اخیرا شاهد مطالبی هستیم که دم از «ازدواج سفید» می‌زنند. تجزیه کلمات زیباست؛ «ازدواج» و «سپید». برای کسی که معنی ترکیبش را نداند جذاب است و یک ازدواج ساده، صمیمی و زیبا را به ذهن متبادر می‌کند و مخاطبِ ناآگاه با خواندن تیترهای پیرامون آن دچار یک تناقض می‌شود «هشدار برای رواج ازدواج سفید»!.
اما سراغ مفهوم که می‌روی دلالت بر یک رابطه نامشروع، غیرقانونی و دور ازشان یک مسلمان وایرانی با فرهنگ و آداب و رسوم دیرینه خود دارد. رابطه‌ای که نه شرع قبولش دارد و نه قانون. رابطه‌ای که اصلا ازدواج نیست و خارج از تعهدات یک ازدواج است. جالب اینجاست که برخی دم از رواج این گونه رابطه می‌زنند دور از اینکه اصلا آمار صحیح و قابل استنادی از آن داشته باشند.
به اصل کلمه که می‌‌پردازی (white marriage) معادلی برای آن در فرهنگ آکسفورد نمی‌یابی اما در فرانسه به ازدواجی «قانونی و بدون روابط جنسی» معنی شده است (A marriage without sexual relations) و این باز تعجب بیشتر را بر می‌انگیزد که معنای غربی آن کاملا متفاوت است و به ازدواجهایی دلالت دارد که با انجام مراسم قانونی برای دور زدن قانون مهاجرت یا مسائل دیگر از آن استفاده می‌شود. اما چیزی که از آن به زندگی مشترک زن و مرد به همراه روابط جنسی بدون ازدواج یاد می‌شود در فرهنگ آکسفورد «cohabitation» یعنی «همباشی» آمده است، یعنی حتی فرهنگ غرب نیز این رابطه را ازدواج نمی‌داند و «همباشی» تعریف می‌کند.
(Live together and have a sexual relationship without being married)
همچنین واژه «White wedding» به ازدواجی رسمی در کلیسا که در آن عروس لباس سفید می‌پوشد گفته می‌شود.
(A traditional church wedding at which the bride wears a formal white dress)
اما چطور شده لغت «همباشی» فرنگی به فرهنگ ایران که آمده «ازدواج سفید» نام گرفته است؟!
ریشه کلمه «ازدواج سفید» را که جستجو می‌کنی اولین بار توسط رسانه‌های بیگانه، معاند و ضد دین از آن استفاده شده و خبر از رواج آن داده‌اند و معلوم نیست از آن سر دنیا از کجا فهمیده‌اند این گونه ازدواج در ایران رواج یافته! دلیل آن نیز مشخص است؛ تابو شکنی و حرمت زدایی از جامعه و رواج و عادی سازی نوعی رابطه نامشروع و نامتناست با فرهنگ ایران. بعد از آن نیز متاسفانه رسانه‌های داخلی از روی غفلت برای اینکه از قافله عقب نمانند و به آسیب‌شناسی آن بپردازند و یا برای فروش خود یا کلیک مخاطبان خود خوراک تهیه کنند از این واژه استفاده کرده‌اند و متاسفانه برخی کار‌شناسان، روان‌شناسان و مسئولان نیز با استفاده از آن به فراگیری واژه دامن زده‌اند.
اما در این راستا چند نکته به نظر می‌رسد:
۱- استفاده از واژه «ازدواج سفید» برای زندگی مشترک زن و مرد به همراه روابط جنسی بدون ازدواج مناسب نیست و استفاده از آن ناصحیح و نامناسب و پیگیری خط رسانه‌های ضد دین به نظر می‌رسد. رخداد نامناسبی که غرب آن را «همباشی» می‌داند دلیلی ندارد از سوی کشوری مسلمان و مبادی آداب و رسوم دیرینه اجتماعی «ازدواج سفید» نام گذاری شود. باید دقت کرد اینکه رسانه‌ها گزارش و مصاحبه بگیرند و بدون آگاهی از چند و چون و مقدار آن خبر از رواج «ازدواج سفید» یا «سپید» دهند خود نوعی تبلیغ و عادی سازی این نوع رابطه نامشروع خواهد بود. رابطه‌ای که در دین، فرهنگ و اجتماع تعریف نشده و تابوست. ضمن اینکه واژه زیبای «ازدواج سفید» برای مفهوم نازیبای آن بسیار نادرست و قابل تامل است و نوعی زیبا جلوه دادن یک تابوی اجتماعی و حرام شرعی و دینی است.
۲- افزایش زندگی مجردی جوانان در شهرهای بزرگ ایران، مخصوصا تهران که در سالهای اخیر به علت مهاجرت برای تحصیل و کار و یا افزایش سن ازدواج و تمکن مالی برخی قبل از ازدواج پیش آمده، دلیل بر رواج این نوع «همباشی» نیست. همچنین ممکن است افراد بسیار معدودی که تقیدات دینی و اخلاقی ندارند به قصد ایجاد رابطه جنسی نامشروع مدت محدودی با هم زیر یک سقف باشند اما این را نمی‌توان یک نوع زندگی مشترک و «همباشی» با قواعد غربی آن نامید بلکه فقط یک رابطه نامشروع و غیر عرف است.
۳- در اینکه سالهای اخیر با تهاجم فرهنگی برخی منکرات تاحدی رشد داشته شکی نیست اما اینکه «رواج» پیدا کرده مساله‌ای نیست که با حدس و گمان یک خبرنگار یا روان‌شناس یا جامعه‌شناس به آن رسید بلکه احتیاج به آمار رسمی دارد و شایعه رواج آن نیز سر در آخور رسانه‌های بیگانه به دلایل عنوان شده دارد. حداقل شاهد این مطلب مشاهده خود اصحاب رسانه می‌تواند باشد که از این همه جوان مجرد تاکنون چند زوج را دیده‌اند که اینگونه بدون طی مراسم قانونی و عرفی و شرعی با هم زیر یک سقف شروع به زندگی مشترک کرده‌اند؟
۴- جنجال سازی برای رخداد منکراتی که در جامعه رواج نیافته و فراگیر نشده، خود نوعی اشاعه فحشا، تابو شکنی، دامن زدن و تشدید آن خواهد بود. به همین دلیل در اسلام خواسته شده از عادی سازی و بیان اینگونه مسائل مخفی و غیر علنی پرهیز شود و حتی بازگو کردن فحشای مخفی را برابر با انجام آن دانسته‌اند. در حدیثی از پیامبر اکرم (ص) آمده است: «من اذاع فاحشة کان کمبتدئ‌ها»؛ هرکسی کار زشتی را که در خفا انجام شده فاش و منتشر کند مثل این است که خود آن گناه را انجام داده است. (الکافی، ج۲، ص۳۵۶)
۵- واژه سازی برای این مسائل همت مضاعف فرهنگسرای زبان و ادب پارسی را می‌طلبد. باید توجه داشت کار اصلی این سازمان در درجه اول واژه یابی مناسب و «قابل استفاده» برای این لغات است که همراه خود بار سنگینی از تهاجم فرهنگی و تابو شکنی را نیز یدک می‌کشند.
۶- به رسانه‌هایی که قصد پرداختن به آسیب‌ها یا پیشگری از این مساله را دارند پیشنهاد می‌شود به جای استفاده از واژه نابجا و نامناسب «ازدواج سفید» از «همباشی سیاه» استفاده کنند تا در صف رواج دهندگان بیگانه و ضد دین آن قرار نگیرند.
Sorry. No data so far.