۱-مهم ترین نکته ای که باید از آن به عنوان رمز تفاوت انقلاب اسلامی با سایر الگو های مشابه نام برد، استفاده جدی از ظرفیت مردمی برای حل مسائل کشور در چارچوب نظام انگیزه‌های الهی است. در این نظام الهی، نگاه خدامحور در عرصه فعالیت های اجتماعی جایگزین نگاه فردمحور و سودمحور می شود و این تغییر به خودیِ خود، تاثیر شگرفی در اداره کشور می‌گذارد. براساس همین چارچوب بود که حضرت امام(ره) نهادهایی انقلابی چون سپاه پاسداران، جهاد سازندگی و نهضت سواد آموزی را تاسیس کرد.
این نهاد ها باوجود نظام‌مندبودن، دچار ساختار بروکراسی اداری نشده بودند. همچنین، این مدل دارای دو ویژگی بسیار مهم بود:
الف. حداکثر تلاش مجاهدانه و خالصانه افراد برای بهبود اوضاع؛
ب. به‌حداقل‌رساندن هزینه و افزایش بهره‌وری.
این تفاوت ها منجر به ایجاد یک نظام اداری فعال و پویا می شد که افراد، در آن براساس الگوی تکلیف‌محوری عمل می کردند.
٢. نکته مهمی که می توان در نهضت سوادآموزی بر آن تاکید کرد و یکی از دغدغه های حضرت امام نیز بود، محرومیت زدایی از مناطق محروم کشور بود. در این طرح، دو مسئله مدنظر بود: الف. داشتن سواد به عنوان یک پیش‌نیاز جدی برای حل مسائل روزمره؛ ب. ایجاد فضا برای رشد افراد و ارتقای آن ها به‌گونه‌ای که مناطق محروم نیز افراد تحصیل کرده و نخبه ای داشته باشد. براین‌اساس بود که نهضت سواد آموزی برای ازبین‌بردن بی سوادی در مناطق محروم تشکیل شد.
٣. اگر بخواهیم از لحاظ منطق سیاست گذاری نگاه کنیم، آن مدل کاری که حضرت امام در قالب نهادهای انقلابی تعریف کردند، بسیار متفاوت از نظام بروکراسی عمومی است که امروزه در اداره‌های ما رایج است. در این مدل، تلاش مجاهدانه، هم به نوعی منجربه رشد تک‌تک افراد جامعه می‌شود و هم تلاش و پشتکار، به عنوان عنصری کلیدی در نظام اداری ما تقویت می‌شود. ازهمه‌مهم تر، اینکه همه این موارد، در بستر نظام انگیزشی الهی رخ می دهد؛ یعنی فرد هرگونه خدمتی را تنها برای رضای الهی انجام می دهد و این، خود باعث رواج فرهنگ توحیدی و اسلامی در جامعه می شود.
٤. نفس این نوع اقدام‌ها، باعث اعتماد مردم به نظام جمهوری اسلامی می شود. مصداق این امر نیز به نیکی یادکردن مردم از خدمات جهاد سازندگی و سایر نهادهای انقلابی است که در ابتدای انقلاب از آن‌ها بهره برده اند؛ به این‌دلیل، رضایت اجتماعی مردم از نظام را نیز می‌توان در سطح بالایی قرار داد.
٥. بسیاری از مسائل امروز را نیز می توان براساس همین الگوی تشکیلاتی‌دینی حل کرد. امروز نیز امکان پیاده‌کردن این الگو در تمام عرصه های اداری کشور وجود دارد و ما می توانیم از این ظرفیت و به‌ویژه از ظرفیت نسل جوان در قالب این الگو به خوبی استفاده کنیم؛ بااین‌تفاوت که امروز تجربیات نیروهای انقلابی نسبت‌به آن زمان، بسیار بیشتر شده و امکان برنامه ریزی تشکیلاتی برای سازماندهی کارها نیز افزایش یافته است. اگر دراین‌زمینه، به طور جدی اقدام کنیم، می توانیم با استفاده از این ظرفیت، بسیاری از مشکلات خود را در عرصه اقتصاد و فرهنگ نیز حل کنیم.
Sorry. No data so far.