شهروندان ایتالیایی، دیگر توان فرصت دادن به مقامات دولتی خود و اروپا را در خصوص آزمایش سیاستهای ریاضتی ندارند.
درست در شرایطی که مقامات اروپایی هنوز قادر به هضم تحولات جاری در یونان و پیروزی حزب سیریزا نیستند، شنیده شدن دوباره طنین اعتراض شهروندان ایتالیایی نسبت به اصلاحات ریاضتی دردسر دیگری برای اروپای واحد به وجود آورده است. در سال 2014 میلادی، نشانه های بحران اقتصادی در ایتالیا پررنگ تر شد.
حتی تولید ناخالص داخلی ایتالیا در سال 2014 و در مقایسه با سال 2013 میلادی به میزان سه دهم درصد کاهش یافت. همین مسئله سبب شد تا شهروندان ایتالیایی ، نسبت به ناکارآمدی سیاستهای ریاضتی در کشور خود اطمینان یابند. در همان سال 2014 میلادی،بسیاری از تحلیلگران معتقد بودند که ” رم” در سال 2015 میلادی، به یکی از اصلی ترین کانونهای بحران اقتصادی در اروپا تبدیل خواهد شد. ایتالیا در سالهای قبل نیز سابقه اعتراض گسترده علیه سیاستهای ریاضتی را داشته است. با این حال به نظر می رسد این بار ماجرا نسبت به گذشته بسیار جدی تر خواهد بود! آمارهای رسمی نشان می دهد که بحران اقتصادی از سال 2009 میلادی تا کنون منجر به افزایش 2 میلیو نفر بیکار در ایتالیا شده است. همچنین نرخ بیکاری جوانان ایتالیایی به 40 درصد رسیده است. این خود به معنای وقوع فاجعه ای اقتصادی در ایتالیاست.
شهروندان ایتالیایی، دیگر توان فرصت دادن به مقامات دولتی خود و اروپا را در خصوص آزمایش سیاستهای ریاضتی ندارند. این مسئله سبب شده است تا دو حزب راست میانه و چپ میانه که هر دوی آنها مجری سیاستهای ریاضتی در اروپای واحد هستند نتوانند در راس قدرت ماندگار بمانند. جا به جا شدن قدرت میان سیاستمداران مختلف در ایتالیا نشان دهنده پیوستگی بحرانهای اقتصادی و سیاسی در رم و پیچیدگی شرایط موجود در این کشور است.
تظاهرات اخیر ده‌ها هزار نفر از شهروندان ایتالیایی در رم و علیه سیاستهای ریاضتی، در ابعاد مختلفی قابل توجه بود. در این تظاهرات، شهروندان ایتالیایی، سیاست های ریاضتی اتحادیه اروپا را مولفه و عامل اصلی گسترش بیکاری در کشور خود و دیگر کشورهای اروپایی دانستند.ابراز همبستگی تظاهرکنندگان ایتالیایی با یونانی ها و تحسین اقدام آنها در انتخاب حزب سیریزا، نکته دیگری بود که از سوی رصد گران مسائل اروپای واحد مورد توجه قرار گرفته است.این موضوع نشان می دهد که جریانهای ضد ریاضتی در اروپای واحد در حال اتحاد با یکدیگر هستند. بدون شک این اتحاد پیام خوبی برای طرفداران بقای یورو نخواهد داشت.
تظاهرات ایتالیایی ها طی 6 سال اخیر، بیشتر با نوعی درخواست آرام از دولت مبنی بر کنار گذاشتن سیاستهای ریاضتی همراه بوده است اما در تظاهراتهای جدید، نوعی خشم مزمن نسبت به اتحادیه اروپا و منطقه یورو در میان معترضین ایتالیایی قابل مشاهده است. همچنین در تظاهراتهای صورت گرفته در ایتالیا، جوانان این کشور که از جمله قربانیان بحران اقتصادی اروپا محسوب می شوند نقش فعال تری ایفا می کنند. در این میان، برخی از شهروندان ایتالیایی که به دولت رم در خصوص ادامه اجرای سیاستهای ریاضتی در سال 2014 میلادی( با هدف تقویت شاخصه های رشد اقتصادی در ایتالیا) فرصت داده بودند، نسبت به این فرصت دهی پشیمان هستند.
در این میان، آمار و ارقام منتشر شده در خصوص اوضاع نا به سامان اقتصادی در ایتالیا، بیش از هر زمان دیگری با شهروندان این کشور سخن می گویند. مرکز ملی آمار در ایتالیا اذعان کرده است که طی سه ماهه چهارم سال 2014 میلادی، ایتالیا شاهد رشد صفر درصدی بوده است. همچنین اوضاع کودکان و جوانان در ایتالیا بحرانی بوده و شاخصه های فقر در میان آنها و خانواده هایشان افزایش یافته است. در چنین شرایطی، ادامه اجرای سیاستهای ریاضتی در ایتالیا دیگر قابل دفاع نیست. از سوی دیگر، اعمال سیاستهای ریاضتی در ایتالیا، عملا فایده ای به حال سرمایه گذاری خارجی این کشور نیز نداشته است زیرا بحران بدهی های رم عملا مانع از این سرمایه گذاری و حتی سرمایه پذیری می شود. برخی سران ایتالیایی، به شهروندان کشورشان وعده داده بودند که پس از سال 2012 میلادی، اوضاع اقتصادی در ایتالیا رو به بهبود خواهد رفت اما در سال 2014 میلادی، تولید ناخالص داخلی در ایتالیا برای سومین سال متوالی کاهش یافته است.
به نظر می رسد آمارهای فوق به اندازه کافی دلایل خشم شهروندان ایتالیایی نسبت به وضعیت مجود را توجیه کند! پس از پیروزی حزب سیریزا در یونان، این خشم و نارضایتی در میان شهروندان سایر کشورهای عضو منطقه یورو( که اکثرا نسبت به اجرای سیاستهای ریاضتی ناراضی هستند) گسترش یافته است. در این میان ایتالیا به سبب درگیری جدی و مزمن با بحران اقتصادی بیش از دیگر کشورهای قدرتمند اروپایی در معرض خروج از منطقه یورو قرار دارد. اگرچه از ایتالیا به عنوان سومین قدرت منطقه یورو نام برده می شود، اما امروزه شهروندان این کشور نسبت به شنیدن نام منطقه یورو و واحد پول اروپایی حس خوبی ندارند.گسترش اعتراضات عمومی و اعتصابهای فلج کننده در ایتالیا، به نگرانی تازه سران منطقه یورو، آن هم در اوج منازعات موجود حول تحولات یونان تبدیل شده است. به نظر می رسد تا به فعلیت رسیدن این نگرانی سران اروپایی، فاصله زمانی زیادی باقی نمانده باشد.
Sorry. No data so far.