با وجود گذشت یک دهه از ترور نخست‌وزیر محبوب لبنان، هنوز ابهامات فراوانی درباره نحوه این جنایت وجود دارد؛ جنایتی که آب صاف “عروس خاورمیانه” را آنقدر گل‌‌آلود کرد که برای ماهیگیری غربی‌ها آماده شود.
سال ۲۰۰۵ میلادی برای تاریخ لبنان سالی فراموش نشدنی است. در ۱۴ فوریه سال ۲۰۰۵ در ساعت ۱۰ صبح انفجاری مهیب در مرکز بیروت به کشته شدن رفیق حریری نخست وزیر اسبق لبنان انجامید. حجم انفجار به حدی بود که گودالی پنج متری در محل انفجار تشکیل شد و برخی اتومبیل ها در این حادثه از شدت انفجار به دریا پرتاب شدند.
رفیق حریری و خانواده وی یکی از ارکان اساسی جریان سیاسی لبنان به شمار میرفتند و در آن زمان حزب المستقبل، نماینده مردم اهل سنت لبنان به شمار می‌رفت و بسیار محبوبیت داشت. رفیق حریری در چهار دوره نخست وزیری خود مسئولیت پنج کابینه را بر عهده داشتٰ وی پس از جنگ اسرائیل و حزب الله و آزادسازی جنوب لبنان اقدامات زیادی را برای بازسازی شهرهای لبنان انجام داد. رفیق حریری همواره با حزب الله به عنوان یک شریک استراتژیک در کشور برخورد می‌کرد و اعتقاد داشت که سید حسن نصرالله فرزند خود “هادی نصرالله” را برای لبنان فدا کرده است و همواره به دنبال احترام متقابل با حزب الله بود.
نگرانی غرب از ایجاد وحدت در لبنان
پیروزی حزب الله در جنگ سال ۲۰۰۰ میلادی جایگاه مقاومت را نه تنها برای رفیق حریری بلکه برای تمام لبنانیان و ملت های عربی و مسلمانٰ مقدس کرد.
کشورهای غربی مانند فرانسه، انگلیس، آمریکا و اسرائیل که از ۱۵ سال جنگ داخلی لبنان و درگیری های فرقه ای میان اهل تسنن و شیعیان و از سوی دیگر مسلمانان و مسیحیان بیشترین استفاده را کرده و توانسته بودند امنیت اسرائیل و همچنین پیشروی این رژیم در خاک لبنان را تضمین کنند، از تقارب به وجود آمده میان رفیق حریری و حزب الله و توافقنامه استراتژیک حزب الله با احزاب مسیحی نگران بودند.
پس از ترور رفیق حریری، دو دستگی در میان مردم و جریان های سیاسی لبنان بسیار شدت یافت، گروه های سیاسی که توسط آمریکا و فرانسه حمایت می شدند؛ بلافاصله سوریه و ارتش این کشور را متهم به دست داشتن در این انفجار کردند و مدعی شدند که سوریه در پاسخ به اخراج ارتش خود از لبنان در زمان رفیق حریری، وی را ترور کرده است. پس از تشکیل دادگاه بین المللی ترور رفیق حریری که برخی از محافل سیاسی لبنانی آن را “دادگاهی تحمیلی از سوی غرب و به خصوص آمریکا برای باز گذاشتن راه جاسوسی در لبنان به اسم تحقیق درباره ترور رفیق حریری می دانند” تشکیل شد و پس از گذشت سه ماه از تحقیقات، این دادگاه مدعی شد که یکی از عوامل ترور رفیق حریری شهادت داده است که پنج عضو وابسته به حزب الله لبنان عاملان این حمله هستند و دادگاه از حزب الله خواست تا این پنج نفر را به دادگاه بین المللی تحویل دهد. حزب الله با رد ادعای دادگاه بین المللی هرگونه ادعا علیه مقاومت را تلاش غرب برای ایجاد جنگ داخلی جدید در لبنان دانست و اعلام کرد؛ دادگاه بین المللی به ابزاری برای قدرت های غربی به منظور فشار بر حزب الله تبدیل شده است.
جنگ ۳۳ روزه
کمتر از یک سال بعد، اسرائیل در پی ربوده شدن نظامیان خود توسط حزب الله در مرز سرزمین های اشغالی، حملات سنگین خود علیه جنوب لبنان و ضاحیه بیروت آغاز کرد و جالبترین نکته در جنگ ۳۳ روزه سال ۲۰۰۶ میلادی این است که اسرائیل هیچ منطقه‌ای در لبنان را به جز مناطق محل سکونت شیعیان هدف قرار نداد و حتی برخی از مردم لبنان برای تماشای تخریب حملات اسرائیل به ضاحیه در خیابان های اطراف آن حاضر می شدند.
بسیاری از تحلیلگران لبنانی اقدام رژیم صهیونیستی را در سال ۲۰۰۶ بخشی از پازل آماده سازی جنگ داخلی جدید در لبنان می دانستند و اعلام کردند اسرائیل با هدف قرار دادن مناطق شیعه نشین سعی در ایجاد تفرقه در میان مردم لبنان داشت. پس از جنگ ۳۳ روزه گروه ۱۴ مارس که رهبری آن را جریان المستقبل به ریاست سعد الحریری بر عهده داشت؛ مدعی شد حزب الله با اقدامات خود لبنان را در خطر قرار داده و باید سلاح خود را تحویل ارتش لبنان بدهد.
موضوع کنار گذاشتن سلاح مقاومت، لزوم برچیده شدن شبکه اتصالات مقاومت که در جریان جنگ ۳۳ روزه برگ برنده حزب الله در برابر اسرائیل بود و ده‌ها مورد دیگر که در سالهای بعد ترور رفیق حریری توسط سیاسیون وابسته به وی علیه جریان مقاومت و کشورهای حامی آن مطرح شد، نه تنها باعث تفرقه در جامعه شد بلکه لبنان را که روزی به دلیل مجاهدت های حزب الله و حمایت های رفیق حریری به یکی از امنترین کشورهای هم مرز رژیم صهیونیستی تبدیل شده بود؛ به کشوری ناتوان در حمایت از مرزهای خود تبدیل کرده و امروز شاهد هستیم که تروریست های سوری بدون هیچ مانعی در مرزهای سوریه و لبنان تحرک دارند. از سوی دیگر اقدامات جریان المستقبل پس از ترور رفیق حریری باعث شد که اهل سنت در لبنان، این جریان را حزبی ناتوان در حمایت از منافع آنان به شمار آورد و از گروه های تروریستی مانند جریان سلفی “احمد الاسیر” و گروه هایی مانند داعش و جبهه النصره حمایت کنند.
حمایت حزب الله از رفیق حریری
با وجود همه حملاتی که علیه حزب الله در طول سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۴ انجام شد، این جریان بدون هیچ چشم داشتی از تمام گروه های لبنانی حمایت کرده و حتی در زمانی که گروه های مخالف وی تهدید به استعفا از دولت کردند برای به دست آوردن دل آنان اقداماتی را انجام داد که در برخی موارد به ضرر این جریان بود و همواره با ستایش از اقدامات رفیق حریری در ایجاد وحدت میان گروه های سیاسی بر ضرورت بازگشت به آن زمان به منظور حفاظت از امنیت و استقلال لبنان تأکید داشته است و سید حسن نصرالله بارها در سخنرانی خود درباره لزوم یافتن و محاکمه عاملان ترور رفیق حریری تأکید کرده و همواره وی را شهید راه لبنان خطاب کرده است.
Sorry. No data so far.