دهنمکی: ملزومات سینمای انقلاب در حرف‌های حاتمی‌کیا متبلور بود

مسعود ده نمکی کارگردان فیلم سینمایی «معراجی ها» درباره سخنان اخیر ابراهیم حاتمی کیا در برنامه شب گذشته «راز» اظهار داشت: به هرحال خطاب آقا بیشتر متولیان فرهنگی کشور و کسانی است که فرهنگ کشور را مهندسی میکنند و به نظر من در بعضی موارد دیگران با شیطنت انتقادهای آقای حاتمی کیا و حضرت آقا را متوجه بدنه سینما و کارگردانان می کنند در حالی که سیاست گذاران عرصه فرهنگ دولت و نهادهایی هستند که باید در این زمنیه کار می‌کنند و اگر قرار است محصولی سفارش دهند باید در مسیر ارزش ها و باورهای ملی ما باشد.

وی افزود: وقتی با بودجه نهادهای دولتی فیلم‌های ضد جنگ ساخته می‌شود و با بودجه دولتی فیلم‌های تلخ و سیاه ساخته می‌شود نشان دهنده آن است که در سیاستگذاری مشکل داریم یا حداقل کسانی که این سیاست گذاری را انجام می‌دهند این حوزه را به خوبی نمی‌شناسند و به راحتی فریب می‌خورند.

ده نمکی خاطرنشان کرد: در حوزه ارزش گذاری روی جشنواره ها چیدمان داورها و اینکه بگوییم دولت داورها را در جشنوراه دولتی می‌چیند و خودش بی طرف است در هیچ کجای دنیا چنین کاری را انجام نمی‌دهند که امکانات فرهنگ و هنر را در اختیار اپوزسیون قرا دهند .اینها همه نشانه غلبه سیاست بر فرهنگ در حوزه مدیریت فرهنگی است و آن هم سیاستی که در خدمت منافع ملی نیست . این فقط به یک دولت ختم نمیشود و حتی در دولت هایی که به نام اصولگرا روی کار می آیند فکر می‌کنند با باج دادن به جریان شبه روشن فکری می‌توانند در مسیر تثبیت آرمان ها حرکت کنند در صورتی که  در حال حرکت در راه تثبیت میز مدیریتشان هستند.

کارگردان اخراجی ها تاکید کرد: من فکر می‌کنم که سیاست جذب حداکثری یک طرف معادله مدیریت فرهنگ کشور می‌تواند باشد و کفه دیگر آن نگه داشتن نیروهای نظام و کسانی است که مطالبات انقلاب و منافع ملی کشور را مطرح می‌کنند.این میزان هم باید متوازن باشد.اگرچه به اعتقاد من اپوزیسیون نوازی باید بخش جزیی از سیاست‌های نظام باشد که الان غلبه با آن طرف شده که ادای اپوزیسیون در بیاورند تا نظام برای جذب آنها بودجه های کلان خرج کند و آن وقت نیروهای انقلاب که به خاطر انقلاب سیلی می‌خورند نادیده گرفته می‌شوند.

ده نمکی با اشاره به حمایت ابراهیم حاتمی کیا در برنامه «راز» از وی تاکید کرد: آقای حاتمی کیا جزو کسانی بوده که از بدو ورود من به سینما به من مشورت می‌داده و از من حمایت می‌کرده و به سر صحنه اخراجی ها آمد. حاتمی کیا با طیف‌های مختلف مخاطب در ارتباط است یعنی وقتی موفقیت فیلمی را مطرح می‌کند به نوعی خط بطلان بر رفتار آدمهایی می‌کشد که پشت سرش در جریان اصولگرایی پنهان می‌شوند و به معراجی‌ها حمله می‌کنند و به نظرم فهم سینمایی حاتمی‌کیا حتما بیشتر از این دوستان است.

وی ادامه داد: همین‌که حاتمی کیا می‌گوید زمانی که مشکل داشتم پیش آقا مرتضی آوینی می‌رفتم این رفتار رفته رفته حاتمی کیا را به آوینی امروز سینمای ایران تبدیل می‌کند .یعنی همین مسیری که درپیش گرفته‌است و ورای جناح بندی‌های مرسوم  حرکت می‌کند می‌تواند او را پدر معنوی سینمای انقلاب کند. او صادقانه حرکت می‌کند نه مثل بعضی‌ها که یکی به میخ و یکی به نعل می‌زنند و  اگرچه با پول انقلاب به اینجا رسیدند و سینماگر شده اند اما حاضر نیستند به خاطر انقلاب فحش بخورند و حتی یک نقد درون گفتمانی روی افرادی داشته باشند.همان‌ها امروز آثارشان در مسیر هجو همان ارزش ها قرار گرفته است.

کارگردان موفق فیلم سینمایی «معراجی‌ها» در پایان خاطرنشان کرد: من فکر می‌کنم دوستانی که در طول این مدت به مواضع آقای حاتمی کیا پرداختند به جای به مصادره به مطلوب  کیفی فارغ از مناسبات سیاسی به این قضیه نگاه کنند یعنی همه ما اشتراکاتی به نام انقلاب و منافع ملی کشورمان داریم و به نوعی می‌توان گفت که جریانات جشنواره ای برای الگو سازی در سینمای ایران آدرس غلط می‌دهند یعنی چهره هایی را طرح می‌کنند که در آثارشان نشانه‌ای از گفتمان انقلاب و منافع ملی وجود نداشته باشد گرچه آن‌ها هم عضوی از بدنه همین سینما هستند اما آنچه که در سینمای انقلاب لازم است همان چیزهایی است که متبلور در حرف های آقای حاتمی کیا بود که نقد درون گفتمانی بر سینمای کشور دارد و این به این معنی نیست که حاتمی کیا به دنبال منافع شخصی و از روی رنجیدگی این حرف ها را می‌زند، حاتمی کیا 6 سال پیش هم همین دغدغه‌ها را داشت و یا همان وقت‌ها هم به نوعی با صراحت از ورود من به سینما دفاع کرد و گفت که ده نمکی هواپیمای چهار موتوره است که فعلا با یک موتور حرکت میکند و البته بعد از «رسوایی» هم لطف خود را داشته است و من به‌عنوان کسی که از او یادگرفته‌ام معتقدم کسانی که ایشان را دوست دارند و رسانه هایی که بلندگوی حرف های ایشان شده اند سعی کنند به حرف‌های امروز حاتمی کیا  ورای مناقشات معمول و سیاسی نگاه کنند و بدانند که حرف‌های او درواقع آسیب شناسی فضای فرهنگ‌و‌هنر امروز است.