مقامات آمریکایی در طول مذاکرات هسته‌ای چندین بار مصرانه تلاش می‌کردند تا باب صحبت درباره جیسون رضاییان را با مقامات ایرانی باز کنند حال آنکه این تقلای دولت آمریکا برای آزادی یک شهروند عادی تاکنون بی‌سابقه است.
سی و یکم تیرماه سال 93 بود که جیسون رضائیان به همراه همسرش در تهران دستگیر شد. این فرد که به گفته معاون اول قوه‌قضائیه به اتهام مسائل امنیتی در بازداشت به سر می‌برد از سوی رسانه‌های غربی به عنوان خبرنگار روزنامه وانشگتن پست معرفی شد.
علاوه بر جیسون و همسرش دو نفر دیگر نیز در این پرونده بازداشت می‌شوند. خبر این دستگیری را اسماعیلی رییس‌کل دادگستری استان تهران در حاشیه راهپیمایی روز قدس اعلام و می‌گوید: «این موضوع در مرحله تحقیقات مقدماتی است و برای اطلاع‌رسانی درباره آن باید بررسی‌های فنی و بازجویی صورت گیرد و پس از تحقیقات در این زمینه می‌توانیم درباره آن اطلاع‌رسانی کنیم.»
سر و صدای زیاد عوامل رسانه‌ای غرب برای آزادی جیسون در همان روزهای ابتدایی این سوال را ایجاد کرد که او کیست و چرا در مذاکرات مهم هسته‌ای نیز طرف مقابل خواستار آزادی نامبرده شده است؟ آیا واقعا جیسون رضائیان یک خبرنگار است و یا ماجرای دیگری در پشت پرده درخواست مکرر برای آزادی نامبرده در جریان است.
موضوع این است که فصل جدید جاسوسی آمریکا از سایر کشورها نه در قالب هالیوودی یک مامور عینک دودی و با کت و شلوار و نشان CIA بلکه با استفاده از پوشش فعالان حقوق بشر و خبرنگاران رقم می‌خورد.
جالب آنجاست که دولت آمریکا در تمام اظهارنظرها درباره جیسون رضاییان وی را خبرنگار روزنامه واشنگتن پست خطاب می‌کند حال آنکه علت دستگیری جیسون هیچ ارتباطی با شغل خبری وی ندارد و دلایل زیادی برای اثبات جاسوسی این تبعه ایرانی – آمریکایی برای سیا وجود دارد.
مقامات اطلاعاتی آمریکا تلاش می‌کنند تا با تحریک احساسات عمومی از طریق مصاحبه با خانواده جیسون و همچنین کشاندن پای شخصیت‌های معروف به کمپین آزادی وی موجب فشار به ایران برای آزادی عامل جاسوسی خود شوند. در یکی از قابل توجه‌ترین این اقدامات، رسانه‌ها با کشاندن پای محمدعلی کلی مشت‌زن معروف آمریکایی که در ایران از محبوبیت زیادی برخوردار است تلاش کردند تا افکار عمومی مردم ایران را برای آزادی جیسون تحریک کنند حال آنکه همگان بخوبی می‌دانند احتمالا اظهارات کلی کاملا تحت تاثیر دروغ‌پردازی درباره بازداشت وی به‌دلیل خبرنگار بودن صورت گرفته است.
این شیوه فشار برای آزادی عوامل دولت آمریکا در سراسر جهان بارها بارها تکرار شده و کاملا از نحوه تشکر برادر جیسون رضاییان از محمد علی کلی قابل فهم است. علی رضاییان در مراسم باشگاه ملی خبرنگاران آمریکا با قدردانی از حمایت محمدعلی کلی از آزادی فوری برادرش، آن را نعمتی بزرگ از طرف مردی دانست که در جهان اسلام مورد احترام است.
همچنین قابل تأمل است بدانید که این ادعاهای رسانه‌های فارسی زبان مانند صدای آمریکا در حالی است که خبرنگاران ایرانی در کشور آمریکا تنها در محدوده بخش بین‌المللی شهر نیویورک و واشنگتن مجوز تردد دارند و در صورت حضور در بخش‌های دیگر این شهرها با آنها برخورد می‌شود.
باید به این نکته نیز اشاره کرد که هم‌اکنون حداقل 15 تبعه ایران به دلایل واهی در زندان‌های آمریکا حضور دارند و چندین نفر از ایرانیان نیز به بهانه‌های دیگر تحت تعقیب آمریکا هستند و هیچ کدام از نهادهای حقوق بشری اقدامی برای آزادی آنها انجام نمی‌دهند.
از مجموع حساسیت نهادهای به اصطلاح حقوق بشری و مقامات آمریکایی درخصوص درخواست آزادی جیسون رضاییان بخوبی مشخص می‌شود که یا قوانین دولت آمریکا دارای ماهیتی دوگانه است که 15 تبعه ایرانی را بدون دلیل بازداشت می‌کند و هیچ توضیحی به نهادهای حقوق بشری نمی‌دهد و یا آنکه جیسون رضاییان یک کیس خاص و دارای ارزشی متفاوت برای دولت آمریکاست.
جالب آنجاست که مقامات آمریکایی در طول مذاکرات هسته‌ای چندین بار مصرانه تلاش می‌کردند تا باب صحبت درباره جیسون رضاییان را با مقامات ایرانی باز کنند حال آنکه این تقلای دولت آمریکا برای آزادی یک شهروند عادی تاکنون بی‌سابقه است.
این قبیل اقدامات دولت آمریکا در سوء استفاده از خبرنگاران و فعالان حقوق بشر به‌منظور خرابکاری در سایر کشورها در آینده عواقب سنگینی را بر جای خواهد گذاشت که لازم است با موضع‌گیری قاطع نهادهای مسئول بین‌المللی روبه‌رو شود و نه آنکه با همراهی با دولت آمریکا روز به روز حاشیه امن برای خبرنگاران واقعی تنگ‌تر و زمینه سوءاستفاده سازمان‌های جاسوسی غربی بیشتر فراهم شود.
Sorry. No data so far.