شنبه 20 سپتامبر 14 | 15:02
در حاشیه توزیع لوازم‌التحریر ایرانی اسلامی در شهرستان‌ها

روایت کم‌کاری نهادهای فرهنگی در استان‌ها

علی محمدی

بن تن، اسپایدرمن، سوپرمن، شرک، باربی و به تازگی انگری بردز پیاده‌نظام‌های یک جریان معارض فرهنگی برای شخصیت بخشی به شخصیت‌های آینده کشور هستند که مدت‌هاست بر روی دفاتر بسیاری از دانش آموزان جا بازکرده‌اند و با یکه‌تازی در بازار 40 هزار میلیارد ریالی فروش لوازم‌التحریر در دستان بیش از 10 میلیون دانش‌آموز ایرانی قرارگرفته‌اند.


لوازم التحریرتریبون مستضعفین – علی محمدی (فعال فرهنگی کرمان)

بن تن، اسپایدرمن، سوپرمن، شرک، باربی و به تازگی انگری بردز پیاده‌نظام‌های یک جریان معارض فرهنگی برای شخصیت بخشی به شخصیت‌های آینده کشور هستند که مدت‌هاست بر روی دفاتر بسیاری از دانش آموزان جا بازکرده‌اند و با یکه‌تازی در بازار 40 هزار میلیارد ریالی فروش لوازم‌التحریر در دستان بیش از 10 میلیون دانش‌آموز ایرانی قرارگرفته‌اند.

در طول سال‌های گذشته مراکز مختلفی دست به تولید لوازم‌التحریری با محتوای بومی زدند که امسال نیز در نوع و تنوع‌های گوناگون نیاز سلیقه‌های گوناگون را تأمین کرده و با رفع چالش تولید چنین محصولاتی توپ را در زمین توزیع‌کنندگان و دستگاه‌های فرهنگی انداخته‌اند.

توزیع‌کنندگان لوازم‌التحریر ایرانی و اسلامی هرچند در پایتخت قویی‌تر و منسجم‌تر از سایر نقاط کشور در کنار حمایت‌های نهادهای رسمی و دولتی در مقایسه با سایر نقاط دیگر فعالیت می‌کنند اما در بعضی استان‌ها و سایر نقاط کشور به دلیل شکاف عمیق میان نهادهای دولتی و حکومتی با بدنه فعالان جبهه‌ی فرهنگی انقلاب علی الرغم وجود ظرفیت‌های فراوان در بخش‌های مختلف دولتی استان ها توزیع لوازم‌التحریر ایرانی و اسلامی به سختی صورت می‌پذیرد.

امروز انتظار عموم مردم در شهرستان‌ها از نهادهای فرهنگی نه در آرمانی‌ترین حالت خود بلکه به تکرار فعالیت‌هایی که هم‌اکنون در تهران، قم و برخی دیگر از نقاط کشور  در حال صورت پذیرفتن است خلاصه می‌‌شود.

شهرداری؛ در شهرداری تهران بعد از «شبی در کهکشان‌ها» حالا نوبت «باز باران» فرارسیده است که در مناطق مختلف شهری با برپا کردن نمایشگاهی از تولیدکنندگان تخصصی تولید لوازم‌التحریر ایرانی و اسلامی و البته ممنوعیت فروش لوازم‌التحریر غیربومی گامی مثبت را در جهت سهولت خانواده‌ها برای تهیه لوازم‌التحریر و قرار دادن تولیدکنندگان ایرانی اسلامی در سبدهای خانواده‌ها برداشته است. متأسفانه در برخی شهرستان‌ها خلاء وجود چنین نمایشگاهی احساس می‌شود.

تبلیغات شهری که فرصتی بزرگ برای فرهنگ‌سازی و انتقال پیام با حجم مخاطب بیش از چند صد هزار نفر در نقاط مختلف شهرهاسن نیز مورد غفلت قرار می‌گیرد. مطمنا توقع آن نیست که شهرداری‌ها از برندی خاص تبلیغ کند منتها تشویق شهروندان به استفاده از تولیدات بومی حرکتی ارزنده در راستای حمایت از کار و سرمایه ایرانی است.

