حضور هیأت فرانسوی در دمشق و دیدار با رئیس جمهوری این کشور نشان میدهد که زمان بازگشت اروپاییها به سوریه برای حل بسیاری از مشکلات موجود در عرصه بین المللی فرا رسیده است.
«بشاراسد»، رئیس جمهوری سوریه از هیأتی فرانسوی در دمشق استقبال کرد که در بین اعضای آن نمایندگانی از حزب سوسیالیست حاکم نیز مشاهده شد.
این هیأت درحالی راهی سوریه شد که پاریس اعلام کرد، از حضور این هیأت در دمشق بیاطلاع بوده و در این خصوص هیچ هماهنگی با دولت فرانسه انجام نشده و بیانیه منتشر شده از سوی وزارت خارجه فرانسه تاکید میکند که پاریس تبعات این سفر را برعهده نمیگیرد و نتایج آن را به رسمیت نمیشناسد.
اولا و پیش از هر چیز، در عرف دیپلماتیک برای چنین سفرهایی دستکم چند روز قبل تدارکاتی صورت میگیرد و ممکن نیست، چنین سفرهایی بدون اطلاع دولتها و نهادهای حکومتی صورت گیرد و در این بین اگر دولت فرانسه از این هیأت تبری جسته، باید از پارلمان کشور خود تبری بجوید که به آن هشدارهای لازم را نداده و یا آن را از این اقدام منع نکرده و یا تبری خود را پیش از آغاز سفر هیأت و دیدار آن اعلام نکرده است.
دوم آنکه آنچه از سفر این هیأت فرانسوی میتوان برداشت کرد، اینکه اعضای هیأت در بازگشت به پاریس بدون شک از استقبال و خوشآمد گویی دمشق و مواضع بشار اسد سخن خواهند گفت.
رابطه بین سوریه و فرانسه اگرچه در دوره ریاست جمهوری «ژاک شیراک» شاهد بهبودی بود، اما در همان دوره این ماه عسل به پایان رسید و اگرچه روابط دمشق و پاریس چندان خوشایند نشان نمیدهد، با این حال دربهای دیپلماسی سوریه به روی همه باز است و با تمام طرفهایی که خواهان مبارزه جدی با تروریسم هستند، تعامل مثبت دارد، چون دمشق به خوبی میداند، بازگشت تروریستهای اروپایی به کشورهایشان چقدر برای این حکومتها نگران کننده است و به همین دلیل این کشورها به دنبال هماهنگیهای امنیتی هرچه بیشتر با دمشق هستند و دمشق در این راه قصد پنهان کاری یا ارائه اطلاعات زیر میزی را ندارد.
سفر نمایندگان پارلمان فرانسه به سوریه دارای بار رسانهای و تبلیغاتی بسیاری پاریس است، چون تا حدود زیادی افشا کننده پشت پرده سیاستهای دولت این کشور است و در این بین اگر پاریس خود را از این هیأت مبرا میکند، به این دلیل است که تلاش دارد، شرکای غربیاش و بطور مشخص آمریکا درنیابند که تلاش دارد، باب روابط خود با دمشق را در زمینه مبارزه با تروریستهای فرانسوی چه آنها که در سوریه بسر میبرند و چه خارج آن بگشاید، چون برکسی پوشیده نیست که دمشق دارای چه میزان اطلاعات گسترده در این امر پس از سالها مبارزه با گروههای تروریستی از جمله داعش و غیره داعش است.
فرانسه کشوری است که خاطرهای ناخوشایند و دردناک از تروریسم دارد و آنچه در حمله به نشریه «شارلی ابدو» و تبعات این حمله رخ داد، فرانسویها را به شدت نگران میکند و در محاسبات انتخاباتی اروپاییها، راضی کردن افکار عمومی داخلی موضوع بسیار مهمی است که حزب سوسیالیست حاکم بر فرانسه نمیتواند، آن را نادیده بگیرد، بخصوص اگر این حزب قصد ادامه بقا بر مسند قدرت را داشته باشد.
به همین دلی باید حزب حاکم بر فرانسه دربهای دمشق را بکوبد و هماهنگیهای لازم برای مبارزه با تروریسم که امروزه به آن نیاز مبرم دارد، را با سوریه انجام دهد.
اما سوال این است که در برابر این هماهنگیها، دمشق از پاریس چه چیز طلب خواهد کرد؟
آنچه سوریه هم اکنون درپی آن است، صداقت و راستی طرفهای بین المللی در تعاملاشان با دمشق و حمایت از روند سیاسی است که قرار است، درباره بحران سوریه با هدف دستیابی به راه حل سیاسی برای بحران این کشور آغاز شود و در این بین اگر دمشق موافقت خود با طرح «استفان دی مستورا»، فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه را اعلام کرده، به این دلیل است که نیازمند کنار نهادن دوگانگی معیاری از سوی غرب در تعامل با پرونده تروریسم و جدیت در اجرای توافقنامهها و قطعنامههای بین المللی و سرانجام تصمینهای واقعی از سوی کشورهای حامی تروریسم جهت اجرای طرح دی مستورا مبنی بر توقف درگیریها و آتشبس در حلب است.
و سرانجام اینکه فرانسویها باید اطلاعات امنیتی مورد نیازشان را در خصوص این پرونده بسیار مهم از دمشق خریداری کنند، حال قیمت آن هرآنچه که میخواهد باشد و رهبران سوریه در صورت عدم موافقت همتایان فرانسوی خود جهت پرداخت بهای مورد نظر چیزی برای از دست دادن ندارند و بر کسی پوشیده نیست، آنچه دمشق از پاریس طلب کرده، بازگشت روابط دیپلماتیک با غرب و هماهنگی امنیتی غرب با دمشق است که بهایی عادلانه است.
اما غرب به خوبی میداند که در صورت دادن چنین بهایی باید پس از آن نظام سوریه را در درجه اول به رسمیت بشناسد که در رئیس جمهوری آن یعنی بشار اسد نمود پیدا میکند که امر چندان دشواری نیست و اینکه درب تغییر و تحولات به روس فرانسه از بعد مبارزه با تروریسم باز است، تروریسمی که تاکنون بسیاری از شهروندان فرانسوی را بدست گروههای تروریستی به کشتن داده است.
همچنین منافع اقتصادی فرانسه از دمشق آغاز میشود و به رابطه با مسکو پایان مییابد. چون کلید حل بسیاری از پروندههای معلق در عرصه بین المللی در دست روسیه است و برای حل راضی کردن روسیه به حل این پروندههای معلق به جز روسیه نیاز به جلب رضایت محور هم پیمان روسیه که کشورهایی مانند ایران و سوریه و چین تشکیل دهنده آن هستند، وجود دارد تا فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی در امر مبارزه با تروریسم و غلبه بر آن موفق نشان دهند.
Sorry. No data so far.