يكي از اتفاقات عجيبي كه طي ماهاي اخير در صداوسيما رخ داده است، آنتن فروشي است. مسئله‌اي كه از عواقب گرفتاري رسانه ملي در بحران مالي محسوب مي‌شود. توليد برنامه مشاركتي تدبير جديدي است كه صداوسيما براي بهبود زخم‌هاي اقتصادي خودش در پيش گرفته است. البته اين ترفند از سوي صداوسيما با عنوان توليد برنامه مشاركتي نامگذاري شده است، اما معناي واقعي آن، «آنتن فروشي» است! به اين ترتيب كه شبكه‌هاي سيما در فواصل برنامه ها يا در متن يك برنامه، بخشي را در اختيار يك شركت توليدي يا تجاري قرار مي‌دهند تا محصولات خود را معرفي نمايد.
درواقع، اين كار هم نوع جديدي از آگهي و تبليغ تجاري محسوب مي‌شود. با اين تفاوت كه در شكل مرسوم، تبليغات در قالب يك مجموعه مجزا و با تيتراژ مشخصي، قبل، ميان و يا در پايان سريال ها و برنامه‌هاي تلويزيون به نمايش در مي‌آيند. اما در شكل جديد كه بهترين نام آن آنتن فروشي است، تبليغ يك شركت خاص به صورت يك برنامه مستقل به خورد مخاطب داده مي‌شود.
اين ترفند، هرچند قسمتي از مشكلات مالي صداوسيما را مرتفع مي‌كند، اما خسارت‌هاي زيادي را نيز در پي دارد. ازجمله اينكه در حال حاضر بخشي از برنامه‌هاي سيما تبديل به ملك طلق موسسات بازرگاني و كارخانه ها و يا حتي شركت‌هاي انبوه ساز مسكن و ويلا شده است! آيا واقعا اين وضعيت در شأن صداوسيمايي كه «دانشگاه عمومي» خوانده مي‌شود هست؟
خسارت ديگر «آنتن فروشي» اتلاف وقت بينندگان سيماست. چون اغلب اين برنامه‌هاي تبليغاتي در بهترين ساعات شبانه روز روي آنتن مي‌روند و بخشي از زمان پخش آن ها با هنگامه نمايش يك سريال تداخل پيدا مي‌كند و مردم مجبور هستند كه نمايش اين تصاوير را تحمل كنند تا نوبت به برنامه مدنظرشان برسد. حتما مديران محترم رسانه ملي مي‌دانند، مالك اصلي صداوسيما، همه ملت ايران هستند و نه صاحبان ثروت و سرمايه دارها. حتي تحميل پيام‌هاي بازرگاني هم با نگاه آرمان گرايانه و انقلابي پذيرفته نيست چه رسد به اينكه بهترين ساعات زندگي مردم در اختيار بنگاه‌هاي اقتصادي قرار گيرد.
متعاقب چنين مسئله‌اي، اعتماد مخاطب نيز به سيما كاهش مي‌يابد. به ويژه اينكه آيتم‌هاي مذكور، در پايين ترين سطح هنري و رسانه‌اي ممكن تهيه و ترسيم مي‌شوند و نامي به جز بي احترامي به مخاطب نمي‌توان روي آن ها گذاشت. در نتيجه تداوم چنين مسيري، بيننده دچار دلزدگي شده و ريزش روز افزون مخاطب را در پي خواهد داشت.
در نتيجه، رسانه ملي در برخورد با كمبود بودجه، سياست متضادي را در پي گرفته است؛ از يك طرف و با هدف پيروزي بر رقباي بيگانه در حال افزايش شبكه‌هاي خودش است و از طرف ديگر براي جبران هزينه راه اندازي اين شبكه ها به آنتن فروشي روي آورده كه باعث نزول كيفيت فضاي رسانه‌اي سيما و ريزش مخاطب مي‌شود آورده است. بايد منتظر ماند و ديد كه صداوسيما تا كي اين سيكل معيوب را ادامه خواهد داد؟
Sorry. No data so far.