تریبون مستضعفین-سیدعبدالحیدر موسوی
شب آرزوها نامی بود که یک برنامه‌ی تلویزیونی برای اولین شب جمعه ماه رجب در نظر گرفت و به نوعی آن برنامه بود که این شب را وارد تقویم زندگی ایرانیان کرد. لیله‌الرغایب در سال‌های اخیر یکی از جشن‌های سیستم مخابراتی تبدیل شده است و حجم گسترده‌ای از پیامک‌ها با موضوعیت این شب رد و بدل می‌گردد.
اما به نظر نگارنده اعجاب‌انگیزی این ماه و این شب به استجابت دعا و بر آورده شدن آرزوها نیست…
همانطور که خداوند تبارک وعده داده است هرکس در ماه رجب اطاعتش را نماید خواسته‌هایش را برآورده می‌نماید در اعمال این شب نیز آمده است که خداوند خواسته‌ها و حوائج کسانی که اعمال این شب را به جا بیاوردند را برآورده می‌نماید و لطف و رحمت خود را بر وی به کمال می‌رساند.
نگاهی به آن‌چه میرزا جواد آقای ملکی تبریزی در المراقبات و صاحب مفاتیح الجنان در اعمال این ماه آورده‌اند بیان‌گر آنست که ماه رجب ماه استغفار و توبه به درگاه الهی است. اعجاب این ماه و اولین شب جمعه آن، وعده‌ی خدای متعال است به بخشایش تمام گناهان آدمی هرچه قدر که بزرگ باشد. یعنی تولد و آغازی دوباره برای بهتر زیستن.
با این مقدمه روایتی را که میرزا جواد آقای ملکی تبریزی در المراقبات آورده‌اند را مرور می‌کنیم به امید آن‌که قدر فرصت‌ها را بدانیم و از توابین باشیم.
از پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) روایت شده است که فرمودند: از اولین شب جمعه در ماه رجب غافل نشوید. زیرا شبى است که فرشتگان آن‌را ((لیلة الرغائب)) مى نامند. این نامگذارى به این جهت است که هنگامى که یک سوم از شب گذشت هیچ فرشته اى در آسمانها و زمین نمى ماند مگر این که در کعبه و اطراف آن جمع مى شوند. آنگاه خداوند بطور غیرمنتظره اى بر آنان وارد شده و مى فرماید: اى فرشتگانم ! هر چه مى خواهید از من درخواست کنید.
فرشتگان عرض مى کنند: حاجات ما این است که از روزه داران رجب درگذرى.
خداوند مى فرماید: این کار را انجام دادم. (بهتر است کسى که این حدیث را مى شنود، در این شب ، زیاد بر فرشتگان صلوات فرستاده تا تکلیفى را که آیه تحیت(نساء، آیه ۸۶٫) به عهده ما گذاشته باندازه توانایى انجام داده باشد)
سپس رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمودند: کسى که روز پنجشنبه اول رجب را روزه گرفته و سپس بین نماز مغرب و عشا دوازده رکعت نماز بجا آورده هر دو رکعت به یک سلام و در هر رکعتى سوره فاتحه یک بار، انا انزلناه فى لیلة القدر سه بار و قل هو الله احد را دوازده بار خوانده، و هنگامى که نماز تمام شد، هفتاد بار بر من (با این الفاظ) صلوات بفرستد: اللهم صل على محمد النبى الاءمى و على آله، سپس سجده کرده و در سجده هفتاد بار بگوید: سبوح قدوس رب الملائکة و الروح ؛ سپس سر خود را بلند کرده و بگوید: رب اغفر و ارحم و تجاوز عما تعلم انک انت العلى الاعظم آنگاه بار دیگر به سجده رفته و در سجده همان چیزى را بگوید که در سجده اول گفت، سپس حاجت خود را از خدا بخواهد، ان شاءالله تعالى برآورده مى شود.
سپس رسول خدا فرمودند: قسم به کسى که جانم در دست اوست؛ هیچ بنده یا کنیزى – از بندگان و کنیزان خدا – این نماز را به جا نمى آورد، مگر این که خداوند گناهان او را مى بخشد گرچه گناهان او مثل کف دریا و بعدد شن و بوزن کوهها و بعدد برگهاى درختان باشد و روز قیامت هفتصد نفر از خویشاوندان خود را که همگى سزاوار آتش باشند شفاعت مى کند و در شب اول قبر خداوند ثواب آن را به بهترین صورت، با روى گشاده و خندان و زبان فصیح براى او مى فرستد که مى گوید: اى محبوب من! مژده بده؛ از هر سختى نجات پیدا کردى. مى پرسد: تو کیستى؟ رویى بهتر از روى تو ندیده و بویى به خوشبویى تو مشامم نرسیده. جواب مى‌دهد: اى محبوب من! من ثواب آن نمازى هستم که در فلان شب، فلان منطقه، فلان ماه و فلان سال بجا آوردى؛ امشب آمده‌ام تا حقت را ادا کرده، مونس تنهایى تو بوده و وحشتت را از بین ببرم ؛ و زمانى که در شیپور دمیده شود، در عرصه قیامت بر سرت سایه افکنم و تو هرگز هیچ خیرى را از جانب مولایت از دست نخواهى داد.
Sorry. No data so far.