آیا روحانی تنهاست؟

آسمان روزنامه‎ای است که با سرمایه‎گذاری کرباسچی، مشخصا قرار است لیدر رسانه‎های مکتوب جریان هاشمی و طیف اصلاح طلب کارگزاران در عرصه مطبوعات کشور باشد. قوچانی هم نشان داده است بیبش از آنکه وفادار به اصلاح‎طلبان باشد، وفادار به کارگزارانی‎ها و هاشمی رفسنجانی است. وقتی می‎گویم کارگزارانی‎ها و هاشمی رفسنجانی، یعنی دقیقا کارگزارنی‎ها و هاشمی رفسنجانی و نه حسن روحانی و دولت یازدهم و غیره که ممکن است روزی حتی رسانه کرباسچی، عطریانفر، قوچانی و شرکاء، از حسن روحانی هم عبور کند.

اما آنچیزی که برایم جالب بود، اولین تیتر انتخابی این روزنامه برای اعلام حضور بود. به نظر شما چه اتفاقی افتاده است و واقعیت عرصه سیاسی کشور چیست که مهمترین تیتر مهمترین رسانه حامی دولت روحانی، اختصاص پیدا می‎کند به اینکه اعلام کند روحانی تنها نیست!؟

مگر اساسا کسی گفته است که روحانی تنهاست؟

مگر 6 ماه بیشتر از تشکیل این دولت و پیروزی روحانی در انتخابات نگذشته است!؟

مگر همین 6 ماه پیش نبود که روحانی توانست بیشترین رای را به خودش اختصاص بدهد؟

پس چرا باید دولتی‎ها احساس تنهایی کنند؟

به نظرم این سوال بسیار مهمی است و پاسخ به آن نگاه دقیقی به ما خواهد داد.

سابقه دولت خاتمی و احمدی‎نژاد نشان داد که حداقل در 2 سال اول این دولت‎ها، آنچه بر فضای اجتماعی و سیاسی کشور غلبه داشته و حاکم بوده است ، گفتمان این دو دولت بوده و همین غلبه گفتمانی بوده که احساس همراهی اجتماع با آن گفتمان و غالب بودن در جامعه را به این دو دولت می‎داده است و البته جسارت اقدام در جهت گفتمانی که به آن معتقدند.

دولت روحانی فاقد این مولفه است. اساسا گفتمانی ندارد که بخواهد آنرا بر جامعه حاکم کند. دولت روحانی حاصل یک زد و بند سیاسی است، دولتی  ائتلافی و فاقد گفتمان و دقیقا همین مولفهسبب شده تا همین 6 ماهه اول سرکار آمدنش، نتواند آنچه را که می‎خواهد انجام بدهد که هیچ، با یک ناکارآمدی در سبد کالا و بالا و پایین شدن مبلغ یارانه و .. نگران از دست دادن این رای باشد.

دولت روحانی و روحانی تنهاست و قوچانی خوب این را فهمیده و با تمام توان آنرا فریاد زده است البته با این جمله که روحانی تنها نیست!