرکزی را فراگرفته تلاش خود را نکرده است. در جریان درگیری‌های فرقه‌ای چند هفته اخیر بین مسلمانان و مسیحیان بیش از یک هزار تن از مردم کشته و نزدیک به یک چهارم جمعیت این کشور نیز در این نزاع‌ها بی‌خانمان شده‌اند.

جوتودیا سال گذشته پس از برکناری فرانسوا بوزیزه، رئیس جمهور مسیحی از سوی شورشیان موسوم به «سلکا»، به قدرت رسید. بوزیزه به سبب اتهامات مربوط به فساد خوشنام نبود و یازده سال پیش به واسطه کودتای نظامی تحت رهبری فرانسه به قدرت رسید. با توجه به منافع تجاری فرانسه در این کشور غنی به لحاظ ذخایر طبیعی، به نظر می‌رسد پاریس از رهبری دولت انتقالی جدید از سوی میشل جوتودیا، اولین رهبر مسلمان کشورِ اکثریت مسیحیِ جمهوری آفریقای مرکزی خشمگین بوده است.

دولت موقت جوتودیا آوریل سال گذشته بر اساس قانون تشکیل شد، اما ظاهرا این امر برای همپیمانی با فرانسه کافی به نظر نمی‌رسد.

ماه گذشته پس از اعزام نیروهای فرانسوی به این کشور آفریقایی هرج و مرج و خشونت در آن شدت گرفت؛ اگر چه خود فرانسه مدعی شد که برای ارائه «حفاظت بشردوستانه» در جمهوری آفریقای مرکزی که به جز خطر «نسل کشی قریب الوقوع» از سوی پاریس با خشونت قابل توجه دیگری رو به رو نبود، وارد عمل شده است.

نیروهای نظامی فرانسه در تاریخ دوم دسامبر به این کشور آفریقایی اعزام شدند؛ نیروهای کمکی در تاریخ ۵ دسامبر ۲۰۱۲ به این کشور قدم گذاشتند و از آن پس بود که درگیری‌های فرقه‌ای در شهر بانگوئی و دیگر مناطق این کشور شدت گرفت.

نتیجه چنین چیزی غیر قابل اجتناب است. بحران انسانی جمهوری آفریقای مرکزی به واسطه مداخله فرانسه تسریع شد. یکی از علل اصلی خشونت این کشور اقدام ارتش فرانسه برای خلع سلاح یک جانبه‌ی شورشیان سلکا و نادیده گرفتن گروه‌های فشار مسیحی موسوم به «ضد بالاکا» بود.

از این رو، ادعای دولت فرانسه و هم‌پیمانان آن مبنی بر اینکه جوتودیا برای کنترل امنیتی کشورش ناکارآمد بوده است، دروغی بیش نیست.

مداخله فرانسه در جمهوری مرکزی آفریقا دلیل اصلی خونریزی و جهنمی است که گریبان‌گیر این کشور آفریقایی شده است؛ مداخله‌ای که غیرقانونی بود و به دروغ و با ریا «بشردوستانه» خوانده شد.

اکنون که جوتودیا از قدرت کناره‌گیری کرده است بیم آن می‌رود که خشونت بر ضد جوامع مسلمان تشدید شود.

شبه‌نظامیان مسیحی گروه موسوم به ضد بالاکا به واسطه مداخله سیاسی فرانسه جسورتر و گستاخ‌تر خواهند شد. بسیاری بر این باورند که این گروه از سوی بوزیزه، دست نشانده سابق فرانسه در جمهوری آفریقای مرکزی رهبری می‌شود.

از زمان به اصطلاح «استقلال» جمهوری آفریقای مرکزی از فرانسه در سال ۱۹۶۰، پاریس به طور پنهان کودتا و ضد کودتاهای بیشتری را در این کشور به انجام رسانده است.

فقر در جمهوری آفریقای مرکزی همچون بسیاری دیگر از کشورهای آفریقایی نتیجه مستقیم سیاست‌های فرانسه است.این فقر نظام‌مند به فرانسه اجازه می‌دهد که با بیرحمی تمام از ذخایر و مردم این کشورها بهره‌برداری کند.

تنها کاری که جامعه بین المللی باید انجام دهد آن است که مجازات و محاکمه فرانسه را خواستار شود، نه آنکه غارت کشورهای آفریقایی از سوی این روباهِ مکار را ارج بنهد.

ثبت نظر

نام:
رایانامه: (اختیاری)

متن:

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.