باربی چادری و بازی‌های رایانه‌ای حزب‌الهی

جریان منتقد و ضد غرب ما در بهترین حالت فصلنامه «کتاب نقد» است. کتاب نقد، نام فصلنامه ای است که در دوران اصلاحات منتشر می شد و بسیار هم برای جریان منتقد قدرت مفید و موثر بود. «کتاب نقدم» موضوع محور، منتشر می شد.

«فمینیسم»، «پلورالیزم»، «تسامح و تساهل»و «هرمنوتیک»و موضوعاتی از این دست که بسیار کارگشا بود و پاسخی بود به شبهات آن زمان. ماموریت «کتاب نقد» شبهه زدایی بود. شبهه زدایی ناگزیر انفعال بود. پاسخ به شبهاتی که دیگران ساخته بودند. هر روز یک شبهه و هر روز یک شماره جدید فصلنامه. اما گرفتاری زمانی آغاز شد که این سبک فعالیت علمی وسیاسی و رسانه ای به سرعت همه گیر شد.

همه و همه کتاب نقد بودند. زمین بازی را کسی دیگه ای می ساخت و بقیه در این زمین بازی می کردند. عده ای عمر سیاسی و جوانی شان به سبک کتاب نقد گذشت؛ آدم هائی به غایت تاثیر پذیر و منفعل.هیچگاه میدان دار نبودند. هیچ گاه جریان ساز نشدند. هیچ گاه بازی ساز نبودند و همواره دنباله رو جریان مخالف بودند. در بهترین حالت و در بالاترین سطح، پاسخ های دندان شکن می دادند و نه بیشتر. چنین جریانی وقتی به قدرت برسد نیز حرفی برای گفتن ندارد و در برخی موارد راهی می رود که گذشتگان رفتند چون محکوم به جبر روزگار و سلطه مشهورات زمانه هستند.

جریان مذهبی و متدین جامعه ما باید از لاک انفعال خارج شود. سبک کتاب نقد در بهترین حالت یک مدافع قوی است و نه یک بازی ساز و مهاجم مقتدر. نمونه این رفتار انفعالی را خیلی جاها می توان دید. از موسیقی و هنر و سینما گرفته تا اقتصاد و سیاست و غیره.

با موسیقی پاپ و به سبک پینگ فلوید، شعر مذهبی می خواند. به سبک فیلم فارسی برای دفاع مقدس فیلم می سازد. به مدل روزنامه های زرد، از سبک زندگی دینی می گوید. سر عروسک باربی چادر سر می کنند. در سیاست هم همه هنرش در«دیگه چه خبر» و «خبر ویژه» و غیره برای پاسخ به شبهات جریان منتقد است.

نمونه دردناک تر در رفتار انفعالی را می توان در بازی های رایانه ای دید. این روزها همه از آثار مخرب بازی های رایانه ای می گویند. نگرانی شان هم حق است. تشویش ذهن کودک و از بین بردن خلاقیت و ابتذال و تخریب روحیه کتاب خوانی و ایجاد دلهره و استرس و اضطراب و غیره.

اما برخورد انفعالی با این بازی های کودکانه نیز جالب است. این روزها بازی های رایانه ای زیادی تولید شده است که بجای یک خانم با لباس مبتذل، یک بسیجی با سربند و چفیه وارد می شود، که بجای جیغ و داد، الله اکبر می گوید و دشمن اش نیز بجای غول و دزد و قاتل و غیره، گنهکارانی شبیه اصحاب فتنه اند. با همان میزان خشونت و همان میزان هیجان و غیره.

چندی پیش رهبر انقلاب در دیدار با اعضای شورای انقلاب فرهنگی درباره بازی های کودکان توصیه هائی داشتند. جالب است؛ توصیه های بالاترین سطح مدیریت حکومتی به نخبگان عالی تدوین فرهنگ کلان در کشور درباره بازی های کودکان. توصیه های ایشان تامل برانگیز است. ایشان بعد از تذکر و اظهار نگرانی از شیوع بازی های رایانه ای تاکید می کنند بروید لی لی و گرگم به هوا و الک و دولک و ورزش های باستانی را ترویج کنید.

حرف این است که باید زمین بازی را عوض کرد و از لاک دفاعی خارج شد. انفعال در بهترین حالت یک تقلید گر حرفه ای است.