تریبون مستضعفین – علی اللهیاری – در میانهی سالهای موسوم به اصلاحات دوم خرداد، فضای بچه حزب اللهیها فضای خاصی بود. در یک انفعال تمام عیار به سر میبردند. باید هر روز پاسخ هجمههای ناجوانمردانهی آنها را میدادند. حضرت آیت الله خامنهای، آن هنگام دقیقا در همان میانه، یک تنه بحث عدالت را طرح میکردند. به طوری که خیلیها به یاد دارند از زمان ریاست جمهوری آقای هاشمی، هم بحث عدالت دائما از سوی ایشان مطرح میشده است، هم تهاجم فرهنگی. و قابل ذکر است که هیچ کدامش درست فهمیده نشد!
سال ۱۳۸۱، ۶ آبانماه، امام خامنهای پیامی صادر کردند خطاب به جنبش دانشجویی. پیامی که بسیار پیام خواندنیای است. پیامی که در جریان دانشجویی موج آفرید. موجی که بعدها عدالتخواهی را در کشور تبدیل به گفتمان کرد. و بعد از آن بود که رویه تا حدی تغییر کرد و اتفاقات مبارکی در عرصههای مختلف افتاد. مناسب دیدیم این پیام مهم را مورد بازخوانی مجدد قرار دهیم و نسبت به نحوهی عملکرد مسئولین نظام و نیروهای حزباللهی، بعد از صدور این پیام به بررسی و تحلیل بپردازیم.
پیام ۶ آبان ۱۳۸۱ رهبر بزرگوار انقلاب به این شرح است:
«بسماللَّه الرّحمن الرّحيم
جوانان و دانشجويان عزيز
در اين گردهمائى دانشجوئى مجموعههاى متعددى از دانشجويان شركت كردهاند. اين نقطهى روشن ديگرىست كه جذابيت طبيعى گردهمائىهاى دانشجوئى را مضاعف مىسازد.
دانشجوى متعهد و آگاه از پيش از انقلاب تا كنون همواره در جستجوى مهمترين مسائل جارى كشور بوده است. او با انگيزهى آگاهى و نشاطى كه لازمهى محيطهاى دانشجوئىست، در پى آن است كه آرمانهاى والا و تعهدآور خود را در پيگيرى اينگونه مسائل جستجو كند و در راه آن گام نهد. اين نيز خصوصيت طبيعى ديگرى براى محيطهاى دانشجوئىست.
امروز سرآغاز فهرست بلند مسائل كشور مسئلهى عدالت است. دانشجوى جوان اگر چه خود برخاسته از قشرهاى مستضعف جامعه هم نباشد، به عدالت اجتماعى و پر كردن شكافهاى طبقاتى به چشم يك آرزوى بزرگ و بىبديل مىنگرد.
اين احساس و انگيزه در دانشجو پر ارج و مبارك است. و مىتواند پايهى قضاوتها و برنامههاى عملى او براى حال و آينده باشد. اگر عدالت – عدالت واقعى و ملموس و نه فقط سخن گفتن از عدالت – آرزو و آرمان و هدف برنامهريزىهاست، پس بايد هر پديدهى ضد عدالت در واقعيات كشور مورد سؤال قرار گيرد.
مسابقهى رفاه ميان مسئولان، بىاعتنائى به گسترش شكاف طبقاتى در ذهن و عمل برنامهريزان، ثروتهاى سر برآورده در دستانى كه تا چندى پيش تهى بودند، هزينه كردن اموال عمومى در اقدامهاى بدون اولويت، و به طريق اولى در كارهاى صرفاً تشريفاتى، ميدان دادن به عناصرى كه زرنگى و پرروئى آنان همهى گلوگاههاى اقتصادى را به روى آنان مىگشايد، و خلاصه پديدهى بسيار خطرناك انبوه شدنِ ثروت در دست كسانى كه آمادگى دارند آن را هزينهى كسب قدرت سياسى كنند؛ و البته با تكيه بر آن قدرت سياسى اضعاف آنچه را كه هزينه كردهاند گرد مىآورند.
اينها و امثال آن نقطههاى استفهام برانگيزىست كه هر جوان معتقد به عدل اسلامى ذهن و دل خود را به آن متوجه مىيابد و از كسانى كه مظنون به چنين تخلفاتى شناخته مىشوند پاسخ مىطلبد. و همچنين در كنار آن از دولت و مجلس و دستگاه قضائى عملكرد قاطعانه براى ريشهكن كردن اين فسادها را مطالبه مىكند.
امروز اين مهمترين و مطرحترين مسئلهى كشور ماست و نسل جوان دانشجوى متعهد و مؤمن نمىتواند نسبت به آن بى تفاوت بماند.
توفيقات همگان را از خداوند متعال خواستارم
والسلام عليكم و رحمةاللَّه – سيد على خامنهاى – ۱۳۸۱/۸/۶» (+)
Sorry. No data so far.