عباس رافعی گفت: «فصل فراموشی فریبا» روایت کننده بخشی از مشکلات اجتماعی زنان است و به هیچ عنوان سیاه نمایی نیست اما نگاه حاکم بر سینمای کشور ما نگاهی مردانه است.
عصر دوشنبه ( بیست و دوم دی ماه )،ششمین جلسه باشگاه فیلم گلستان در فرهنگسرای گلستان با نقد و بررسی فیلم « فصل فراموشی فریبا» ساخته عباس رافعی برگزار شد.
در این جلسه محمدرضا لطفی «مجری و منتقد»، عباس رافعی «کارگردان» علی اصغری «نویسنده» و ژیلا آل رشاد«بازیگر» حضور داشتند.
مخاطب در حسرت اوج گیری قصه
محمدرضا لطفی در ابتدای این جلسه با اشاره به موضوع که اکران محدود این فیلم گفت: شرایط اکران «فصل فراموشی فریبا» در واقع یک نوع توقیف محترمانه فیلم است. این فیلم به سراغ یک سوژه خوب اجتماعی رفته و سعی کرده بی‌پروا به مسائل و مشکلات زنان بپردازد و در این مورد کمترین خودسانسوری را داشته است اما مشکل «فصل فراموشی فریبا» در پرداخت قصه و اوج گیری آن است. چرا که فیلم از دقیقه بیست به پایان می‌رسد و از آن دقیقه به بعد تکرار و کلیشه قصه فیلم را پیش می‌بردو مخاطب که منتظر اوج گرفتن قصه است ناکام می‌ماند.
عباس رافعی :فیلم ما توقیف نرم شد
در ادامه این نشست عباسی رافعی در پاسخ به سوال مجری برنامه مبنی بر نحوه اکران فیلم « فصل فراموشی فریبا» اظهار داشت: همان‌طور که به درستی اشاره داشتید این فیلم دچار نوعی توقیف نرم و یا محترمانه شده است. اختصاص تنها چهار سینما برای یک فیلم، در شرایط کنونی فرق چندانی با توقیف آن اثر ندارد هر چند که ما از روند فروش فیلم با شرایط موجود ناراضی نبسیتیم. این فیلم در جشنواره فیلم فجر مورد استقبال منتقدین و مردم قرار گرفت و به دلیل نگاه متفاوتی که به مشکلات زنان داشت به نوعی مورد تحسین واقع شد اما متاسفانه در زمان اکران برخی از دوستان تصمیم گیرنده حس کردند فیلم ما نگاهی سیاه به مشکلات و مسائل اجتماعی دارد. در حالی که ما تنها روایت کننده بخشی از مشکلات اجتماعی قشری از زنان جامعه بودیم و به هیچ عنوان نیت‌مان سیاه نمایی نبود.متاسفانه نگاه حاکم بر سینمای کشور ما نگاهی مردانه است و به همین جهت اتخاذ چنین تصمیم‌گیری‌هایی دور از ذهن به نظر نمی‌رسد.
علی اصغری:برای نگارش این فیلم مصدا ق عینی داشتم
علی اصغری فیلمنامه نویس در ادامه جلسه پیرامون علت نگارش فیلمنامه گفت:فیلمنامه «فصل فراموشی» در واقع تکمیل شده یک اپیزود از فیلم سینمایی بود که سال‌ها پیش مشغول نگارش فیلمنامه آن بودم. زمانی که اپیزود اول را نوشتم به قدری به نظرم جذاب آمد که حس کردم قایلیت تیدبل شدن به یک اثر نود دقیقه‌ای را دارد. وقتی نگارش فیلمنامه به پایان رسید حس کردم بهترین کسی که می‌تواند این اثر را بسازد عباس رافعی است چرا که او هیمشه دغدغه ساخت کارهای اجتماعی را دارد. در طول کار هم بارها فیلمنامه را مورد بازنویسی قرار دادیم تا نتیجه کار به ذهنیت من و ایشان نزدیک شود. خط قصه کلی فیلم را هم از سرنوشت یک زوج واقعی گرفتم.
ژیلا آل رشاد:به موفقیت فیلم خوشبین بودم
مرجان سپهری بازیگر در پاسخ به این سوال که چطور در این فیلم حضور پیدا کرد گفت: همواره دغدغه بازی در کارهای زن محور با تم اجتماعی را داشتم و زمانی که پیشنهاد بازی در این اثر از سوی دفتر آقای رافعی شد از بازی در آن استقبال کردم، چرا که بر این باور بودم، این فیلم به دلیل سوژه متفاوتی که دارد می‌تواند به یک کار تاثیر گذار بدل شود. زمانی که بازی در این نقش را پذیرفتم به آقای رافعی پیشنهاد دادم برای باور پذیر شدن این نقش به آن لهجه ترکی اضافه کنم که خوشبختانه ایشان پذیرفتند.
عباس رافعی: ساره بیات بهترین گزینه بود
کارگردان فیلم «تراژدی» در پایان در مورد نحوه انتخاب بازیگرانش گفت: برای انتخاب نقش فریبا دچار نوعی وسواس شده بودم و دوست داشتم بازیگری را انتخاب کنم که در عین توانا بودن چندان چهره نباشد. پیشنهاد نویسنده فیلمنامه علی اصغری برای بازیگر نقش فریبا، مهتاب کرامتی بود ولی من فکر کردم چهره شیک و شناخته شده ایشان مانع از آن می‌شود که ما یک فیلم شهری را بتوانیم با ایشان بسازیم به همین خاطر به سراغ ساره بیات رفتیم . ایشان از نظر من بهترین گزینه برای ایفای این نقش بودند.چرا که به کمک گریم به چهره زن درد کشیده‌ای که مد نظر ما بود بسیار نزدیک شدند و از سوی دیگر مردم در سطح شهر با این ظاهر ایشان را نمی‌شناختند و ما می‌توانستیم با خیال راحت سکانس‌های اصلی‌مان را که بیشتر در شهر می‌گذشت را ضبط کنیم. در مورد امین زندگانی هم باید بگویم که ما دست به نوعی ساختارشکنی زدیم و به نوعی ایشان را از اسب به پایین آوردیم چرا که زندگانی معمولا در فیلم‌های تاریخی ایفاگر نقشای متفاوت است و در فیلم ما در نقش بدمن ظاهر شد. و انصاف هم از پس ایفای این نقش به خوبی برآمد.
در پایان این مراسم با اهدای لوح تقدیر و هدایا از عوامل فیلم «تراژدی» تقدیر شد.
Sorry. No data so far.