استانداری و شورای فرهنگ عمومی؛ استانداری قم با تشکیل کارگروهی متشکل از 18 صنف و نهاد دست به کارشده است و حتی برخی خبرها حکایت از ممنوعیت فروش لوازم‌التحریر غیر ایرانی و اسلامی در این شهر دارد و این دو نهاد به عنوان بازوی نظارتی و حاکمیتی مسئولیت سازمان‌دهی و نظارت توزیع این محصولات را در دست گرفته و ضمن تشویق و حمایت از مراکز توزیع تا آنجا پیش رفته است که حتی بر سر در تمام این مراکز تابلو متحدالشکلی برای تبلیغ و اطلاع‌رسانی این موضوع نصب‌کرده‌اند و در حالی در این استان چنین اتفاقی به وقوع می‌پیوندد که در سایر استان‌هامتأسفانه با وجود چنین فعالیت‌های مناسبی کوچک‌ترین توجه صنفی و حمایتی از سوی این دو نهاد به توزیع‌کنندگان لوازم‌التحریر در برخی استان‌های دیگر نمی‌شود.

اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ شاید کمترین توقع از این نهاد حمایت از توزیع‌کنندگان این محصولات در قالب‌های گوناگون مالی و معنوی باشد. حتی اگر قرار است به یک شناسایی کوچک و معرفی این مراکز در فضای مجازی ختم شود؛ و یا حتی ابلاغ و موظف کردن مراکز فرهنگی به عرضه و فروش این محصولات اما متأسفانه چنین اداره عریض و طویلی که متصدی و مجری سیاست‌های فرهنگی دولت و کشور در استان‌ها است چنان سرگرم  امور تفننی و رسیدگی به فعالیت فرهنگی دست چندم و بی اولویت است که مدیران این ادارات بیشتر به دنیا آن هستند تا خود را موسسه فرهنگی تلقی کند نه دستگاه مولد فرهنگی!

صداوسیما؛ هرچند رسانه ملی هر سال نسبت به سال گذشته خود حجم برنامه و حمایت‌های خود را از تولیدکنندگان این محصولات به بهانه گزارش خبری از استقبال مردمی بیشتر کرده است اما متأسفانه در شبکه‌های استانی کمترین توجه ای به این موضوع نه معرفی، بررسی و تبلیغ مراکز فروش بلکه بعضاً تنها به گزارشی خبری از استقبال مردم و وضعیت موجود اکتفا کرده‌اند.

حوزه هنری و سازمان تبلیغات اسلامی؛ نکته تعجب‌برانگیز آن است که حوزه هنری خود تولیدکننده و به عنوان یک برند معرفی می‌شود اما در برخی استان‌ها کوچک‌ترین تحرکی در جهت نقش‌آفرینی در این عرصه انجام نمی‌دهد! و یا حتی سازمان تبلیغات اسلامی که با گستره عظیمی از بدنه جامعه مذهبی ارتباط دارد هیچ‌گاه به دنبال استفاده از ظرفیت هیئت‌ها و مساجد سطح شهر برای تکمیل شبکه توزیع و پخش لوازم‌التحریر ایرانی و اسلامی نبوده است که علی الرغم تقاضای این طیف از جامعه متأسفانه تا اکنون هیچ پاسخی داده نشده است.

بسیج و انجمن اسلامی دانش‌آموزی؛ این دو نهاد برآمده از متن انقلاب که از این دو انتظار نقش‌آفرینی در گسترده بسیار جدی در کف میدان می‌رود نیز حتی دریغ از یک نمایشگاه کوچک! به جرئت می‌توان گفت بسیاری از اعضا این تشکل‌ها نیز به‌طورکلی از وجود چنین لوازم‌التحریر در شهرهای خود بی‌خبر هستند و بی‌تحرکی این نهادها حتی به‌اندازه یک پیامک کوتاه برای معرفی یک مرکز توزیع نیز ختم نشده است!

 

ثبت نظر

نام:
رایانامه: (اختیاری)

متن:

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.