یک کار‌شناس مسائل اقتصادی با اشاره به اینکه نان «قوت غالب» مردم ایران به ویژه كارگران است، گفت: در صورت افزایش بهای نان، خانواده‌های کم‌درآمد از هزینه دیگر اقلام مصرفی به ویژه مواد پروتیئنی و ویتامینی کاسته و بخش بیشتری از درآمد ماهانه خود بابت خرید نان اختصاص می‌دهند.
حسین راغفر با اعلام این مطلب گفت: در میان اقلام غدایی نان ارزان‌ترین کالای مصرفی تلقی می‌شود بطوری که امکان جایگزین کردن آن با یک کالای غذایی ارزان‌تر وجود ندارد.
راغفر ادامه داد: با این شرایط روند تغذیه خانواده‌های کم‌درامد نیز تغییر خواهد کرد و تغذیه پرکالری جایگزین تغذیه مغزی خواهد شد که سوء تغذیه، نارسایی‌های ویتامینی و کاهش میانگین قد نسل‌های بعدی یکی از نتایج این افزایش قیمت خوهد یود.
این کار‌شناس مسائل اقتصادی با بیان اینکه در علم اقتصاد به چنین پدیده‌ای «کالاهای گیفن» گفته می‌شود، افزود: در این حالت به دلیل پرمصرف بودن و حیاتی بودن نوع کالا، در صورت افزایش بهای کالا بر شدت تقاضا نیز افزوده می‌شود و در مقابل تقاضا برای کالاهای گران‌تر و کم مصرف‌تر کاهش می‌یابد.
به گفته این اقتصاددان، به دلیل بحران جهانی غذا، افزایش قیمت گندم مسئله‌ای اجتناب ناپذیر است اما دولت باید به جای افزایش بهای نان تشویق و حمایت کشاورزان داخلی به کاشت گندم را بیشتر کند تا بتواند از این طریق گندم مورد نیاز را تامین کند.
وی یادآور شد: به دنبال رکود اقتصادی سال ۲۰۱۰ در کشورهای عربی، آفریقایی و آمریکای لاتین به دلیل بحران غدا اعتراضات مردمی شکل گرفت و حتی جنبشی به نام جنبش نان شکل گرفت.
وی بابیان اینکه در حال حاضر سالانه ۵ تا ۶ میلیون تومان از گندم مصرفی جامعه از خارج وارد می‌شود گفت: طبق پیش بینی‌ها در بحران‌های جهانی غذا چنانچه کشوری از نظر تامین قوت غالب «خود کفا» نباشد باید بخش قابل توجهی از درآمد ملی خود را بابت خرید مواد غذایی اختصاص دهند.
این کار‌شناس مسائل اقتصادی بابیان اینکه افزایش قیمت نان تنها بار تورمی به همراه دارد، افزود: در حال حاضر از نظر علم اقتصاد به دلیل ریخت و پاش‌ها خارج از برنامه و عملکرد غلط دولت در وضعیت تورم مارپیچی هستیم.
وی بابیان اینکه برای خروج از این وضعیت باید دولت هم هزینه‌های خود را کم کند و هم زمینه ایجاد رقابت بخش خصوصی را فراهم کند گفت: در وضعیت اقتصاد مارپیچی به دلیل عملکرد اشتباه مدام بر هزینه‌ها ودر نتیجه تورم افزوده می‌شود.
جناب حسین راغفر باید به همان روش و دید اقتصادی روشن کند به چه دلیلی کشاورز ایرانی باید کندم را مبلغی ناچیزب؛ یعنی یک سوم قیمت جهانی بفروشد؟! و یا نانوا و آسیابان با اختصاص حد اقل 500 میلیون سرمایه به این کار مجانی کار کند؟ بنده به عنوان یک نانوا که مهندسی عمران نیز هستم و حداقل سرمایه ای که در این بخش بکار گرفته ام حاضرم در امدی معادل حقوق آقای حسین راغفر به من داده شود و قیمت نان هم هیچ تغییری نکند و …
جناب حسین راغفر باید به همان روش و دید اقتصادی روشن کند؛ به چه دلیلی کشاورز ایرانی باید کندم را مبلغی ناچیز؛ یعنی یک سوم قیمت جهانی بفروشد؟! و یا نانوا و آسیابان با اختصاص حدّاقل ۵۰۰ میلیون سرمایه به این کار مجانی کار کند؟! بنده به عنوان یک نانوا که مهندسی عمران نیز هستم و حداقل سرمایه ای که در این بخش بکار گرفته ام حاضرم در امدی معادل حقوق آقای حسین راغفر به من داده شود و قیمت نان هم هیچ تغییری نکند و …