به گزارش خبرنگار مهر، موسسه فرهنگی هنری و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی به تازگی کتاب خاطرات مرتضی غرقی خبرنگار واحد مرکزی خبر در نیویرک در فاصله سال‌های 83 تا 89 را با عنوان «خیابان42» منتشر کرده است.
غرقی در این کتاب شرح چگونگی دریافت پیشنهاد ماموریت در دفتر صدا و سیما در نیویورک و نیز دریافت ویزای سفر به آمریکا و فعالیت‌های مطبوعاتی خود در این کشور را شرح داده است.
خاطرات غرقی در این کتاب در واقع خاطرات سیاسی وی از فعالیت در سازمان ملل متحد به عنوان خبرنگار و و نیز شرح رفتار مقامات آمریکایی با وی در طول مدت حضورش در آمریکاست.
غرقی در این کتاب شرح قابل توجهی از نخستین دیدارش با محمد جواد ظریف سفیر و نماینده وقت ایران در سازمان ملل ارائه کرده است که در ادامه بخشی از آن را می‌خوانیم:
از قطار به سمت نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل رفتم تا به اتفاق آقای رامندی به دفتر آقای ظریف سفیر ایران در سازمان ملل متحد برویم. وقتی وارد دفتر شدم، او سیگار برگی در دست داشت و به آن پک می‌زد. بو و دود سیگار فضای دفتر را پر کرده بود. پس از نیم ساعت گفتگو به دفتر خودم بازگشتم. چیزی دستگیرم نشده بود، زیرا بیشتر روی مسائل کلی سازمان ملل و نوع برخورد آمریکایی‌ها و تلاش‌های خصمانه آنها ضد جمهوری اسلامی متمرکز شدیم که حرف تازه‌ای نبود.
غرقی همچنین در بخش دیگری از خاطرات خود در مورد هزینه سفر محمود احمدینژاد به نیویورک نوشته است:
جمعه چهارم شهریور 1386 با مسئول تشریفات نمایندگی ایران در سازمان ملل در مورد سفر آقای احمدینژاد صحبت می‌کردیم. از وی سوال کردم که هزینه سفر رئیس جمهور چند هزار دلار است؟ خندید و گفت: بگو چند صد هزار و یا چند میلیون دلار. تعجب کردم. او در مورد هزینه سفر چیزی نگفت. البته این خصلت کارکنان وزارت خارجه است که بسیار محافظه‌کارند. از بررسی‌های بعدی متوجه شدم که پانصد هزار دلار یا کمی بیشتر قیمت بنزین و اجاره هواپیماست و هزینه پارکینگ و… جداست. هزینه هتل هم برای این هیئت صد نفره شبی دویست تا پانصد دلار برای هر نفر برآورد می‌شود و هرینه‌های دیگر همچون میهمانی‌های بزرگ ایرانیان و خارجی‌ها و هزینه اتومبیل لیموزین اجاره‌ای که روزانه پانصد دلار است نیز از دیگر هزینه‌های اضافی سفر است و می‌توان گفت هزینه این سفر هر بار بیش از یک تا یک و نیم میلیون دلار برآورد می‌شود.
کتاب «خیابان42» در 270 صفحه و با قیمت 7200 تومان منتشر شده است.
فکر می کنم این کتاب حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد