آیت‌الله نجم‌الدین طبسی استاد خارج مهدویت حوزه علمیه قم با اشاره به سالروز رحلت شیخ بهایی اظهار داشت: دوازدهم شوال المکرم سال 1031 هجری قمری سالروز رحلت شیخ بهایی است که نام کامل ایشان بهاءالدین محمد بن الحسین بن عبدالمحمد حارثی همدانی عاملی جبع بود که ساکن اصفهان بود.
وی در خصوص اینکه چرا به شیخ بهایی، «حارث همدانی» می‌گویند، اظهار داشت: چون نسب ایشان به حارث همدانی یار باوفای امیر‌المومنین (ع) می‌رسد و خود همدان نیز قبیله‌ای از قبایل یمن است که از دوستداران امیر‌المؤمنین (ع) بودند و حارث همدانی در ولایتمداری به علی (ع) معروف بود و همچنین طایفه ایشان نیز به دوستداران خاندان امیر‌المؤمنین (ع) شهرت داشتند.
استاد خارج مهدویت حوزه علمیه قم عنوان کرد: شیخ بهایی از جایگاه علمی والایی برخوردار بود به گونه‌ای که هر یک از علمایی که سخن از ایشان به میان می‌آورند با عظمت از او یاد می‌کند و بنده برای نمونه اسم چند کتاب را به همراه نظریه صاحبان آثار درباره شیخ بهایی ذکر می‌کنم.
وی ادامه داد: مرحوم حر عاملی در کتاب «عمل العامل» درباره شخصیت شیخ بهایی می‌فرماید «این بزرگوار از نظر فکر ،علم ، فقاهت، فضل، جلالت قدر، موقعیت، تألیفات خوب، سلیس و روان بودن قلم، حال این بزرگوار روشن‌تر از این است که ما درباره ایشان مطلبی بگوییم و شیخ بهایی از مهارت ویژه‌ای برخوردار بود».
آیت‌الله طبسی ابراز داشت: همچنین مرحوم تفرشی در «نقد‌الرجال» می‌فرماید «شیخ بهایی، این بزرگوار جلیل‌القدر و عظیم‌المنزله است و من برای ایشان نظیری ندیدم که کسی وجود داشته باشد که در فنون اسلامی وارد باشد».
* جایگاه علمی شیخ بهایی
وی به سخن مرحوم کرکی درباره جایگاه علمی شیخ بهایی اشاره کرد و گفت: مرحوم کرکی می‌فرماید «شیخ‌نا الامام الاعلام مولانا افضل‌المحققین اعلم المدققین و خلاصة المجتهدین؛ ایشان عالم‌ترین محقق و عصاره مجتهدین است» سپس می‌فرمایند «این بزرگوار در دوران خویش از تمام علما برتر بود و بعضی از علومی را که ایشان داشت نه علمای اهل زمان، نه علمای هم دوران و نه علمای قبل و شاید علمای بعد از او هم به این علوم دست نیافته‌اند».
استاد خارج مهدویت حوزه علمیه قم اظهار داشت: مرحوم سید علی خان مدنی شیرازی متوفای سال 1173 هجری قمری در کتاب «ثلاثه عصر» درباره شیخ بهایی بحث مشروحی دارد که می‌گوید: «علامة البشر و مجددالدین الائمه علی رأس قرن هادی عشر» شیخ بهایی در قرن 11 هجری تجدید کننده دین اهل بیت بود. سپس می‌فرماید «ریاست و مرجعیت مذهب به ایشان منتهی شد».
وی تصریح کرد: همچنین شیخ بهایی در متون مختلفی تخصص داشت و علومی را دارا بود که همه را مبهوت خود کرده بود از این رو تمایلی بسیاری داشت که اختلاف و همنشینی با حکام و سلاطین نداشته باشد تا بتواند به کارهای خویش برسد اما بالاخره موقعیت او طوری بود که نمی‌توانست به این آرزوی خود جامه عمل بپوشاند.
* شیخ بهایی تألیفات بسیاری در علوم مختلف داشت
آیت‌الله طبسی با اشاره به مهمترین آثار شیخ بهایی عنوان کرد: ایشان تألیفات زیادی در مباحث فقهی، علوم قرآنی، حدیث و اصول فقه، اعتقادی و ادبی داشت و بسیاری از آن به چاپ رسیده که می‌توان به حبل‌المتین، شرح فرائض نصیریه خواجه نصیر الدین طوسى، کشکول، مشرق الشمسین و اکسیر السعادتین، شرح رسالة فی الصوم و شرح من لا یحضره الفقیه، فوائد صمدیه، لغز القانون و وسیلة الفوز و الامان فی مدح، حاشیه بر صحیفه سجادیه، الحدیقة الهلالیه، الحدیقة الاخلاقیة، شرح دعاى صباح و مفتاح الفلاح فی عمل الیوم و اللیلة اشاره کرد.
* مورد توجه ائمه اطهار (ع) بود
استاد خارج مهدویت حوزه علمیه قم با اشاره به توجه ائمه اطهار (ع) به شیخ بهایی، خاطر نشان کرد: آقای عز‌الدین قاضی‌القضات اصفهانی نقل می‌کند که شبی خواب یکی از ائمه معصوم (ع) را می‌بیند که به من فرمود کتاب «مفتاح‌الفلاح» را نسخه‌برداری کن و به آن عمل کن. قاضی‌القضات اصفهانی می‌گوید از خواب پریدم و هرچه فکر کردم تاکنون چنین کتابی ندیده و نشنیده بودم و حتی علمای اصفهان نیز از آن خبر نداشتند.
وی ادامه داد: در آن زمان به دلیل لشکرکشی در برخی از نقاط کشور مرحوم شیخ بهایی در جبهه بود لذا وقتی شیخ بهایی بعد از مدتی به اصفهان باز می‌گردد قاضی‌القضات اصفهانی نزد او رفته و از ایشان می‌پرسد «آیا کتابی با عنوان مفتاح‌الفلاح سراغ دارید؟» و شیخ بهایی در پاسخ او گفت «بله من چنین کتابی را در سفر نوشته‌ام اما تا به حال آن را به احدی نشان نداده‌ام» و قاضی‌القضات اصفهانی می‌گوید «من امام معصوم را در خواب دیدم و ایشان فرمودند که بر عمل به این کتاب مداومت داشته باشم» که شیخ بهایی با شنیدن این مسئله بسیار گریست و کتاب را به او داد و گفت «از آن نسخه‌برداری کن».
* ندایی که شیخ قبل از رحلتش شنید
استاد خارج مهدویت حوزه علمیه قم با اشاره به برخورداری شیخ بهایی از چشم و گوش برزخی، اظهار داشت: مرحوم مجلسی بزرگ پدر علامه مجلسی می‌فرمایند «6 ماه قبل از رحلت مرحوم بهایی خود ایشان ندایی را از قبر «بابا رکن‌الدین» می‌شنود در حالی که من نزدیک شیخ بهایی بودم اما متوجه این صدا نشدم. شیخ رو به من کرد و گفت صدا را شنیدید گفتم خیر ایشان گریست و دست به دعا برداشت. بعدها که ما اصرار کردیم، شیخ بهایی گفت به من خبر دادند آماده مرگ شو و بعد از 6 ماه ایشان رحلت کرد و بنده به اتفاق تمام طلاب و فضلای اصفهان و مردم عادی که حدود 50 هزار نفر می‌شدیم به تشییع ایشان رفتیم».
وی درباره اینکه اما این ندا چه بود، گفت: این ندا تنها یک کلمه بود «شیخ در فکر خود باش» و انصافا جا دارد ما چنین شخصیت‌هایی را مطالعه کنیم و ببینیم که چه سرمایه‌هایی داریم و سپس آنها را به دیگران معرفی کنیم. در حال حاضر در جای جای اصفهان نیز آثاری درباره احیای خدمت به بشریت، کارهای خدماتی حمام و پل‌هایی که ساخته شده، همچنین هندسه حرم‌های مطهر همگی متعلق به شیخ بهایی است.
آیت‌الله طبسی در پایان یادآور شد: شیخ بهایی، شخصیت بزرگواری بود که با علم خویش به جهان بشریت خدمت کرد و گویی ایشان هم اکنون زنده است. وی در مشهد مقدس در خانه خویش به خاک سپرده شد و در حال حاضر آن خانه نیز جزو حرم مطهر علی بن موسی‌الرضا (ع) است که بدین ترتیب شیخ بهایی هم در دنیا و هم در آخرت مجاور اهل بیت (ع) قرار دارد.
Sorry. No data so far.