به گزارش تریبون مستضعفین، زینب شریف در نشریه امید و آگاهی نوشت:
تحقیقات صورت گرفته نشان داده است که هیچ جانداری به جز آدمیزاد به شادی نیاز ندارد، ولی آدم بدون شادی، غیرِجاندار است!
این تحقیقاتِ نه چندان عمیق گفتهاند که شاد بودن چند جور است و به غیر عمیق (توهم)، کمی عمیق و خیلی عمیق تقسیم میشود. با بررسی کارهای آدمها میتوان عمق شادی آنها را وَجَب کرد. مثلاً روزهای عید که قاعدتاً روز شادی است، چند مدل آدم را میشود مشاهده کرد:
– مدل اوليها اساساً در دستهبندی آدمها قرار نمیگیرند، چون گونهای نادرند که شادی و غم جامعه روی آنها بلااثر است. هر خبری بشود، دنبال کار خودشانند و دل خودشان. آن تحقیقات بهشان میگویند بیتفاوت. ما هم بهشان کار نداریم!
– بعضیها هستند که همینجوری الَکی خوشاند، خودشان هم نمیدانند چرا. به مجرد اینکه بویی ببرند که خبر خوبی شده – مثلاً تلویزیون ۲ تا شاخه گل نشان دهد و یک آهنگ شاد (بخوانید موزونکننده) بگذارد یا جایی چراغانی بشود- تلاش میکنند در حد توان «خودی» نشان دهند؛ حالا به شیوهی یک آدمیزاد یا غیر آدمیزاد، درست یا غلط. به این چیزها فکر نمیکنند (اصولاً فکر کردن برایشان زحمت دارد)! موج احساساتشان چون سِیلی روانهی کوچه خیابان میشود و حالا نگیرِشان، کِی بگیرِشان… هیجانات خود و اجداد مرحومشان را کامل تخلیه میکنند رویِ سرِ مردم! (بگذریم از برخیها که انقدر آدمهای شادی(!) هستند که نیازی به علامت و مناسبت هم ندارند و دائمْروشن میباشند!)
– بعضیها اجمالاً میدانند چه خبر شده؛ ولی صرفاً برای بالا رفتن اطلاعات عمومی! توی دلشان چیزی قلقلک نمیشود، سلولهایشان وولی نمیخورند، قرار هم نیست به این چیزها جورِ خوبی بشوند. اما لااقل ادای آدمهای شاد را درمیآورند، حتی شده با یک خنده زورکی! گاهی هم مجبور میشوند همراه اطرافیان، فرائض روز عید را به جا بیاورند: مثل خرید لباس نو برای نورچشمیها و همسر مکرمه، رفتن به دید و بازدید عید و مهمتر از همه، انداختن سفرهای خوشرنگ و طویل برای اقوامِ عزیز!
– حالا بعضیها هستند که کلاسْ بالاترند، روز عید را با حس ششم تشخیص میدهند. یعنی عید که میشود توی دلشان قند آب میشود، بدبختیها و غم و غصهها را بیخیال میشوند. کارهایی میکنند که خیلیها سر در نمیآورند! مثلاً لباس مرتب و آدمیزادی میپوشند، در و دیوار را خوشگل میکنند، به هر کسی میرسند عیدی میدهند، برای رفع حوائجِ مسلمین، راحت دست به جیب میشوند، مهمانی میدهند جوری که چشم کسی در نیاید، به جای زنشان ظرف میشورند، جای تسویه حساب شخصی، طرفشان را خجالت میدهند، به بچهها حال میدهند، به خودشان آبقند دوز بالا تعارف میزنند؛ دعای روز عید را مثل کتاب رمان میخوانند، فرو میروند در فاز کلماتش و دوشاخشان وصل میشود به آنور ابرها. کلاً بیشتر از اینکه شاد شوند، «خوشحال» میشوند!
بر اساس داده های این تقسیمبندی، میتوان اطلاعات بیشتری راجع به هر مدل آدم بدست آورد که با خودتان!
جالب بود ولی کامل نبود ادمای دیگه ای هستن ولی نام برده نشده