“غسان شربل” در بخشهایی از سرمقاله روزنامه “الحیاه” لندن نوشت:
یک سیاستمدار عرب با تلخی گفت که (رژیم)”اسرائیل” امروز در بهترین شرایط خود از زمان تأسیس به سر می‌برد؛ چرا که در دوران بنیامین نتانیاهو (نخست وزیر رژیم صهیونیستی) توانست بدون از دست دادن حتی یک سرباز به پیروزی‌های فاحشی دست یابد. همچنین هیچگاه به اندازه امروز از تهدیدها علیه اسرائیل کاسته نشده است.
این سیاستمدار با درد و اندوه ادامه داد: به نظر می‌آید که دشمن خود را فراموش کرده‌ایم. دشمنی که چندین دهه به بهانه مقابله با آن خود را تجهیز کردیم تا ملتهایمان را کنترل کنیم.
از آن سیاستمدار خواستم که بیشتر توضیح دهد، ولی او به این گفته اکتفا کرد: “به نقشه نگاه کن، کشورها خورده می‌شوند و ارتشها غرق در خون هستند”.
به نقشه نگاه کردم: ارتش عراق در حال جنگ در انبار است درحالیکه (برخی از) اهل سنت با آن تحت عنوان ارتش شیعه برخورد می‌کنند. این احساس آشکار و یا پنهان است که موجب می‌شود گروه‌های تروریستی پس از آنکه از بعضی مناطق بیرون رانده شدند، به سادگی به همان مناطق بازگردند.
اگر وحدت ملی (در عراق) بیمار نبود، القاعده هیچ جای پایی نمی‌یافت. صحبت از “جبهه شرقی” که اسرائیل را نگران می‌کرد، کاملا از میان رفته است. درست است که عراق روی نفت خوابیده است، ولی همه چیز بیانگر آن است که این کشور برای مدت مورد نظر همچنان ضعیف خواهد ماند.
به سوریه نگاه کن. این کشور اکنون در حال تحویل زرادخانه‌های سلاح شیمیایی است، زرادخانه‌هایی که روزی (رژیم) اسرائیل را نگران می‌کرد. هواپیماهای اسرائیلی بدون هیچ نگرانی به انبارهای موشک در اراضی سوریه حمله می‌کنند. ارتش سوریه غرق در جنگ است و تسلیحات جنگی این کشور در شهرها و روستاها علیه جنگجویان مصرف می‌شود. ارتش سوریه به شدت در معرض فرسایش قرار گرفته است. سوریه بیش از هر زمانی نیازمند روسیه و ایران است. همه نشانه‌ها حاکی از آن است که قتل‌عام درسوریه به صورت گسترده در جریان است، و راه حل در نهایت کشوری ضعیف است.
ارتش لبنان به دلیل توانایی اندکش، به هیچ وجه موجب نگرانی اسرائیل نیست. این ارتش مشغول مأموریتهای داخلی برای مقابله با انفجارها در مناطق مختلف است. ارتش لبنان امروزه بر مقابله با خودروهای بمبمگذاری شده و حملات انتحاری متمرکز است. حزب الله نیز گرفتار جنگ در سوریه است.
حماس در وضعیتی بسیار دشوار قرار دارد. این جنبش ترجیح داد به جای ایستادن در کنار نظام سوریه این کشور را ترک کند. حماس گمان برد که مصر “اخوانی” جایگزین مناسبی خواهد بود. ولی دمشق را از دست داد و (در سوریه) متهم شد. پس از آن هم قاهره را هم از دست داد و در آنجا نیز مورد اتهام قرار گرفت.
ارتش مصر خودش را از خطر ذوب شدن نجات داد. ولی اکنون در حال جنگ در سینا است و در مناطق دیگر مصر هدف قرار می‌گیرد. تلاش برای ایجاد ثبات بسیار هزینه بر و زمان بر است. انفجار دیروز طابا شدت و سختی این جنگ را نشان می‌دهد. مصر نیازمند طرحی برای نجات اقتصاد است؛ و سالها پس از ثبات، این کشور خواهد توانست نقش خود را باز یابد.
به نقشه نگاه کن. افزایش منازعات داخلی در کشورهای عربی و دعوتها برای ایجاد “امارتهای اسلامی” همگی از مسائلی هستند که اسرائیل از آنها برای افزایش مطالبات خود جهت به رسمیت شناختن “کشور یهودی” سوء استفاده می‌کند.
صحنه کنونی بسیار دردناک است. اسرائیل در بهترین وضعیت خود قرار دارد زیرا بدون هیچ هزینه‌ای، به پیروزی‌هایی دست یافته است. پایتخت های عربی اکنون درحال دریافت اجسادی هستند که از جنگها در کشورهای دیگر می‌آیند. کشورها خورده می‌شوند و خسارتهای انسانی و اقتصادی بیشتر می‌شود، درحالیکه شهرک‌های صهیونیست نشین اراضی بیشتری را می‌بلعند و مردم منطقه این موسیقی تکراری را گوش می‌دهند که “کری آمد و کری رفت”.
Sorry. No data so far.