روز یکشنبه 27 مهر 1393مصادف است با 24 ذی الحجه که در تقویم اسلامی به روز مباهله نامگذاری شده است.
در اغلب کتاب‌های دینی و تاریخی، روز بیست و چهارم ذی‌الحجه روز مباهله نام دارد.البته در برخی کتاب‌ها نیز روز بیست و پنجم را روز مباهله گفته‌اند.
ماجرای روز مباهله از 51 طریق روایت شده است و شیعه و سنی متفقند که پیامبر اکرم (ص)، حضرت علی، حضرت فاطمه، حضرت امام حسن و حضرت امام حسین – علیهم السلام-را با خود به میعادگاه برد و مسیحیان نیز وقتی دیدند وی به قدری مطمئن است که تنها نزدیکترین خویشانش را با خود آورده، بیمناک شدند و پذیرفتند که جزیه بپردازند.
معنای لغوی کلمه مباهله:
مباهله از ریشه بهل و بر وزن مُفاعِلَة است. این کلمه از نظر لغت سه معنا دارد: 1- رها نمودن و به خود وا گذاشتن؛ 2- دعایى که همراه با تضرع و اصرار باشد؛ 3- کم بودن آب. از این جهت، مباهله با معناى اول سازگار است و از آن جهت که مباهله دعایى معمولى نیست، بلکه همراه باتضرع و اصرار است، با معنى دوم هماهنگ است.
علامه طباطبایی می‌گوید:
رسول خدا در مقام امتثال این فرمان از «انفسنا» به غیر از علی و از «نسائنا» بجز فاطمه سلام‌اللّه‌علیها و از «ابنائنا» بجز حسنین (ع) را نیاورد، معلوم می‌شود برای کلمه اول بجز علی و برای کلمه دوم بجز فاطمه سلام‌اللّه‌علیها و از سوم بجز حسنین (ع) مصداق نیافت و کأنه منظور از «ابناء» و «نساء» و «انفس» همان اهل بیت رسول خدا بوده، هم‌چنان‌که در بعضی روایات به این معنا تصریح شده، بعد از آنکه رسول خدا نام‌بردگان را با خود آورد عرضه داشت: «بارالها اینان‌اند اهل بیت من»، چون این عبارت می‌فهماند پروردگارا من به‌جز اینان کسی را نیافتم تا برای مباهله دعوت کنم.»
در زیر تصویری زیبا پیرامون روز مباهله که به ابتکار مدیریت امور فرهنگی حوزه نمایندگی ولی فقیه در وزارت جهاد کشاورزی طراحی شده است از نظرتان می گذرد:
Sorry. No data so far.