در بازار به آرامی در حال قدم زدن بودم که به راسته ی پایان نامه فروش ها و بورس معاملاتی تحقیقات علمی و مقالات معتبر دانشگاهی رسیدم! ناخودآگاه چشمم به یکی از آگهی های تبلیغاتی پشت شیشه یک مغازه افتاد که جمله ای را به صورت ویژه تبلیغ کرده بود: «مقاله ی آی اس آی هم موجود است». شماره تلفنی که برای سفارش مقاله اعلام شده بود را یادداشت کردم تا بعداً با آن تماس بگیرم…
الو سلام! من برای مصاحبه دکترا يک مقاله آی اس آی نیاز دارم و زمانم هم خیلی کم است. نمی گذارد حرفم را تمام کنم و مکالمه را در دست می گیرد .. نگران نباشيد. کافیست شما فقط رشته تحصيلی تان را به ما بگویید. بقيه برعهده ماست. زير نظر بهترين اساتيد مقاله ای مناسب برای شما ظرف مدت سه هفته مطابق با استانداردهای روز تهیه می کنيم و حداکثر تا يک ماه برای یک ژورنال معتبر پذیرش می گيريم. از قیمت سوال می کنم. پاسخ می دهد؛ متفاوت است. بر اساس حجم مقاله، اعتبار نشریه و مسائلی از این دست بین یک تا پنج میلیون تومان!
هیچ فرقی نمی کند. باید مقاله و پایان نامه ارائه شود. اشکالی هم ندارد. اگر توانستی خودت بنویس، در غیر اینصورت از دیگران کمک بگیر و اگر هم کسی را نداری هزینه اش را پرداخت کن تا دیگران برایت بنویسند. تا چند سال پیش در خیابان های اطراف دانشگاه ها، مؤسسات آموزش عالی و مراکز علمی افرادی را مشاهده می کردیم که درگوشی به دانشجویان می‌گفتند برایت پایان نامه، کتاب و مقاله می‌نویسیم.
اما امروز در خیابان، اینترنت، کتابخانه و حتی دانشگاه به صورت علنی خرید و فروش تحقیق، پایان نامه، مقالات داخلی و حتی بین المللی تبلیغ می شود. کافیست در مرورگرهای اینترنتی واژه “فروش مقاله و پایان نامه” را جستجو نمایید و یا سری به مغازه های تایپ و تکثیر بزنید تا با چشم خود مشاهده کنید چگونه این به اصطلاح “تحقیق علمی” خرید و فروش و دست به دست می گردد.
یک تایپیست ماهر با مونتاژ چند مقاله، تحقیق علمی و یا پایان نامه ای که قبلاً برای دیگران تایپ نموده است برای شما در هر مقعطی که تحصیل می کنید و با هر موضوعی که نیاز دارید پایان نامه تولید می کند و آن را به شما می فروشد. با قیمتی که قطعاً برای دانشجو بسیار باصرفه تر از انجام یک تحقیق واقعی تمام می شود.
وقتی دلایل ایجاد این معظل را در ذهن مرور می کنم چیزهای زیادی به فکرم می رسد. شاید یکی از دلایل بروز این پدیده آنست که در کشور ما تقاضا برای انجام مقاله و پایان نامه ارائه می‌شود و نه تولید علم. لذا بخشی از تولیدات ما تنها برای پز دادن و پرستیژ اجتماعی است. به بیان دیگر ما به دنبال تولید دانش کاربردی نیستیم که مشکلات مردم را حل کند. نکته دیگر نگاه سطحی به علم و شیوه های غیر استاندارد ارزیابی در ورود به تحصیلات تکمیلی است. که بدون سنجش واقعی مهارت ها، صرفاً براساس مقاله و پایان نامه ای که معلوم نیست نویسنده ی واقعی آن کیست افراد گزینش می گردند.
بماند توسعه ی این فرهنگ در بین اساتید دانشگاه ها که در هنگام دفاع پایان نامه ها ۲ نمره را به مقاله اختصاص می دهند تا از قِبل تلاش دانشجویان اسم آن ها هم در صدر یک مقاله درج شود تا بر سوابق علمی شان افزوده گردد! قطعاً تا زمانی که این رویکرد اصلاح نشود تولید پایان نامه های بی ارزش کماکان ادامه می یابد.
Sorry. No data so far.